Mąż swojej żony
Gatunek | |
---|---|
Rok produkcji | |
Data premiery | 4 kwietnia 1961[1] |
Kraj produkcji | |
Język | polski |
Czas trwania | 94 minuty[1] |
Reżyseria | |
Scenariusz | Jerzy Jurandot, |
Główne role | Bronisław Pawlik, |
Muzyka | |
Zdjęcia | |
Scenografia | |
Kostiumy | Katarzyna Chodorowicz |
Montaż | Krystyna Rutkowska |
Produkcja | Zwonimir Ferič (kierownik produkcji) |
Wytwórnia |
Mąż swojej żony – polska czarno-biała komedia filmowa z 1960 roku w reżyserii Stanisława Barei, zrealizowana na podstawie sztuki Mąż Fołtasiówny Jerzego Jurandota.
Fabuła
Fabuła filmu opowiada o małżeństwie kompozytora, Michała Karcza (Bronisław Pawlik) i sławnej lekkoatletki-sprinterki, Jadwigi Fołtasiówny (Aleksandra Zawieruszanka). Pomimo że kompozytor odnosi sukcesy, to sława żony przyćmiewa go i zaczyna to negatywnie oddziaływać na ich małżeństwo. W ich warszawskim mieszkaniu cały czas kręcą się trener Jadwigi, Mamczyk (Mieczysław Czechowicz) i bokser Ciapuła (Wiesław Gołas), a wszystkie tematy koncentrują się na sporcie. Ponadto pewnego dnia w ich mieszkaniu pojawia się gosposia Kowalska (Wanda Łuczycka), przysłana przez Mamczyka, która ma dbać przede wszystkim o Jadwigę i o jej sportowy tryb życia, i która swoje zadanie wypełnia nad wyraz gorliwie. Dodatkowo do Michała przyjeżdża z Włocławka w odwiedziny profesor Trębski z córką. Dochodzi do kryzysu w małżeństwie - Michał i Jadwiga rozstają się. Pewnego dnia po wymianie zdań Michał nokautuje Ciapułę, co wywołuje sensację na skalę niemal ogólnonarodową. W końcu małżonkowie godzą się, a Michał wyjeżdża za granicę dyrygować wykonaniem własnego koncertu.
Obsada
- Bronisław Pawlik − jako Michał Karcz
- Aleksandra Zawieruszanka − jako Jadwiga Fołtasiówna-Karcz, żona Michała
- Mieczysław Czechowicz − jako Mamczyk, trener Jadwigi
- Jan Koecher − jako profesor muzyki Trębski, przyjaciel Michała
- Elżbieta Czyżewska − jako Renata, córka profesora
- Wanda Łuczycka − jako Kowalska, gosposia Karczów
- Wiesław Gołas − jako bokser Józek Ciapuła
- Irena Orzecka − jako babcia Józka Ciapuły
- Jerzy Duszyński − jako Kurkiewicz, dziennikarz sportowy
- Bohdan Tomaszewski − jako on sam, sprawozdawca sportowy
- Feliks Stamm – jako trener Józka Ciapuły
- Helena Dąbrowska − jako sąsiadka oglądająca telewizję w mieszkaniu Karczów
- Stefan Bartik − jako kibic Skrobiszewski
- Janusz Paluszkiewicz − jako recepcjonista w hotelu
- Maria Kaniewska − jako sprzątaczka hotelowa
- Lech Ordon − jako hydraulik
- Wojciech Pokora – jako malarz pokojowy Mietek
- Jan Tadeusz Stanisławski – jako sąsiad oglądający telewizję w mieszkaniu Karczów; nie występuje w napisach
- Bronisław Darski – jako pijany kibic w restauracji
Realizacja
Scenariusz filmu był adaptacją sztuki Jerzego Jurandota pt. Mąż Fołtasiówny z 1959 roku, a zarazem przeniesieniem wydarzeń z książki do współczesnych realiów, ponieważ komedia Jurandota utrzymana była w konwencji przedwojennej[3].
Zdjęcia do filmu zaczęto kręcić 19 czerwca 1960 roku. Bareja przy ograniczonym budżecie brał pod uwagę warszawskie obiekty i wydarzenia, które można byłoby wykorzystać w sposób odpowiedni dla przygotowanego scenariusza. Dla urealnienia fabuły, na planie filmowym pojawiły się także postacie związane ze światem sportu. Feliks Stamm odgrywał rolę trenera bokserskiego, a Bohdan Tomaszewski sprawozdawcy sportowego (czyli samego siebie). Wnętrza Filharmonii Warszawskiej posłużyły za plan filmowy dla scen w hotelu Bristol. W tym celu wykorzystano czas, w którym obiekt ten nie był odwiedzany przez publiczność w porze przedwieczornej. Z kolei publiczność zgromadzona podczas 7. Memoriału Janusza Kusocińskiego na Stadionie Dziesięciolecia została sfilmowana jako naturalnie reagujący tłum kibiców. Wymagało to dostosowania harmonogramu zdjęć do tego wydarzenia sportowego. Hala Torwar, a właściwie jej zaplecze techniczne, stanowiła atelier[4]. Obiektami wykorzystanymi w filmie, wówczas jeszcze bez politycznych konotacji, był Pałac Kultury i Nauki i lotnisko Okęcie, do których Bareja wrócił przy realizacji Misia[5]. Piosenkę „Co nas obchodzi" wykonał piosenkarz Olgierd Buczek.
Przypisy
- ↑ a b c Replewicz 2009 ↓, s. 405.
- ↑ Mąż swojej żony w bazie filmpolski.pl
- ↑ Replewicz 2009 ↓, s. 53.
- ↑ Replewicz 2009 ↓, s. 56-57.
- ↑ Replewicz 2009 ↓, s. 54.
Bibliografia
- Maciej Replewicz: Stanisław Bareja. Król krzywego zwierciadła. Poznań: Zysk i S-ka, 2009. ISBN 978-83-7506-387-5.
Linki zewnętrzne
- Mąż swojej żony w bazie IMDb (ang.)
- Mąż swojej żony w bazie Filmweb
- Zdjęcia z filmu Mąż swojej żony w bazie Filmoteki Narodowej „Fototeka”
- Fragment filmu Mąż swojej żony w bazie Repozytorium Cyfrowe Filmoteki Narodowej
Media użyte na tej stronie
Autor: Panek, Licencja: CC BY 3.0
Galeria osobowości kultury Warszawy XX w. Trasa Łazienkowska w Warszawie. Portret Stanisława Barei.
Stadion Dziesięciolecia w Warszawie