Mąkolice (powiat zgierski)
| Artykuł | 52°00′42.5″N 19°34′06.3″E |
|---|---|
| - błąd | 4 m |
| WD | 52°0'58"N, 19°34'18"E |
| - błąd | 2013 m |
| Odległość | 1 m |
| wieś | |
 | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2022) | 629[1] |
| Strefa numeracyjna | 42 |
| Kod pocztowy | 95-015[2] |
| Tablice rejestracyjne | EZG |
| SIMC | 0413736 |
Położenie na mapie gminy wiejskiej Głowno _location_map.png "Mapa lokalizacyjna gminy wiejskiej Głowno") | |
Położenie na mapie Polski  (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de | |
Położenie na mapie województwa łódzkiego  | |
Położenie na mapie powiatu zgierskiego  | |
 52°00′42,5″N 19°34′06,3″E/52,011806 19,568417 | |
Mąkolice – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie zgierskim, w gminie Głowno. W 2011 roku zamieszkiwały ją 662 osoby.
Wieś Mąkolice wzmiankowana była już w XIII w jako Mongolice, ludność pochodziła wówczas ze Wschodu – zostali tutaj osadzeni Tatarzy.
Mąkolice są siedzibą rzymskokatolickiej parafii św. Wojciecha Biskupa i Męczennika.
We wsi znajduje się wzniesiony w XV wieku drewniany kościół parafialny pw. śś. Wojciecha, Klemensa, Stanisława i Katarzyny. Budowę kościoła rozpoczął arcybiskup Wojciech Jastrzębiec, a ukończył w roku 1444 jego następca Wincenty Kot. Ponadto stoi tu stara drewniana szkoła z 1849 r. oraz kilka drewnianych chałup z 1. poł. XIX stulecia, które ocalały z pożaru trawiącego wieś w roku 1882. Na niektórych budynkach zachowały się tradycyjne tatarskie zdobienia (tangi) w formie strzał.
Według zapisów kroniki parafialnej: „Najstarsze kroniki polskie wymieniają Mongolice (tak brzmiała pierwotna nazwa) już w XIII wieku. Ludność Mongolic wywodzi się ze Wschodu. W jaki sposób sami przywędrowali lub zostali sprowadzeni, trudno ustalić. Jeszcze do dziś spotyka się tu ludzi o rysach wybitnie wschodnich. Nie ma chyba w Polsce zakątka i ludzi tak zaniedbanych przez ówczesne rządy jak w Mąkolicach”[3]
Mąkolice są znanym ośrodkiem tkactwa i hafciarstwa ludowego. Znajduje się tu Zespół Szkół Publicznych (gimnazjum i szkoła podstawowa).
W latach 1954–1961 wieś należała i była siedzibą władz gromady Mąkolice, po jej zniesieniu w gromadzie Popów k/Głowna. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do ówczesnego województwa łódzkiego.
Zabytki
Według rejestru zabytków Narodowego Instytutu Dziedzictwa[4] na listę zabytków wpisane są obiekty:
- kościół pw. św. św. Wojciecha i Stanisława, drewniany, 1521, XVIII/XIX w., nr rej.: A/116 z 24.08.1967
- dzwonnica, drewniana, nr rej.: A/613 z 24.08.1967
Zobacz też
Przypisy
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych, Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-04].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 779 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ Rocznik tatarski 2018 rok, tom V strona 181 http://bibliotekatatarska.pl/wp-content/uploads/2018/11/rocznik_v.pdf.
- ↑ NID: Rejestr zabytków nieruchomych, województwo łódzkie. [dostęp 2010-11-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (27 września 2013)].
| Siedziba gminy | |
|---|---|
| Wsie |
|
| Integralne części wsi |
|
Media użyte na tej stronie
(c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de
Location map of Poland
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Łódź Voivodeship. Geographic limits of the map:
- N: 52.45 N
- S: 50.78 N
- W: 17.95 E
- E: 20.75 E
Autor: Krzysztof T. miw, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Drewniany kościół w Mąkolicach.
