Mąkolno (województwo dolnośląskie)
Artykuł | 50°27′50″N 16°50′48″E |
---|---|
- błąd | 39 m |
WD | 50°27'50"N, 16°50'48"E, 50°26'51.61"N, 16°50'15.29"E |
- błąd | 39 m |
Odległość | 3 m |
wieś | |
Kościół pw św.Marii Magdaleny | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Wysokość | 280-410[1] m n.p.m. |
Liczba ludności (III 2011) | 555[2] |
Strefa numeracyjna | 74 |
Kod pocztowy | 57-250 |
Tablice rejestracyjne | DZA |
SIMC | 0857025 |
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de | |
50°27′50″N 16°50′48″E/50,463889 16,846667 |
Mąkolno (niem. Maifritzdorf) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie ząbkowickim, w gminie Złoty Stok.
Położenie
Mąkolno to wieś łańcuchowa o długości 4 km leżąca na północnym krańcu Gór Złotych, nad rzeką Mąkolnicą, na wysokości około 280-410 m n.p.m.[1] Miejscowość od wschodu graniczy z Przedgórzem Paczkowskim wchodzącym w skład Przedgórza Sudeckiego[1].
Podział administracyjny
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa wałbrzyskiego.
Demografia
Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) liczyło 555 mieszkańców. Jest drugą co do wielkości miejscowością gminy Złoty Stok[2].
Historia
Mąkolno powstało najprawdopodobniej w pierwszej połowie XIII wieku, pierwsza wzmianka o miejscowości pochodzi z 1260 roku[1]. W 1625 roku powstał tu pierwszy młyn prochowy, w 1722 roku wzniesiono kościół[1]. W 1747 roku była to już duża wieś z kościołem, dworem, 3 młynami wodnymi i 6 młynami prochowymi[1]. W 1825 roku w miejscowości było 136 budynków, między innymi: kościół parafialny i szkoła katolicka, szpital, tartak, młyn wodny i duża fabryka prochu[1]. W 1840 liczba budynków wzrosła do 140, ponadto we wsi pojawiła się karczma oraz browar[1]. W 1895 roku w miejscowości powstała kopalnia, która działała do 1945 roku[1]. Po 1945 roku Mąkolno pozostało wsią rolniczo-przemysłową[1]. W 1978 roku było tu 106 gospodarstw rolnych, w 1988 roku ich liczba zmalała do 65[1].
Zabytki
Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisany jest[3]:
- kościół parafialny pw. św. Marii Magdaleny, barokowy z XVIII w. (1729-1732)[4]
Inne zabytki[1]:
- fabryka prochu; od 1692 roku produkuje się tu czarny proch. Jest ona najstarszą czynną fabryką prochu czarnego na świecie[5][6]. 17.05.2017 w fabryce nastąpił wybuch, który zabił 2 osoby i 15 ranił[7]. Przy głównej drodze znajdują się ruiny dawnych budynków fabrycznych: zakładu nr 3, suszarni i polerowni prochu.
Przypisy
- ↑ a b c d e f g h i j k l Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 17: Góry Złote. Wrocław: Wydawnictwo I-BiS, 1993, s. 149-154. ISBN 83-85773-01-0.
- ↑ a b GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 251. [dostęp 2012-11-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-03-29)].
- ↑ Janusz Czerwiński, Ryszard Chanas: Dolny Śląsk - przewodnik. Warszawa: Sport i Turystyka, 1977 s. 112
- ↑ Eugeniusz Salwach: Najstarsza czynna fabryka prochu czarnego na świecie. zlotystok.salwach.pl. [dostęp 2011-01-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (12 lutego 2013)]. (pol.).
- ↑ Eksplozja w zakładzie prochu w Mąkolnie. Dwie osoby nie żyją, 17 zostało rannych. - wyborcza.pl (17.05.17)
- ↑ Eksplozja w oku kamery. Tak wyglądał wybuch w fabryce prochu, 17 maja 2017
Bibliografia
- Słownik geografii turystycznej Sudetów. Marek Staffa (redakcja). T. 17: Góry Złote. Wrocław: Wydawnictwo I-BiS, 1993, ISBN 83-85773-01-0.
Media użyte na tej stronie
(c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de
Location map of Poland
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of [[:en:Lower Silesian Voivodeship]Lower Silesian Voivodeship]], Poland. Geographic limits of the map:
- N: 51.9134 N
- S: 49.9809 N
- W: 14.7603 E
- E: 17.9091 E
Flaga województwa dolnośląskiego
Autor: Pudelek (Marcin Szala), Licencja: CC BY-SA 3.0
Mąkolno (Maifritzdorf), Dolny Śląsk - ruiny najstarszej czynnej fabryki prochu - budynek suszarni
Mąkolno - rzymskokatolicki kościół filialny p.w. św. Marii Magdaleny, XVIII