Męk

Męk – polski herb szlachecki.
Opis herbu
Opis herbu z wykorzystaniem klasycznych zasad blazonowania:
W polu czerwonym mąż zbrojny z halabardą.
Klejnot – mąż zbrojny z halabardą
Labry – czerwone, podbite srebrem.
Opis herbu z Herbarza Kaspra Niesieckiego:
Powinien być mąż zbrojny stojący, w lewej ręce włócznią prosto żeleźcem do góry obróconą, a dołu aż tykającą, trzymający, prawą pod bok się podpierający, twarz u niego pełna, to jest obie oczy widać, na hełmie takiż mąż.[1]
Opis Juliusza Ostrowskiego:
W polu srebrnem, mąż zbrojny z halabardą. Nad hełmem w koronie pół takiegoż męża.
Wzmianki historyczne
Niesiecki wspomina, że herb ten widział i że pieczętował się nim Męk, deputat trybunału litewskiego (1679). Juliusz Ostrowski w Księdze herbowej rodów polskich wysunął hipotezę, że herb Męków jest pochodzenia szwajcarskiego. Niemal identycznego herbu według herbarza Rietstapa używał ród Mech z Bazylei[2].
Herbowni
Zgodnie z najstarszymi przekazami historycznymi, herb ten, jako herb własny, powinien przysługiwać tylko jednej rodzinie herbownych:
Męk.
Tadeusz Gajl wymienia tego herbu jeszcze nazwiska Mietkowski i Rubinkowski.
Rubinkowscy to rodzina mieszkająca w Prusach i Wielkopolsce, znana od pierwszej połowy XVIII wieku, z której Franciszek wylegitymował się w Królestwie Polskim w 1843 z herbem Męk[3]. Biorąc pod uwagę fakt, że Męk był herbem własnym, oraz fakt, że przy potwierdzaniu szlachectwa w zaborze rosyjskim dochodziło do licznych przekłamań i nadużyć, informację o przynależności tego nazwiska do herbu Męk, należy traktować z niepewnością.
Przypisy
- ↑ Kasper Niesiecki, Herbarz Polski, tom VI, s.370.
- ↑ Juliusz Karol Ostrowski: Księga herbowa rodów polskich. Warszawa: Główny skład Księgarnia Antykwarska B. Bolcewicza, 1897, s.206
- ↑ Seweryn Uruski: Rodzina. Herbarz szlachty polskiej. T. 15. Gebethner i Wolff, 1931, s. 290.
Bibliografia
- Tadeusz Gajl: Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku : ponad 4500 herbów szlacheckich 37 tysięcy nazwisk 55 tysięcy rodów. L&L, 2007, s. 383. ISBN 978-83-60597-10-1.
- Kasper Niesiecki, Herbarz Polski, tom IX.
- Hipolit Stupnicki, Herbarz polski i imionospis zasłużonych w Polsce ludzi wszystkich stanów i czasów: ułożony porządkiem alfabetycznym na podstawie Herbarza Niesieckiego i manuskryptów, tom 2, Lwów 1862.
Linki zewnętrzne
- Herb Męk z listą nazwisk w elektronicznej wersji Herbarza polskiego Tadeusza Gajla
Media użyte na tej stronie
Męk herb szlachecki wg Juliusza Ostrowskiego
Autor: Projekt graficzny: Tadeusz Gajl, POL COA blank.svg Tadeusz Gajl, vector version: Bastian,Other elements: Avalokitesvara

Herb szlachecki Męk