Młóto
Młóto, inaczej wysłodziny – nierozpuszczalne składniki zacieru w postaci osadu z łusek, kiełków i drobin słodu powstające w kadzi filtracyjnej[1].
W piwowarstwie tradycyjnym lub domowym młóto po opadnięciu na dno tworzy naturalną warstwę filtrującą. Przez taki filtr przepuszczany jest zacier, który już jako czysta brzeczka przednia spływa do kotła warzelnego i razem z chmielem poddawana jest gotowaniu. Młóto natomiast przepłukuje się gorącą wodą, by rozpuścić całkowicie znajdujący się w nim cukier i wykorzystać go w dalszej produkcji piwa[2].
W browarach przemysłowych stosowane są specjalne filtry zacierowe, które szybciej i równomierniej oddzielają brzeczkę od młóta.
Wyługowane młóto wykorzystywane jest najczęściej jako pasza dla zwierząt lub dodatek przy wypieku chleba.
| Wyszczególnienie | Wysłodziny mokre | Wysłodziny suche |
|---|---|---|
| Białko, % | 7,4-10,3 | 36,5-37,8 |
| Błonnik, % | 3,1-4,4 | 15,4-16,1 |
| Tłuszcz, % | 1,4-2,1 | 7,2-7,6 |
| Składniki mineralne, % | 0,9-1,3 | 4,6-5,0 |
| Wartość energetyczna, MJ/kg | 0,4-0,5 | 11,7[4] |
Przypisy
- ↑ Rum: Ilustrowany leksykon piwa. Poznań: Wydawnictwo Kurpisz, 2005, s. 199. ISBN 83-89738-20-1.Sprawdź autora:1.
- ↑ Wolfgang Vogel: Piwo warzone w domu. Warszawa: Multico, 2008, s. 60–64.
- ↑ Władysław Dylkowski: Browarnictwo. WSiP,1993, s. 175
- ↑ Marek Mruk: Wysłodziny browarniane swieże. Odpad poprodukcyjny w przemysle browarniczym. DDGS, 28.05.2008. s. 10. [dostęp 2010-08-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-11-25)].
Bibliografia
- Władysław Dylkowski: Browarnictwo. Warszawa: WSiP, 1993. ISBN 83-02-05139-X.
- Leszek Rum: Ilustrowany leksykon piwa. Poznań: Wydawnictwo Kurpisz, 2005. ISBN 83-89738-20-1.
- Wolfgang Vogel: Piwo warzone w domu. Warszawa: Multico, 2008.
Media użyte na tej stronie