Młociny (gmina)

Młociny
gmina wiejska
1919–1951[1]
Państwo

 PRL

Województwo

1919–39: warszawskie
1945–51: warszawskie

Powiat

warszawski

Siedziba

Młociny

brak współrzędnych
Portal Polska

Młociny (od 1951 Łomianki) – dawna gmina wiejska w latach 1867–1951 w woj. warszawskim. Siedzibą gminy były Młociny (obecnie część Warszawy).

Opis

Pomiędzy 1897 a 1904 do gmin Młociny włączono zniesioną gminę Powązki.

8 kwietnia 1916 generał-gubernator Hans Hartwig von Beseler wydał rozporządzenie włączające do Warszawy (od 1 kwietnia 1916) położone w gminie Młociny miejscowości Czarny Dwór, Powązkowski Obóz Wojskowy, Powązki, Marymont, Czerwonka i Czerwona Gutnerówka; wsie Izabelin, Młociny B, Buraków Duży, Słodowiec, Kaskada i Potok; folwarki Grossów, Ruda Ewansa, Ruda Mintera, Ruda Majoracka[2]; ponadto wschodnią część pól wojskowych Powązki i Bielany oraz Potocki Park. 1 kwietnia 1916 do gminy Młociny (do wsi Górce) włączono natomiast posiadłości sukcesorów Ulricha ze znoszonej gminie Czyste w tymże powiecie[3][4].

W okresie międzywojennym gmina Młociny należała do powiatu warszawskiego w woj. warszawskim. 1 stycznia 1936 z gminy Młociny wyłączono gromadę Osiedle Łączności, włączając ją do gminy Blizne w tymże powiecie[5].

Podczas II wojny światowej w Generalnym Gubernatorstwie. Do gminy Młociny włączono wówczas osiem gromad (Dziekanów Niemiecki, Dziekanów Nowy, Dziekanów Polski, Dziekanówek, Izabelin, Janówek, Pieńków i Sadowa) z gminy Cząstków, której prawie 3/4 obszaru włączono do III Rzeszy[6].

Po wojnie gmina zachowała skład i przynależność administracyjną sprzed wojny. 15 maja 1951 roku z gminy Młociny przyłączono do Warszawy gromady Górce, Górce-Nowe, Młociny, Młociny Miasto Ogród, Placówka, Radiowo, Wawrzyszew (wraz z lotniskiem Babice), Wawrzyszew-Nowy i Wawrzyszew-Stary oraz części gromady Wólka Węglowa[7]. Równocześnie (a więc 15 maja) gmina została zniesiona: siedzibę gminy przeniesiono z Młocin do Łomianek a jednostkę przemianowano na gminę Łomianki[8].

Budynek gminy znajdował się przy ul. Muzealnej w Warszawie, po zniszczeniach wojennych przeniesiono siedzibę do budynku na ul. Dzierżoniowską[9].

Przypisy

  1. Od 1919 jednostka administracyjna nowo utworzonego polskiego woj. warszawskiego; w czasie II wojny światowej przejściowo poza administracją polską.
  2. Z wyjątkiem posiadłości Franciszka Kwiatkowskiego pomiędzy szosą Bielańską i Wisłą
  3. Dziennik Zarządu Miasta Stołecznego Warszawy. 1917 nr 129 (27 X)
  4. Maria Nietyksza, Witold Pruss: Zmiany w układzie przestrzennym Warszawy [w:] Irena Pietrza-Pawłowska (red.) Wielkomiejski rozwój Warszawy do 1918 r.. Warszawa: Wydawnictwo Książka i Wiedza, 43, s. 1973.
  5. Warszawski Dziennik Wojewódzki, 1936, nr 2, poz 4
  6. emeinde- und Dorfverzeichnis für das Generalgouvernement (1943)
  7. Dz.U. z 1951 r. nr 27, poz. 199
  8. Dz.U. z 1951 r. nr 27, poz. 201
  9. Nasze Łomianki: Ostatni wójt – Antoni Bogdański. 2008-01-03. [dostęp 2010-01-18].

Media użyte na tej stronie

Flag of Poland (1928–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flag of Poland (1927–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).