Młyn parowy L.Sterna we Włocławku

Młyn parowy L.Sterna we Włocławku
Symbol zabytku nr rej. A/649 z 24 marca 1998

Dawny młyn solny Lejba Sterna
Państwo

 Polska

Województwo

 kujawsko-pomorskie

Miejscowość

Włocławek

Adres

ul. Stefana Okrzei 77, 87-800 Włocławek

Pierwszy właściciel

Lejb Stern

Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego
Położenie na mapie Polski
Ziemia52°39′28,3″N 19°03′29,1″E/52,657861 19,058083

Młyn parowy L.Sterna we Włocławku – zabytkowy budynek przemysłowy zlokalizowany w centralnej części Włocławka.

Historia

Młyn solny przy ulicy Okrzei został zbudowany w latach 1907–1909 r.[1] przez włocławskiego przemysłowca Lejba Sterna pod firmę: „Włocławski Młyn Parowy L. Stern i Synowie Spółka Akcyjna”, której zarząd stanowili: Lejb Stern jako prezes zarządu, oraz Izaak Stern i Artur Stern jako członkowie zarządu[2].

Stern od 1895 r. posiadał monopol na sprzedaż soli ciechocińskiej w kraju. Młyn solny zbudował na skutek walki konkurencyjnej z J.P. Bałaszewem (założył młyn solny w 1890 r. o produkcji rocznej 6000 ton, przy zatrudnieniu 25 robotników[3]), który podobnie jak Stern sprowadzał sól do swojego młyna w stanie surowym z Teodozji na Krymie. Sól była transportowana okrętami do Gdańska, a stamtąd berlinkami (tratwami towarowymi) do Włocławka. Sprowadzana sól była oczyszczana, suszona i następnie mielona na różne gatunki[4].

Młyn parowy Sterna zatrudniał ok. 40 robotników, a produkcja dzienna wynosiła średnio 2 wagony, czyli ok. 30 000 kg soli[5].

Walka konkurencyjna między młynami trwała do 1909 roku i przyczyniła się do obniżenia cen soli w kraju. W 1908 roku Stern wydzierżawił młyn solny firmie holenderskiej, która prowadziła przedsiębiorstwo do 1914 roku.

Młyn działał do lat 80. W latach 90. w większości pusty popadał w zaniedbanie. Od początku 2000 r. prowadzone były prace rewitalizacji budynku, które ukończono w grudniu 2002 r[6].

Obecnie mieści się tu Hotel Młyn.

Przypisy

  1. ↑ Młyn parowy Sterna, Włocławek - Zabytek.pl, zabytek.pl [dostęp 2020-01-27] (pol.).
  2. ↑ Franciszek Szeliga, Przemysł włocławski, Wydawnictwo Funduszu Zrzeszenia Pracowników Banku Polskiego, 1928, str. 8.
  3. ↑ Michał Morawski, Monografia Włocławka, 1933, str. 125.
  4. ↑ Młyn solny J.P. Bałaszewa, historiawloclawka.pl [dostęp 2020-01-27].
  5. ↑ Historia. Hotel Młyn., hotelewloclawek.pl [dostęp 2020-01-27].
  6. ↑ Młyn solny L. Stern, historiawloclawka.pl [dostęp 2020-01-27].

Media użyte na tej stronie

Kuyavian-Pomeranian Voivodeship location map.svg
(c) SANtosito, CC BY-SA 4.0
Location map of Kuyavian-Pomeranian Voivodeship. Geographic limits of the map:
  • N: 53.83 N
  • S: 52.28 N
  • W: 17.16 E
  • E: 19.88 E
Distinctive emblem for cultural property.svg
Blue Shield - the Distinctive emblem for the Protection of Cultural Property. The distinctive emblem is a protective symbol used during armed conflicts. Its use is restricted under international law.
Włocławek-hotel Młyn.jpg
(c) Ja$ek z polskiej Wikipedii, CC-BY-SA-3.0
Hotel Młyn we Włocławku, dawniej solny młyn parowy Lejba Sterna