Mściel natrawny

Mściel natrawny

Stenodema laevigata
(Linnaeus, 1758)
Imago
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Gromada	owady
Rząd	pluskwiaki
Podrząd	pluskwiaki różnoskrzydłe
Rodzina	tasznikowate
Podrodzina	Mirinae
Plemię	Stenodemini
Rodzaj	Stenodema
Gatunek	mściel natrawny
Synonimy
Cimex laevigata Linnaeus, 1758

Mściel natrawny^[1] (Stenodema laevigata) – gatunek pluskwiaka z podrzędu różnoskrzydłych i rodziny tasznikowatych.

Taksonomia

Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1758 roku przez Karola Linneusza jako Cimex laevigata^[2].

Wygląd

Pluskwiak o wydłużonym, delikatnie zbudowanym ciele zmiennej barwy: od zielonej przez żółtawą i słomkową po ciemnobrązową^[1]. Jego ubarwienie, co charakterystyczne dla rodzaju Stenodema, jest uzależnione od dominującego koloru środowiska, w którym dany osobnik żyje. Samce osiągają od 7,8 do 8,5 mm, a samice od 8,5 do 9,1 mm długości ciała. Nie krótszą niż szeroką głowę cechuje niewydłużone ku przodowi i niewystające poza tylus czoło, podłużne wcięcie pośrodku ciemienia, przylegające do obrączki apikalnej oczy i półtora raza dłuższy od szerokości przedplecza drugi człon czułków^[3]. Powierzchnia przedplecza jest grubo i gęsto punktowana^[4]. Punktowanie obecne jest również na tarczce. Półpokrywy mają zakrywkę z dwoma dobrze widocznymi komórkami w użyłkowaniu. Odnóża mają stopy o pierwszym członie nieco krótszym niż dwa następne razem wzięte^[3]. Tylną parę odnóży cechuje brak ostróg na udach, natomiast obecne są na ich spodniej stronie wcięcia w pobliżu wierzchołka^[4].

Biologia i występowanie

Tasznikowaty ten jest fitofagiem, żerującym na różnych trawach^[4]. Pożywia się głównie na kwiatostanach, gdzie przekłuwa zalążnie i niedojrzałe owoce, często prowadząc do zniszczenia bielma. Dostępność rozwijających się kwiatów i nasion jest niezbędna dla ukończenia jego cyklu rozwojowego^[5]. Stadium zimującym są owady dorosłe. Zimowiska opuszczają wiosną, a dorosłe nowego pokolenia pojawiają się od lipca. Larwy spotyka się od maja do lipca^[4].

Pluskwiak ten występuje w niemal całej Europie^[2], aż po Afrykę Północną. Jego obszar występowania rozciąga się także na wschodzie – po Azję Mniejszą i Kaukaz, i dalej do północnych Chin. Zasiedla różne biotopy. Żyje zarówno na otwartym terenie, jak również i w cienistych miejscach oraz w lasach liściastych i iglastych.

W Polsce gatunek spotykany w całym kraju^[6], ale rzadszy od Stenodema calcarata^[1].

• 

  Słomkowej barwy larwa

• 

  Larwa barwy zielonkawej

• 

  Zielono ubarwione imago

• 

  Brązowo ubarwione imago

Przypisy

Bibliografia

• Ekkehard Wachmann, Albert Melber, Jürgen Deckert: Wanzen Band 2: Cimicomorpha: Microphysidae (Flechtenwanzen), Miridae (Weichwanzen), Goecke & Evers, Keltern, ISBN 3-931-37457-2
• E. Wagner: Heteroptera Hemiptera. - In: Brohmer, P., P. Ehrmann & G. Ulmer (Hrsg.): Die Tierwelt Mitteleuropas. IV, 3 (Xa). - Leipzig 1959, 173 S.
• EckehardE. Wachmann EckehardE., Wanzen – kennenlernen, beobachten., Melsungen: Neumann-Neudamm, 1989, ISBN 3-7888-0554-4, OCLC 243711850 .