M109 SPH

M109 SPH
Ilustracja
M109 SPH
Dane podstawowe
Państwo

 Stany Zjednoczone

Trakcja

gąsienicowa

Załoga

6

Historia
Produkcja

1962 - ?

Dane techniczne
Silnik

8-cylindrowy diesel Detroit-Diesel Model 8V-71T o mocy 302kW (405KM)

Długość

6,61 m

Szerokość

3,29 m

Wysokość

3,28 m

Masa

bojowa: 23723 kg

Osiągi
Prędkość

56 km/h

Zasięg

390

Pokonywanie przeszkód
Brody (głęb.)

bez przygotowania: 1,07 m

Rowy (szer.)

1,82 m

Ściany (wys.)

0,52 m

Dane operacyjne
Uzbrojenie
haubica 155 mm

karabin maszynowy 12,7 mm

M109amerykańska haubica samobieżna opracowana w celu zastąpienia pojazdów M44 SPH.

Zamówienie zostało złożone w 1952 roku, pierwsze egzemplarze seryjne opuściły hale montażowe w roku 1962. Po wprowadzeniu licznych ulepszeń, M109 stała się najpopularniejszą haubicą samobieżną na świecie. Wozy tego typu brały udział w konflikcie wietnamskim, w wojnach arabsko-izraelskich i wojnie iracko-irańskiej.

Stany Zjednoczone sprzedały pojazdy tego typu do prawie 30 krajów.

M109 może po przystosowaniu forsować wpław przeszkody wodne i strzelać pociskami różnych rodzajów, w tym także taktyczną nuklearną amunicją artyleryjską. Działo ma zamek śrubowy i nie posiada automatu ładującego – ładowanie odbywa się ręcznie[1]

W ciągu kolejnych lat zmodernizowano podstawę działa, unowocześniono wieżę i samą haubicę, instalując ponadto automatyczny układ kierowania ogniem oraz wzmacniając opancerzenie.

Zasadniczą modernizacją była wersja M109A6 Paladin, w której zastosowano nowy system wieżowy, cyfrowy system kierowania ogniem, ulepszoną armatohaubicę M284 i zmodyfikowany układ napędowy[1]. Napędzał ją silnik 8B71T o mocy 450 KM[1]. Czas otwarcia ognia od momentu zatrzymania pojazdu zmniejszył się do 30 sekund, wzrosła też nieco szybkostrzelność[1].

Od 2013 roku produkowana jest wersja M109A7, w której wprowadzono nowe podwozie, z podzespołami ujednoliconymi z bojowym wozem piechoty M2 Bradley i wzmocnionym opancerzeniem[1]. Zastosowano silnik VTA903T o mocy 600-675 KM[1]. Zmodernizowano też wyposażenie wieży. Z armatohaubicą współpracują wozy amunicyjne M992A3 oparte na tym samym podwoziu[1].

Obecnie w armiach świata znajduje się około 4000 haubic samobieżnych M109.

Zobacz też

  • M109A3 GE A1 – niemiecka odmiana haubicy produkowana na licencji

Przypisy

  1. a b c d e f g Damian Ratka. M109A7 - nowe wcielenie Paladyna. „Nowa Technika Wojskowa”. 6/2018, s. 42-44, czerwiec 2018. Warszawa: Magnum-X. 

Media użyte na tej stronie

Flag of the United States.svg
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
M190 houwitser.png
Autor: Quistnix, Licencja: CC BY 2.0
M109 Houwitser, Koninklijke Landmacht.