M20 Armored Utility Car
Ten artykuł od 2020-04 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
| ||
Dane podstawowe | ||
Państwo | Stany Zjednoczone | |
Typ pojazdu | samochód pancerny | |
Trakcja | kołowa | |
Załoga | 4 | |
Historia | ||
Prototypy | 1943 | |
Produkcja | 1943 – 1945 | |
Dane techniczne | ||
Silnik | 1 silnik gaźnikowy, 6-cylindrowy Hercules JXD1 o mocy 110 KM | |
Transmisja | mechaniczna | |
Pancerz | 9 – 16 mm | |
Długość | 5,00 m | |
Szerokość | 2,54 m | |
Wysokość | 2,31 m | |
Masa | bojowa: 7 100 kg | |
Osiągi | ||
Prędkość | 90 km/h | |
Zasięg | 480 | |
Dane operacyjne | ||
Uzbrojenie | ||
1 karabin maszynowy Browning M2 kal. 12,7 mm | ||
Użytkownicy | ||
Stany Zjednoczone, Brazylia |
M20 Armored Utility Car (ang. wielozadaniowy samochód pancerny) – amerykański samochód pancerny z okresu II wojny światowej. Został zaprojektowany specjalnie na zamówienie Tank Destroyer Command na wielozadaniowy samochód mogący służyć jako ruchome stanowisko dowodzenia, transporter osobowy i towarowy oraz ruchome stanowisko przeciwlotnicze uzbrojone w karabiny maszynowe.
Konstrukcja bazowała na M8 Greyhound, największą zmianą było usunięcie wieży i zamontowanie zamiast niej ciężkiego karabinu maszynowego. Oprócz tego jedynym uzbrojeniem tego samochodu była zazwyczaj przewożona w nim bazooka oraz broń osobista załogi. Cienki pancerz (pomiędzy 9 a 16 mm) zapewniał ochronę przed odłamkami i bronią małokalibrową.
|
Media użyte na tej stronie
US Flag with 48 stars. In use for 47 years from July 4, 1912, to July 3, 1959.