MAN SG xx2

MAN SG xx2 H
MAN SG xx2
Dane ogólne
Inne nazwyMAN SG 242
MAN SG 292
MAN SG 312
MAN SG 322
ProducentMAN
Miejsce produkcjiNiemcy
Dane techniczne
Typy nadwoziaŚredniopodłogowy autobus przegubowy klasy MEGA
Układ drzwi2-2-2-0
Liczba drzwi3
Wysokość podłogi745 mm
Szerokość drzwi1250 mm
SilnikiMAN D2866 UH
Moc silników245 KM (SG 242)
270 KM (SG 272)
290 KM (SG 292)
310 KM (SG 312)
Skrzynia biegówVOITH D851/2 (półautomatyczna)
Liczba przełożeń3
Długość17400 mm
Szerokość2500 mm
Wysokość2945 mm
Masa całkowita28000 kg
Rozstaw osi5600 mm
Wnętrze
Liczba miejsc ogółem153
Liczba miejsc siedzących61
Informacje dodatkowe
ABSNie
ASRNie
EBSNie
ESPNie
KlimatyzacjaNiektóre
Portal Komunikacja miejska

MAN SG xx2 – seria autobusów miejskich, produkowanych przez niemiecką firmę MAN. Jest przegubowym odpowiednikiem modelu SL 202.

MAN SG 242 H

Pierwsza partia tego typu pojazdów, oznaczona jako SG 242 H z 1985 roku cechowała się silnikiem umieszczonym w tylnej części pierwszego członu, napędzającym środkową oś autobusu. To skomplikowane rozwiązanie wynikało z zastrzeżenia przez Mercedesa urządzenia przeciw wężykowaniu (niem. Knickwinkelsteuerung), koniecznego w przypadku autobusów przegubowych z napędem na oś tylną (tzw. pchaczy).

MAN SG 242

Produkcja modelu SG 242, w którym napędzana była tylna oś ruszyła dopiero w roku 1986, jednak wyprodukowano niewiele ponad 400 egzemplarzy, albowiem już trzy lata później wprowadzony został przegubowy autobus NG 272.

MAN SG xx2 w Polsce

Obecnie jedyne w Polsce tego typu autobusy są użytkowane przez, ITS Michalczewski, PKS Rybnik oraz jedna, fabrycznie zakupiona sztuka w MPK Kraków. Autobusy te są spotykane w Polsce w różnych odmianach silnikowych - także SG 272 i SG 292.

Zakończenie produkcji

Produkcję autobusów serii SG 2x2 zakończono w Niemczech w 1993 roku i przeniesiono do tureckich zakładów MAN AS, gdzie model ten produkowano w wersji SG 312 jeszcze do 1999 roku.

Zobacz też

Linki zewnętrzne

Bibliografia

  • Stiasny Marcin, Atlas autobusów, Poznański Klub Modelarzy Kolejowych, 2008.

Media użyte na tej stronie