MDR-6
| ||
Dane podstawowe | ||
Państwo | ![]() | |
Konstruktor | Igor Czetwierikow | |
Typ | wodnosamolot | |
Konstrukcja | mieszana metalowo-płócienna | |
Załoga | 5 | |
Historia | ||
Data oblotu | 1936 | |
Dane techniczne | ||
Napęd | 2 x silnik gwiazdowy M-63 | |
Moc | 810 kW | |
Wymiary | ||
Rozpiętość | 21 m | |
Długość | 15,7 m | |
Wysokość | 4,2 m | |
Powierzchnia nośna | 52,3 m² | |
Masa | ||
Własna | 3 900 kg | |
Startowa | 6 450 kg | |
Osiągi | ||
Prędkość maks. | 360 km/h | |
Prędkość przelotowa | 220 km/h | |
Pułap | 9 000 m | |
Zasięg | 2 650 km | |
Dane operacyjne | ||
Uzbrojenie | ||
2/3 x 7,62 mm SzKAS 600 kg bomb, torped, bomb głębinowych | ||
Użytkownicy | ||
![]() |
MDR-6, później Cze-2 (ros. МДР-6, Че-2) – radziecka łódź latająca zaprojektowana przed wybuchem II wojny światowej w biurze konstrukcyjnym OKB Czetwierikowa. Wykorzystywana przez radzieckie wojskowe lotnictwo morskie podczas wojny oraz po jej zakończeniu.
Historia
Na początku lat 30. XX wieku radziecka marynarka opracowała wymagania techniczne na nowy, morski samolot patrolowy dalekiego zasięgu. Do realizacji projektu przystąpiło biuro konstrukcyjne Tupolewa, które zaprojektowało i zbudowało samolot oznaczony jako ANT-27 (MDR-4). Dwa pierwsze prototypy konstrukcji Tupolewa uległy rozbiciu podczas prób co zmniejszyło szanse na szybkie wprowadzenie samolotu do służby. W zaistniałej sytuacji w 1935 roku do pracy przystąpiło biuro konstrukcyjne OKB Czetwierikowa, które zaprojektowało samolot MDR-6. Początkowo maszyna napędzana była dwoma silnikami M-25, zmienionymi później na M-62, aby ostatecznie w samolocie będącym wzorem dla produkcji seryjnej użyć silników M-63. Samolot podczas swojej służby był wielokrotnie modyfikowany. W 1940 roku rozpoczęto próby wersji MDR-6 A, która miała skrzydła o zmienionym kształcie i o zmniejszonej powierzchni nośnej o 11,4 m², pływaki podskrzydłowe były wciągane w locie. Podczas prób samolot osiągnął prędkość maksymalną 454 km/h i zasięg 2000 km. W 1941 r. ukończono wersję MDR-6 B-1, z silnikami M-105 A o mocy po 770 kW. W 1943 r. powstała wersja MDR-6 B2 z silnikami rzędowymi M-105, wersja ta osiągnęła zasięg lotu do 3000 km. W maju 1944 r. wystartowała kolejna wersja oznaczona MDR-6 B4 z silnikami WK-107, a rok później ostatnia wersja MDR-6 B5 z silnikami WK-107 A o mocy 1215 kW. Prędkość maksymalna wzrosła do 455 km/h, uzbrojenie składało się z jednego stałego i dwóch ruchomych działek lotniczych kalibru 20 mm, udźwig bomb wzrósł do 1000 kg. Samolot przy prędkości przelotowej mógł osiągnąć maksymalny zasięg 3000 km[1]. Maszyna używana była do lat 50. a doświadczenia uzyskane w trakcie jej eksploatacji wpłynęły na konstrukcję innych radzieckich łodzi latających, między innymi samolotu Be-6.
Konstrukcja
MDR-6 był pięciomiejscowym, metalowym wodnosamolotem z powierzchniami sterowymi i spływem skrzydeł pokrytych płótnem, napędzanym dwoma silnikami gwiazdowymi M-63. Skrzydła z dodatnim wzniosem, tuż przy kadłubie wygięte do dołu. Pływający kadłub z dwoma pływakami zamontowanymi pośrodku płatów. Uzbrojenie strzeleckie zamontowane na dwóch stanowiskach strzeleckich, jedno na dziobie samolotu, drugie w obrotowej wieżyczce na górnej części kadłuba za skrzydłami. Samolot mógł przenosić do 600 kg bomb, bomb głębinowych lub torped.
Przypisy
- ↑ Zbigniew Jankiewicz: Wodnosamloty. Warszawa: Ministerstwa Obrony Narodowej, 1986, s. 249. ISBN 83-11-07272-8.
Bibliografia
- Jerzy Świdziński, Wodnosamolot MDR-6 (CZE-2), "Skrzydlata Polska", nr 1 (1987), s. 20, ISSN 0137-866x.
Linki zewnętrzne
|
Media użyte na tej stronie
PictionID:45938699 - Catalog:16_007224 - Title: Chyetverikov MDR-6 (Che-2) Petrov photo - Filename:16_007224.TIF - Image from the Ray Wagner collection. Ray Wagner was Archivist at the San Diego Air and Space Museum for several years and is an author of several books on aviation --- ---Please Tag these images so that the information can be permanently stored with the digital file.---Repository: San Diego Air and Space Museum
Chyetverikov Che-2 (MDR-6) plane.