MEDEVAC

Śmigłowiec UH-1 MEDEVAC podczas wojny w Wietnamie.
Załadunek rannego podczas ćwiczeń 25. Brygady Kawalerii Powietrznej

Ewakuacja medyczna (MEDEVAC, medivac; ang. medical evacuation) – działania ratunkowe, polegające na transporcie rannych z pola walki lub miejsca katastrofy przez personel medyczny do obiektów medycznych (np. szpitala polowego). Ewakuacja medyczna odbywa się przy pomocy odpowiednio przygotowanych pojazdów lądowych (np. ambulansów) lub powietrznych (śmigłowców). Terminem określany jest również transport poszkodowanych pomiędzy obiektami medycznymi.

Etapy prowadzenia ewakuacji medycznej z pola walki lub z miejsca, gdzie nastąpiło zdarzenie:

  • pomoc przedmedyczna sanitariusza żołnierza – segregacja (triage);
  • transport do punktu medycznego (lekko poszkodowani żołnierze – Grupa Zielona);
  • pomoc medyczna – segregacja wtórna;
  • transport do szpitala polowego (ciężko poszkodowani żołnierze – Grupa Żółta);
  • pomoc polowych zespołów operacyjnych;
  • transport do szpitala stacjonarnego (bardzo ciężko poszkodowani – Grupa Czerwona);
  • pomoc stacjonarnych zespołów operacyjnych;
  • rehabilitacja i rekonwalescencja poszkodowanych.

Ewakuacja medyczna w ratownictwie medycznym

Współcześnie ewakuacja medyczna[1] znajduje także zastosowanie w cywilnym ratownictwie medycznym (RM). Wiedza o ewakuacji medycznej jest obecnie powszechnie wykorzystywana w przypadku drogowych zdarzeń masowych albo w trakcie organizacji dużych imprez o charakterze masowym (z wykorzystaniem tzw. ZMIM czyli zabezpieczenia medycznego imprezy masowej), zagrożeń szpitali, czy prowadzeniu ewakuacji na ogromną skalę przez zespoły koordynujące taką ewakuację np. ewakuacja dzielnicy albo całej aglomeracji w wyniku katastrofy.

Ewakuacja medyczna w RM składa się z następujących elementów:

  1. Ostrzegania i powiadamiania;
  2. Organizacji działań ratowniczych;
  3. Współdziałania;
  4. Ewakuacji medycznej wewnętrznej;
  5. Prowadzeniu triage (segregacji - selekcji pacjentów);
  6. Uzgodnień ewakuacyjnych w zakresie transportu i zabezpieczenia potrzeb pacjentów;
  7. Uzgodnień w zakresie miejsca załadunku;
  8. Uzgodnień w zakresie miejsca przewiezienia poszkodowanych lub pacjentów;
  9. Ewakuacji medycznej zewnętrznej;
  10. Wtórnej segregacji (triage);
  11. Przyjęcia poszkodowanych lub pacjentów w miejscu bezpiecznym np. w innym szpitalu (tzw. przyjmującym);
  12. Kontynuacja lub rozpoczęcie leczenia

W cywilnej ewakuacji medycznej wykorzystuje się różnorodne środki transportowe jak: karetki typu P, T, S, K, R, N, karetki – ambulanse, śmigłowce Lotniczego Pogotowia Ratunkowego (LPR), wozy zabezpieczenia medycznego, autobusy – karetki do transportu wielonoszowego (ATW, AML), pojazdy techniczne (rozwijania namiotów), pojazdy koordynacji ewakuacji medycznej, autobusy MZA, czy pojazdy wsparcia ewakuacyjnego.

Przypisy

  1. Start, szpitalmadalinskiego.pl [dostęp 2017-11-25].


Media użyte na tej stronie

UH1medevacVietnam.jpg
South Vietnam. A UH-1D Medevac helicopter takes off to pick up an injured member of the 101st Airborne Division, near the demilitarized zone.
Dragon 07 - 25 BKPow (79).jpg
Autor: Ministerstwo Obrony Narodowej, Licencja: Attribution
Ćwiczenia Dragon 07. 25 BKPow
14 stryker.jpg
M1133 Medical Evacuation Vehicle
Original caption: "The Stryker medical evacuation vehicle has the mobility to keep up with war-fighting forces. Moving at sustained speeds of up to 60 mph, it can evacuate four litter patients or six ambulatory patients while its crew of three medics provides basic medical care. Its centrally located medical attendant seat and high roof allow a medic to monitor medical equipment and provide some patient care (do CPR or start an IV, for example). Stryker also accommodates more medical supplies and equipment than its predecessor ambulances. The first Stryker MEVs were delivered to the Stryker Brigade Combat Team, Fort Lewis, Wash., in March 2003."