MFO

Multinational Force & Observers
MFO
Ilustracja
Naszywka MFO
Historia
Państwa wystawiające

Australia (1982-1986, od 1993)
Czechy (od 2009)
Fidżi
Francja
Holandia (1982-1995, 2013-2015)
Japonia (od 2019)
Kanada (od 1986)
Kolumbia
Norwegia
Nowa Zelandia
Stany Zjednoczone
Urugwaj
Węgry (1995-2015)
Wielka Brytania (1982-1992, od 2014)
Włochy

Państwa mandatowe

Egipt

Decyzja o użyciu

3 sierpnia 1981

Rozpoczęcie misji

25 kwietnia 1982

Dowódcy
Pierwszej zmiany

gen. broni Fredrik Bull-Hansen

Obecnej zmiany

gen. dyw. Donald Evan Williams

Konflikt zbrojny
Proces pokojowy w konflikcie izraelsko-egipskim
Organizacja
Typ

utrzymanie pokoju

Skład

2 bataliony operacyjne, jednostki wsparcia i zabezpieczenia

Liczebność

ok. 2700 żołnierzy (1982)
ok. 2100 żołnierzy (1991)
ok. 1900 żołnierzy (2000)
ok. 1700 żołnierzy (2011)
ok. 1200 żołnierzy (2019)

Dyslokacja

Rzym (kwatera główna)

Multinational Force & Observers (MFO) (Wielonarodowe Siły i Obserwatorzy, Międzynarodowe Siły Obserwacyjne) – międzynarodowe siły pokojowe na Półwyspie Synaj, nadzorujące strefę graniczną między Izraelem a Egiptem. Działają od 1982, a obecnie (2020) liczą ok. 1100-1200 żołnierzy i pracowników cywilnych z 13 państw. Jest to jedna z niewielu misji pokojowych nieprowadzonych przez ONZ, NATO, Unię Europejską lub Afrykańską, nie posiada nawet mandatu Rady Bezpieczeństwa ONZ.

Geneza

W marcu 1979 Izrael i Egipt podpisały traktat pokojowy, na mocy którego Siły Obronne Izraela opuściły Półwysep Synaj. Jednocześnie oba państwa zgodziły się na obsadzenie znajdującej się na terenie Egiptu strefy zdemilitaryzowanej wojskami i obserwatorami ONZ (United Nations Force & Observers), lecz Rada Bezpieczeństwa ONZ (RB) nie przedłużyła mandatu dotychczasowym siłom pokojowym - UNEF II (United Nations Emergency Force II) i musiały one zostać wycofane.

Stany Zjednoczone obawiały się, że niestabilna sytuacja w Egipcie może doprowadzić do ponownej wojny. Dlatego część obowiązków UNEF II przejęła amerykańska misja wojskowa na Synaju (United States Sinai Field Mission), jednak posiadając skromne siły i środki nie była w stanie obsadzić strefy buforowej, więc decyzją prezydenta Cartera rozpoczęto przygotowywanie międzynarodowych sił pokojowych i obserwacyjnych. Początkowo miały być one autoryzowane przez ONZ - po przedstawieniu sprawy na forum RB została ona zawetowana przez delegację radziecką.

Zmusiło to władze USA do samodzielnego utworzenia Wielonarodowych Sił i Obserwatorów (MFO), które zostały ustanowione 3 sierpnia 1981 protokołem do traktatu pokojowego. Następnie rozpoczęto budowę niezbędnej infrastruktury i szukanie państw chętnych do wsparcia MFO – jako pierwsze zgodziły się Fidżi, Kolumbia i Urugwaj, potem dyskutowano z członkami Wspólnot Europejskich (dołączyły Francja, Holandia i Włochy, finansowo wsparły Niemcy Zachodnie), brytyjskiej Wspólnoty Narodów (dołączyły Australia, Nowa Zelandia i Wielka Brytania) oraz Norwegią. Do marca 1982 MFO były już skompletowane i 25 kwietnia oficjalnie rozpoczęły działalność.

Zadania

Do zadań MFO należy:

  • utrzymywanie posterunków w strefie C (Zone C) oraz patrolowanie jej,
  • obserwacja egzekwowania postanowień traktatu pokojowego,
  • zapewnienie wolnego dostępu do Zatoki Akaba.

Strefa kontrolowana przez MFO wynika z postanowień aneksu do traktatu pokojowego z 1979. Na jego mocy Półwysep Synaj podzielono na 4 strefy:

  • Strefę A (Zone A) – pomiędzy Kanałem Sueskim a Linią A (Line A). Stacjonować w niej mogła maksymalnie 22-tysięczna egipska dywizja piechoty zmechanizowanej,
  • Strefę B (Zone B) – pomiędzy Linią A a Linią B (Line B). Obsadzona przez 4 egipskie bataliony ochrony pogranicza,
  • Strefę C (Zone C) – pomiędzy Linią B a granicą egipsko-izraelską. Podzielona na 4 sektory:
    • wydzielony sektor przy Strefie Gazy, podporządkowany egipskiej straży granicznej,
    • Sektor Północny (Northern Sector) – obsadzony przez FIJIBATT. Znajduje się w nim Obóz Północny (North Camp), rozlokowany przy mieście Al Gora,
    • Sektor Centralny (Central Sector) – obsadzony przez COLBATT,
    • Sektor Południowy (Southern Sector) – obsadzony przez USBATT. Znajduje się w nim Obóz Południowy (South Camp), rozlokowany przy mieście Szarm asz-Szajch,
  • Strefę D (Zone D) - pomiędzy granicą egipsko-izraelską a Linią D (Line D). Obsadzona przez 4 izraelskie bataliony piechoty.
Podział na strefy

Powyższy podział obowiązywał do 2016 roku: po restrukturyzacji sił 3 bataliony zostały zastąpione dwoma, ponadto wcześniej, w związku z rozwojem rebelii islamskiej na Synaju, zezwolono na wkroczenie do strefy A i B większych sił egipskich.

Kalendarium

Amerykański śmigłowiec Bell UH-1 Iroquois w barwach MFO
  • 26 marca 1979traktat pokojowy izraelsko-egipski,
  • 24 lipca 1979 – zakończenie misji UNEF II, przejęcie części zadań sił pokojowych przez amerykańską misję wojskową na Synaju (US Sinai Field Mission),
  • 18 maja 1981 – radzieckie veto wobec autoryzacji przez ONZ dowodzonych przez USA sił pokojowych na Półwyspie Synaj,
  • 3 sierpnia 1981 – podpisanie protokołu do traktatu pokojowego, ustanawiającego Multinational Force & Observers,
  • 2 września 1981 – rozpoczęcie budowy baz wojskowych dla MFO przez amerykańskie spółki budowlane,
  • 23 listopada 1981 – zapowiedź uczestnictwa w MFO wojsk brytyjskich, francuskich, holenderskich i włoskich,
  • 20 marca 1982 – zakończenie przegrupowania kontyngentów na granicę egipsko-izraelską,
  • 25 kwietnia 1982 – oficjalne rozpoczęcie misji MFO,
  • 15 lutego 1984 – zastrzelenie Dyrektora Generalnego Leamona R. Hunta przez włoskie Czerwone Brygady,
  • 12 grudnia 1985katastrofa lotu Arrow Air 1285 - śmierć 248 amerykańskich żołnierzy MFO,
  • 25 kwietnia 1986 – wycofanie kontyngentu australijskiego, zastąpił go kontyngent kanadyjski,
  • październik 1992 – wycofanie kontyngentu brytyjskiego, w styczniu 1993 zastąpił go kontyngent australijski,
  • maj 1995 - wycofanie kontyngentu holenderskiego, we wrześniu 1995 zastąpił go kontyngent węgierski,
  • 15 sierpnia 2005 – wybuch miny-pułapki pod pojazdem MFO – 2 Kanadyjczyków rannych,
  • 26 kwietnia 2006 – atak samobójczy na pojazd MFO - zginął tylko zamachowiec, nikt nie został ranny,
  • 6 maja 2007katastrofa francuskiego samolotu wojskowego na Synaju – śmierć 8 Francuzów i 1 Kanadyjczyka,
  • 17 listopada 2009 – przybycie na Synaj nowego kontyngentu MFO – czeskiego,
  • 5 lutego 2011 – początek rebelii islamskiej na Synaju, w następnych latach wojska MFO wielokrotnie stawały się celem ataków i zrewidowano postanowienia dotyczące ograniczenia obecności egipskich wojsk na półwyspie Synaj,
  • 14 sierpnia 2012 – oblężenie Kwatery Głównej FC MFO przez uzbrojonych beduińskich demonstrantów, którzy próbowali przedrzeć się do bazy. Po nadejściu odsieczy wojsk egipskich napastnicy wycofali się. Rannych zostało 4 żołnierzy MFO, w tym 3 Kolumbijczyków[1],
  • 23 marca 2015 – wycofanie kontyngentu węgierskiego, jego obowiązki przejął kontyngent kanadyjski,
  • 22 maja-31 lipca 2016 – pierwsza od utworzenia MFO znacząca restrukturyzacja sił.

Wycofanie USA z MFO

Na przestrzeni lat wielokrotnie podejmowano dyskusje lub bezpośrednie kroki prowadzące do wycofania sił zbrojnych USA z MFO: rezultem pierwszych propozycji w latach 90. była redukcja amerykańskiego personelu z 998 w 1991 do 917 osób w 1999. W 2002 amerykańską obecność w MFO zakwestionował sekretarz obrony Stanów Zjednoczonych Donald Rumsfeld, argumentując to ustabilizowaniem stosunków izraelsko-egipskich i zaangażowaniem wojskowym USA w Afganistanie, Uzbekistanie i na Filipinach. Podjęto decyzje o jedynie dalszych redukcjach – do 687 osób. Kolejne propozycje padały w 2007 i 2015: rebelia islamska stwarzała realne zagrożenie dla bezpieczeństwa żołnierzy amerykańskich, ostatecznie ograniczono się do restrukturyzacji MFO w 2016 i zmniejszenia Task Force Sinai z 678 do 454 osób[2].

Na mocy National Defense Strategy z 2018 Stany Zjednoczone zrewidowały politykę zagraniczną, zmierzając do zakończenia wieloletnich wojen (m.in. w Iraku i Afganistanie) i operacji innych niż wojna (m.in. MFO i KFOR). 26 lutego 2020 Departament Obrony poinformował o planach znaczącego zmniejszenia amerykańskiego kontyngentu na Synaju w 2020 i całkowitego wycofania do końca 2021[2].

Kontyngenty narodowe

PaństwoSkrótLiczebnośćKontyngentOkres funkcjonowania
1982[3]IX 1991[4]VI 2000[5]VII 2011[6]III 2021[7]
 AustraliaAUSCON10202625271982-1986: Jednostka Śmigłowców
personel w Kwaterze Głównej Dowódcy Sił
1982-1986, 1993-
 CzechyCZECHCON000318od 2013: Jednostka Lotnicza
personel w Kwaterze Głównej Dowódcy Sił
2009-
 FidżiFIJCON5003783293381701982-2016: FIJIBATT (fidżyjski batalion operacyjny): 3 kompanie piechoty, kompania dowodzenia
od 2016: SOUTHBATT (południowy batalion operacyjny): kompania piechoty
personel w Kwaterze Głównej Dowódcy Sił
1982-
 FrancjaFRENCHCON421816211982-2010: Jednostka Lotnicza
personel w Kwaterze Głównej Dowódcy Sił
1982-
 HolandiaDUTCHCON101840001982-1995: Jednostka Łączności Sił, Jednostka Policji Wojskowej
personel w Kwaterze Głównej Dowódcy Sił
1982-1995, 2013-2015
 JaponiaJCON00002personel w Kwaterze Głównej Dowódcy Sił2019-
 KanadaCANCON0212828551986-1990: Jednostka Śmigłowców
2015-2019: Jednostka Policji Wojskowej
personel w Kwaterze Głównej Dowódcy Sił
1986-
 KolumbiaCOLCON5023783553572751986-2016: COLBATT (kolumbijski batalion operacyjny): 2 kompanie piechoty, kompania dowodzenia
od 2016: NORTHBATT (północny batalion operacyjny): 2 kompanie piechoty, kompania dowodzenia
personel w Kwaterze Głównej Dowódcy Sił
1982-
 NorwegiaNORCON43533personel w Kwaterze Głównej Dowódcy Sił1982-
 Nowa ZelandiaNZCON36262628301982-1986: Jednostka Śmigłowców
od 1986: sekcja transportowa, zespół szkoleniowo-doradczy (ATT, FTT)
personel w Kwaterze Głównej Dowódcy Sił
1982-
 Stany ZjednoczoneTask Force Sinai12009989176934521982-2016: USBATT (amerykański batalion operacyjny): 4 kompanie piechoty, kompania dowodzenia
od 2016: SOUTHBATT (południowy batalion operacyjny): 2 kompanie piechoty, kompania dowodzenia
od 2016: NORTHBATT (północny batalion operacyjny): kompania piechoty
1982-2016: batalionowa jednostka zabezpieczenia (LSE, LSU, SPTBATT)
od 2016: samodzielne jednostki zabezpieczenia AVCO, MEDCO, EOD
personel w Kwaterze Głównej Dowódcy Sił
1981-
 UrugwajURUCON7669605841Jednostka Transportowa i Inżynieryjna
personel w Kwaterze Głównej Dowódcy Sił
1982-
 WęgryHUNCON00413801995-2015: Jednostka Policji Wojskowej
personel w Kwaterze Głównej Dowódcy Sił
1995-2015
 Wielka BrytaniaBRITCON37350022014 (czasowo): pluton saperów
personel w Kwaterze Głównej Dowódcy Sił
1982-1992, 2014-
 WłochyITALCON9282817878Jednostka Patrolu Przybrzeżnego (3 patrolowce typu Esploratore i 1 w rezerwie)
personel w Kwaterze Głównej Dowódcy Sił
1982-
ŁącznieMFO26922092188416511154

Struktura organizacyjna

Przez pierwsze 33 lata funkcjonowania struktura organizacyjna była stosunkowo stabilna, zmiany zachodziły w przypadku wycofywania lub dołączania poszczególnych kontyngentów. W 2016 roku nastąpiła restrukturyzacja MFO i dotychczasowe trzy bataliony piechoty zastąpiono dwoma i jednostki batalionu wsparcia podporządkowano bezpośrednio Dowództwu Sił[8].

Struktura organizacyjna w 1982

  • MFObadge.JPG Kwatera Główna MFO (Biuro Dyrektora Generalnego)Włochy Rzym
    • MFObadge.JPG Kwatera Główna Dowódcy SiłEgipt Al Gora
      • jednostki operacyjne
        • Fidżi Batalion Operacyjny (FIJIBATT)
          • Fidżi kompania piechoty A (A-Coy)
          • Fidżi kompania piechoty B (B-Coy)
          • Fidżi kompania piechoty C (C-Coy)
          • Fidżi kompania dowodzenia (HQ Coy)
        • Kolumbia Batalion Operacyjny (COLBATT)
          • Kolumbia kompania piechoty A (A-Coy)
          • Kolumbia kompania piechoty B (B-Coy)
          • Kolumbia kompania dowodzenia (HQ Coy)
        • Stany Zjednoczone Batalion Operacyjny (USBATT)
          • Stany Zjednoczone kompania piechoty A (A-Coy)
          • Stany Zjednoczone kompania piechoty B (B-Coy)
          • Stany Zjednoczone kompania piechoty C (C-Coy)
          • Stany Zjednoczone kompania piechoty D (D-Coy)
          • Stany Zjednoczone kompania dowodzenia (HQ Coy)
        • Włochy Jednostka Patrolu Przybrzeżnego (CPU)
      • jednostki wsparcia i zabezpieczenia
        • Stany Zjednoczone Element Wsparcia Logistycznego (LSE)
          • Stany Zjednoczone kompania dowodzenia (HCC)
          • Stany Zjednoczone kompania lotnicza (AVN)
          • Stany Zjednoczone kompania medyczna (MED)
          • Stany Zjednoczone kompania transportowa (S&T)
          • Stany Zjednoczone kompania wsparcia (SPT)
        • Wielka Brytania Jednostka Dowodzenia (HQU)
        • Holandia Jednostka Łączności (FSU)
        • AustraliaNowa Zelandia Jednostka Śmigłowców (RWAU)
        • Francja Jednostka Lotnicza (FWAU)
        • Urugwaj Jednostka Transportowa i Inżynieryjna (TREU)
        • Holandia Jednostka Policji Wojskowej (FMPU)
    • Stany Zjednoczone Cywilna Jednostka Obserwacyjna (COU)
    • MFObadge.JPG Reprezentant Dyrektora Generalnego – Egipt Kair
    • MFObadge.JPG Reprezentant Dyrektora Generalnego – Izrael Tel Awiw-Jafa

Struktura organizacyjna po 2016

  • MFObadge.JPG Kwatera Główna MFO (Biuro Dyrektora Generalnego)Włochy Rzym
    • MFObadge.JPG Kwatera Główna Dowódcy SiłEgipt Al Gora
      • jednostki operacyjne
        • KolumbiaStany Zjednoczone Batalion Operacyjny (NORTHBATT)
          • Kolumbia kompania piechoty A (A-Coy)
          • Kolumbia kompania piechoty B (B-Coy)
          • Stany Zjednoczone kompania piechoty C (C-Coy)
          • Kolumbia kompania dowodzenia (HQ Coy)
        • Stany ZjednoczoneFidżi Batalion Operacyjny (SOUTHBATT)
          • Stany Zjednoczone kompania piechoty A (A-Coy)
          • Stany Zjednoczone kompania piechoty B (B-Coy)
          • Fidżi kompania piechoty C (C-Coy)
          • Stany Zjednoczone kompania dowodzenia (HQ Coy)
        • Włochy Jednostka Patrolu Przybrzeżnego (CPU)
      • jednostki wsparcia i zabezpieczenia
        • Stany Zjednoczone kompania lotnicza (AVCO)
        • Stany Zjednoczone kompania medyczna (MEDCO)
        • Stany Zjednoczone oddział rozminowania (EOD)
        • Nowa Zelandia zespół szkoleniowy (FTT)
        • Czechy Jednostka Lotnicza (CASA)
        • UrugwajNowa Zelandia Jednostka Transportowa i Inżynieryjna (TREU)
        • MFObadge.JPG Jednostka Policji Wojskowej (FMPU)
    • Stany Zjednoczone Cywilna Jednostka Obserwacyjna (COU)
    • MFObadge.JPG Reprezentant Dyrektora Generalnego – Egipt Kair
    • MFObadge.JPG Reprezentant Dyrektora Generalnego – Izrael Tel Awiw-Jafa
Włoski okręt Vedetta (P 407), służący w Jednostce Patrolu Przybrzeżnego

Zmiany w strukturze organizacyjnej MFO w latach od 1982 roku:

JednostkaKontyngentOkres
bataliony operacyjne
(narodowe)
Fidżi FIJIBATT1982-2016
Kolumbia COLBATT1982-2016
Stany Zjednoczone USBATT1982-2016
bataliony operacyjne
(wielonarodowe)
KolumbiaStany Zjednoczone NORTHBATT2016-
Stany ZjednoczoneFidżi SOUTHBATT2016-
Jednostka Patrolu Przybrzeżnego
(CPU)
Włochy ITALCON1982-
jednostki zabezpieczenia[a]Stany Zjednoczone LSE1982-1985
Stany Zjednoczone LSU
Nowa Zelandia (NZCON)
1985-1989
Stany Zjednoczone SPTBATT
Nowa Zelandia (NZCON)
1989-2016
Stany Zjednoczone AVCO, MEDCO, EOD2016-
Jednostka Dowodzenia
(HQU)
Wielka Brytania BRITCON1982-1992
Jednostka Łączności
(FSU)
Holandia DUTCHCON1982-1995
Jednostka Śmigłowców
(RWAU)
Australia AUSCON
Nowa Zelandia NZCON
1982-1986
Kanada CANCON1986-1990
Jednostka Lotnicza
(FWAU)
Francja FRENCHCON1982-2010
Czechy CZECHCON2013-
Jednostka Transportowa i Inżynieryjna
(TREU)
Urugwaj URUCON1982-2016
Urugwaj URUCON
Nowa Zelandia (NZCON)
2016-
Jednostka Policji Wojskowej
(FMPU)
Holandia DUTCHCON1982-1995
Węgry HUNCON1995-2015
Kanada CANCON2015-2019
MFObadge.JPG wielonarodowa2019-
  1. Kolejno: Element Wsparcia Logistycznego (LSE, 1982-1985), Jednostka Wsparcia Logistycznego (LSU, 1985-1989), Batalion Wsparcia (SPTBATT, 1989-2016) w składzie: kompania dowodzenia (HCC, 1982-2001), kompania lotnicza (AVN, AVCO), kompania medyczna (MED, MEDCO), kompania transportowa (S&T, 1982-2001), kompania wsparcia (SPT, 1982-2001), oddział rozminowania (EOD, od 1991) (1st US Army Support Battalion. Global Security. [dostęp 2020-02-05]. (ang.).), od 1986 także siły nowozelandzkie – sekcja transportowa i zespół szkoleniowo-doradczy (ATT)

Dowódcy

Podobnie jak w przypadku misji pokojowych ONZ, na czele MFO stoi osoba cywilna – Dyrektor Generalny (Director General), odpowiednik oenzetowskiego Specjalnego Przedstawiciela Sekretarza Generalnego. Jest to stanowisko zarezerwowane dla Amerykanina.

PoczątekKoniecDyrektor Generalny
19811984Leamon R. Hunt †
19841984Victor H. Dikeos (p.o.)
19841988Peter D. Constable
19881998Wat T. Cluverius IV
19982004Arthur H. Hughes
20042009James A. Larocco
20092017David M. Satterfield
2017R. Stephen Beecroft

Tak jak w innych misjach pokojowych i stabilizacyjnych, głównodowodzącym wojskowym jest Dowódca Sił (Force Commander), którym zostaje generał wytypowany przez jedno z państw wystawiających kontyngent. Szefem sztabu jest dowódca Task Force Sinai.

PoczątekKoniecPaństwoDowódca Sił
19811984 Norwegiagen. broni Fredrik Bull-Hansen
19841989 Norwegiagen. broni Egil Ingebrigtsen
19891991 Nowa Zelandiagen. broni Donald McIver
19911994 Holandiagen. broni Joop van Ginkel
19941997 Australiagen. dyw. David Ferguson
19972001 Norwegiagen. dyw. Tryggve Tellefsen
20012004 Kanadagen. dyw. Robert Meating
20042007 Włochygen. dyw. Roberto Martinelli
20072010 Norwegiagen. dyw. Kjell Ludvigsen
20102014 Nowa Zelandiagen. dyw. Warren Whiting
20142017 Kanadagen. dyw. Denis Thompson
20172019 Australiagen. dyw. Simon Stuart
2019 Nowa Zelandiagen. dyw. Donald Evan Williams


Przypisy

  1. Gunmen attack Sinai HQ of MFO peacekeeping force, four injured. The Times of Israel. [dostęp 2013-09-17]. (ang.).
  2. a b Assaf Orion, Denis Thompson. Avoiding an Epic Mistake. „Policy Notes”. PN80, s. 2-7, 2020. Waszyngton: The Washington Institute for Near East Policy. 
  3. MFO in numbers. MFO. [dostęp 2020-08-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2001-07-16)]. (ang.).
  4. M. Ghali - Non-UN Peacekeeping Operation in the Middle East. The Henry L. Stimson Center. [dostęp 2011-07-14]. (ang.).
  5. MFO Contingent Information. MFO. [dostęp 2020-08-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2000-06-20)]. (ang.).
  6. MFO Contingents. MFO. [dostęp 2020-08-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2001-07-16)]. (ang.).
  7. MFO Contingents. MFO. [dostęp 2021-03-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-03-03)]. (ang.).
  8. Adaptation in Multinational Organizations: The Multinational Force and Observers Transformational Change in the Face of ISIS in Sinai. School of Advanced Military Studies US Army Command and General Staff College. [dostęp 2020-02-05]. (ang.).

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Flag of New Zealand.svg
Flag of New Zealand. Specification: http://www.mch.govt.nz/nzflag/description.html , quoting New Zealand Gazette, 27 June 1902.
Flag of the United States.svg
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Flag of Israel.svg
Flag of Israel. Shows a Magen David (“Shield of David”) between two stripes. The Shield of David is a traditional Jewish symbol. The stripes symbolize a Jewish prayer shawl (tallit).
MFObadge.JPG
Multinational Force and Observers cloth badge
MFOship.jpg
(c) James "Doc" Crabtree at the English Wikipedia, CC-BY-SA-3.0
Italian naval vessel of the Esploratore Class
Sinai MFO.PNG
Representation of the divisions of the Sinai Peninsula. Created by Hammersfan.
Huey2004-01-29.jpg
Soldiers sling supplies to a UH-1H 'Huey' helicopter so they can be delivered to a remote site on Tiran Island on the Red Sea. The Soldiers are assigned to the 1st Battalion, 125th Infantry Regiment, serving with the Multinational Force and Observers (MFO) in the Sinai Desert, Egypt.
Flag of Fiji.svg
Autor: unknown, Licencja: CC0