MGM-51 Shillelagh
 Pocisk MGM-51 Shillelagh odpalany z czołgu M551 Sheridan | |
| Państwo |  Stany Zjednoczone |
|---|---|
| Producent | Ford Aeronutronics, Martin Marietta |
| Rodzaj | ziemia-ziemia |
| Przeznaczenie | przeciwpancerny |
| Data konstrukcji | listopad 1960 |
| Lata produkcji | 1964-1971 |
| Operacyjność | 1966-1991 |
| Długość | 1,11 m (MGM-51A) 1,15 m (MGM-51B/C) |
| Średnica | 152 mm |
| Rozpiętość | 292 mm |
| Masa | 26,8 kg (MGM-51A) 27,8 kg (MGM-51B/C) |
| Zasięg | 2000 m (MGM-51A) 3000 m (MGM-51B/C) |
| Naprowadzanie | wiązką podczerwoną |
| Masa głowicy | 6,8 kg |
| Użytkownicy | |
| US Army | |
MGM-51 Shillelagh – amerykański przeciwpancerny pocisk kierowany przeznaczony do odpalania z armat czołgowych.
W 1958 roku US Army zgłosiła zapotrzebowanie na samobieżny rakietowy system przeciwpancerny krótkiego zasięgu. Dwa przedsiębiorstwa – Ford Aeronutronics oraz Sperry – przedstawiły projekty systemu, w czerwcu 1959 roku do opracowania systemu wytypowano Forda. W listopadzie 1960 roku wystrzelono pierwszy prototyp pocisku, oznaczanego wstępnie jako XM13. W czerwcu 1963 roku pocisk otrzymał oznaczenie XMGM-51A, a w roku następnym podjęto jego produkcję. W tym samym roku opracowana została wersja XMGM-51B o zwiększonym o połowę zasięgu. Oba pociski przyjęto na uzbrojenie US Army w 1966 roku jako MGM-51A i MGM-51B. Pociski znajdowały się na wyposażeniu czołgów M551 Sheridan uzbrojonych w armatę M81 kalibru 152 mm, zdolną także do strzelania amunicją konwencjonalną.
Testy broni wykazały, że 3,3-mm podłużny występ na pocisku, mający stabilizować jego ruch w lufie jest przyczyną powstawania w niej pęknięć strukturalnych, skracających jej żywotność. By temu zaradzić w 1968 roku opracowano wersję MGM-51C o skróconym występie. Pomiędzy sierpniem 1968 a lutym 1969 wszystkie pociski MGM-51B zostały dostosowane do standardu MGM-51C. Modyfikacja objęła także armaty, oznaczane odtąd jako M81E1.
Poza czołgami M551 Sheridan do odpalania pocisków MGM-51 przystosowane były czołgi M60A2 Patton. Testy z użyciem tych pojazdów rozpoczęły się na przełomie lat 1966 i 1967, jednak do służby trafiły dopiero w 1974 roku.
Produkcja pocisków zakończyła się w 1971 roku. Zbudowanych zostało około 88 000 egzemplarzy wszystkich wersji, z czego 12 500 wyprodukowanych zostało przez przedsiębiorstwo Martin Marietta.
W latach 1978-1980 ze służby w US Army wycofano wszystkie czołgi M60A2 oraz większość M551. W 1984 roku służbę opuściły ostatnie M551 Gwardii Narodowej. W jednym batalionie system pozostawał w użyciu do 1991 roku. Następcą MGM-51 Shillelagh zostały pociski BGM-71 TOW.
Bibliografia
- Ford M13/MGM-51 Shillelagh (ang.). Directory of U.S. Military Rockets and Missiles. [dostęp 2013-02-11].
Media użyte na tej stronie
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
MGM-51 anti-tank missile, image from U.S. Army ARMOR magazine.