MOJ 130

MOJ
Ilustracja
ProducentMOJ
Okres produkcji1937-1939
(montaż do 1943)
Miejsce produkcjiKatowice  Polska
Napęd
Silnik1-cyl. dwusuwowy
chłodzony powietrzem
Pojemność128,2 cm³
Stopień sprężania5,5:1
Moc3,5 KM przy
3500 obr/min
Skrzynia biegów2 stopniowa
Ogumienie
Rozmiar opon3,00-19"
Wymiary i masa
Długość1950 mm
(pierwotnie 1895 mm)[1]
Szerokość750 mm
Wysokość900 mm
Rozstaw osi1350 mm[1]
Masa własna70 kg
Pojemność baku8,5 l[2]
Osiągi
Prędkość maks.65 km/h
Inne
Modele podobneDKW RT 125

MOJ 130 – polski motocykl, skonstruowany i produkowany w latach 1937-1939 w Fabryce Maszyn Odlewni Żelaza i Metali MOJ w Katowicach. Konstrukcja opracowana przez inż. Gustawa Różyckiego i Karola Zubera.

Konstrukcja motocykla, wzorowana częściowo na niemieckich motocyklach tego okresu, była opracowana w Polsce i był on produkowany prawie w całości z polskich podzespołów[1]. Importowane były łożyska i niemiecki gaźnik Greatzin, lecz stosowano też własny gaźnik[1][3]. Seria informacyjna została wyprodukowana na początku 1937 roku, a od sierpnia tego roku były one produkowane seryjnie[4]. Motocykl podlegał ulepszeniom, m.in. ręczną zmianę biegów zamieniono na nowoczesną nożną, a wiosną 1938 roku zbiornik paliwa typu siodłowego zamieniono na wpuszczony w ramę[1][2]. W drugiej połowie 1938 roku ulepszono silnik – pojedynczy wylot z cylindra z przodu zastąpiono przez dwa wyloty w jego tylnej części, prowadzące wprost do dwóch rur wydechowych[4]. Zmiany układu wydechowego oraz zastosowanie krótkiego króćca dolotowego spowodowały niewielki wzrost mocy, z 3 do 3,5 KM i prędkości maksymalnej z 60 do 65 km/h[1][4]. Motocykl był jednoosobowy, lecz na bagażniku można było zamontować drugie siodło[3].

Pod koniec 1937 roku motocykl był oferowany wojsku i w 1938 roku został uznany za przydatny do łączności garnizonowej[1]. Typ ten został zaakceptowany do sprzedaży oficerom z dofinansowaniem państwowym[1]. Wielkość produkcji do wybuchu wojny szacowana jest na prawdopodobnie ok. 600 sztuk[4]. Ocenia się, że przynajmniej kilkadziesiąt używane było w wojsku[1]. Podczas kampanii wrześniowej przynajmniej 4 motocykle używane były w zmotoryzowanej 10 Brygadzie Kawalerii[1]. Cena motocykla na rynku cywilnym była konkurencyjna i wynosiła 950 złotych[4]. Dodatkowo, podczas okupacji w latach 1941-1943 kilkanaście lub kilkadziesiąt motocykli zostało zmontowanych z części w fabryce, pozostającej pod zarządem niemieckim (część motocykli używana była do celów pomocniczych przez okupantów i armię niemiecką)[4].

Dane techniczno-eksploatacyjne

  • Silnik: jednocylindrowy, dwusuwowy, zblokowany ze skrzynią biegów, chłodzony powietrzem
  • Pojemność skokowa: 128,2 cm³
  • Średnica cylindra x skok tłoka: 55 × 52 mm[1]
  • Stopień sprężania: 5,5:1.
  • Moc maksymalna: 3,5 KM przy 3500 obr/min (pierwotnie 3 KM)[1]
  • Sprzęgło: mokre, wielotarczowe.
  • Skrzynia biegów: o 2 przełożeniach, sterowana nożnie (początkowo ręcznie)[1].
  • Rama: podwójna, zamknięta, tłoczona z blachy stalowej.
  • Zawieszenie przednie: tłoczony widelec trapezowy z centralną sprężyną[1]
  • Zawieszenie tylne: sztywne.
  • Ogumienie: opony 3,00-19" Stomil[1]
  • Hamulce: szczękowe mechaniczne. Ręczny na koło przednie, nożny na koło tylne[1].
  • Instalacja elektryczna: 6V, prądnica 18W, oświetlenie i sygnał dźwiękowy elektryczne[1]
  • Masa własna: około 70 kg.
  • Zużycie paliwa: do 2,5 l / 100 km[1].
  • Prędkość maksymalna: 65 km/h.

Przypisy

  1. a b c d e f g h i j k l m n o p q r Jońca 2013 ↓, s. 34-35
  2. a b Jońca, Szubański i Tarczyński 1990 ↓, s. 98.
  3. a b Jońca, Szubański i Tarczyński 1990 ↓, s. 99.
  4. a b c d e f T. Szczerbicki: Niecodzienna...

Bibliografia

  • Andrzej Wojciech Feliński, Jacek Ogrodniczak: Sedina to samochód. Pojazdy w zbiorach Muzeum Techniki i Komunikacji Zajezdnia Sztuki w Szczecinie. Szczecin: Muzeum Techniki i Komunikacji Zajezdnia Sztuki w Szczecinie, 2010. ISBN 978-83-927576-1-0.
  • Tomasz Szczerbicki: Niecodzienna fotografia, "Militaria XX Wieku" nr 5/2010 (38), ss.84-86
  • Adam Jońca: Motocykle Wojska Polskiego. Edipresse Polska S.A., 2013, seria: Wielki Leksykon Uzbrojenia. Wrzesień 1939. Tom 22. ISBN 978-83-7769-570-8.
  • Adam Jońca, Rajmund Szubański, Jan Tarczyński: Wrzesień 1939. Pojazdy Wojska Polskiego. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 1990. ISBN 83-206-0847-3.

Media użyte na tej stronie

Katowice - MOJ 130.jpg
Autor: Michał Bulsa, Licencja: CC BY-SA 4.0
Motocykl MOJ 130, wyprodukowany w Katowicach w 1939 r. Eksponat prezentowany na wystawie "100 Lat Motoryzacji w Polsce" w Walcowni w Szopienicach