MS Dzierżyński

Dzierżyński
Poprzednie nazwy

Adelaide Star (1940–1943), Seeburg (1943–1945), Jastarnia (1950–1957)

Bandera

 PRL

Znak wywoławczy

SPHF

Port macierzysty

Gdynia

Armator

Polskie Linie Oceaniczne

Operator

Chipolbrok

Dane podstawowe
Typ

drobnicowiec

Historia
Stocznia

Burmeister & Wain
Kopenhaga

Data wodowania

30 grudnia 1939[1]

Data oddania do eksploatacji

29 czerwca 1957

Data wycofania ze służby

19 września 1963

Data zatonięcia

1 października 1963, ujście Skaldy

Dane techniczne
Nośność (DWT)

12 812

Liczebność załogi

67

Liczba pasażerów

12

Długość całkowita (L)

169 m

Szerokość (B)

21,4 m

Zanurzenie (D)

9 m

Pojemność

12 636 BRT
7289 N RT

Napęd mechaniczny
Silnik

2 silniki Diesla Burmeister & Wain 662WF140

Moc silnika

14 600 KM

Liczba śrub napędowych

2

Prędkość maks.

17 w.

MS Dzierżyński – polski motorowy drobnicowiec, budowany w 1939 roku w duńskiej stoczni Burmeister & Wain w Kopenhadze dla brytyjskiego armatora pod nazwą „Adelaide Star”. Dokończony przez Niemcy i wcielony do Kriegsmarine pod nazwą „Seeburg” jako okręt-baza okrętów podwodnych. Zatopiony w 1944 koło Jastarni, po wojnie wydobyty w 1954 roku i wcielony w 1957 roku do polskiej marynarki handlowej pod nazwą „Dzierżyński”. Był wówczas największym polskim statkiem handlowym. Utracony w wyniku awarii nawigacyjnej w 1963 roku.

Historia

Statek został zamówiony 22 lutego 1938 w stoczni Burmeister & Wain w Kopenhadze dla brytyjskiego armatora Blue Star Line pod nazwą „Adelaide Star”[1]. Został wodowany 30 grudnia 1939 roku[1]. Kadłub został przejęty i dokończony przez Niemcy po zajęciu Danii, po czym włączony 19 listopada 1940 r. do niemieckiej marynarki wojennej (Kriegsmarine) pod nazwą „Seeburg”, gdzie pełnił służbę okrętu-bazy dla 27. Flotylli Szkolnej okrętów podwodnych[1].

Zatonął koło Jastarni 2 grudnia 1944. Według najprawdopodobniejszej wersji w wyniku wpłynięcia na dryfującą minę[2], według innej po trafieniu torpedą wystrzeloną przez radziecki okręt podwodny Szcz-407[1].

Wrak został odkryty przypadkowo na głębokości 47 metrów. Najbardziej podówczas doświadczeni w pracach podwodnych Duńczycy uznali jego wydobycie za niewykonalne z powodu głębokości[1]. W 1951 roku rozpoczęto mimo to próby wydobycia statku polskimi siłami[1]. Wydobyty 6 czerwca 1954 po dwóch latach podwodnych prac i kilku nieudanych próbach wydobycia przez Polskie Ratownictwo Okrętowe. Zważywszy na skalę trudności (do tej pory nie wydobyto tak dużego statku z takiej głębokości) i wielkość tego statku (większy od polskiego pasażera "Batory") było to duże osiągnięcie polskiego ratownictwa okrętowego przynajmniej na skalę europejską. W tym czasie wrak nosił roboczą nazwę „Jastarnia”.

Gruntownie wyremontowany w gdyńskiej Stoczni im. Komuny Paryskiej, podniósł polską banderę 29 czerwca 1957 r. jako m/s "Dzierżyński". Był podówczas największym polskim statkiem handlowym i ogólnie uznawany za najładniejszy. Pływał na liniach do Chin w czarterze Chipolbroku[3].

17 września 1963 w rejsie do kraju stosunkowo niegroźnie zderzył się w pobliżu Brestu z greckim statkiem "Fouli", ale kontynuował rejs[3]. Podchodząc 19 września do Antwerpii wszedł na mieliznę w ujściu Skaldy. Zdołał zejść z niej, ale przy podchodzenia do nadbrzeża w Antwerpii uderzył w nie i z zalaną maszynownią został osadzony na płyciźnie w pobliżu Lillo na zachodniej Skaldzie, gdzie 1 października przełamał się pomiędzy kominem a pomostem nawigacyjnym. Załoga i ładunek zostały uratowane, ale statek został uznany za stracony i w 1966 roku złomowany w Antwerpii[3].

W trakcie prac wydobywczych, a dokładnie w końcowym ich etapie kiedy wypłynął na powierzchnią, został nakręcony film dokumentalny Wrak z 1954 w reżyserii Stanisława Możdżeńskiego. Na bazie tych wydarzeń powstała też powieść paradokumentalna pt. "Wraki" Janusza Meissnera, na podstawie której powstał w 1956 r. film fabularny, również pod tytułem Wraki, w reżyserii Ewy i Czesława Petelskich.

Na ekspozycji stałej w Narodowym Muzeum Morskim w Gdańsku znajduje się makieta/model "Dzierżyńskiego", pokazujący w ruchu, w akwarium, poglądowo, jak wydobywany jest statek przy pomocy stalowych pontonów.

Przypisy

  1. a b c d e f g Stefański 2017 ↓, s. 77.
  2. Piwowoński Jan, op. cit., s. 102.
  3. a b c Stefański 2017 ↓, s. 79.

Bibliografia

  • Piwowoński Jan, Flota spod biało-czerwonej; wyd. "Nasza Księgarnia", Warszawa 1989, ss. 102-104 (rozdz. pt. "Wydobyty i utracony"; planik boczny, dane tech. oraz portretowa kolorowa pastela "Dzierżyńskiego" Adama Werki)
  • Jerzy Miciński, Stefan Kolicki: Pod polską banderą. Gdynia: Wydawnictwo Morskie, 1962.
  • Krzysztof Stefański. Niezwykłe dzieje Dzierżyńskiego. „Morze”. Nr 9/2017 (24), 2017. Zespół Badań i Analiz Militarnych. ISSN 2543-5469. 

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Flag of Poland (with coat of arms, 1980-1990).svg
Flaga Polski z godłem, wersja symboliczna. Oparta na File:State Flag of Poland.svg i File:Herb PRL.svg. Była to 'flaga państwowa z godłem' Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Używano jej m. in. jako bandery handlowej.