MS Morska Wola

Morska Wola

Poprzednie nazwy	„Rio Negro”, „Hindhead”, „Consul Horn”
Bandera	Polska
Znak wywoławczy	SPEJ
Operator	GAL (do 1939) PLO (1951–1959) Dalmor
Dane podstawowe
Typ	drobnicowiec
Historia
Stocznia	Friedrich Krupp, Germaniawerft A.G. Kilonia
Data wodowania	1924
Data wycofania ze służby	4 listopada 1959
Dane techniczne
Nośność (DWT)	4550
Liczebność załogi	ok. 150
Długość całkowita (L)	96,4 m
Szerokość (B)	14,5 m
Zanurzenie (D)	6,5 m
Pojemność	brutto: 3338 RT netto: 1945 RT
Napęd mechaniczny
Silnik	spalinowy, 6-cylindrowy, Krupp
Moc silnika	1400 KM
Liczba śrub napędowych	1
Prędkość maks.	8-9 w.

MS Morska Wola ex „Rio Negro”, ex „Hindhead”, ex „Consul Horn” – polski drobnicowiec.

Morska Wola została zakupiona w lutym 1939 r. przez GAL wraz z bliźniaczym MS Stalowa Wola do obsługi towarowej linii południowoamerykańskiej. Nazwana na cześć polskiej osady Morska Wola w Brazylii, choć pierwotnie miała się nazywać „Bogumin”. Podniesienie polskiej bandery miało miejsce 22 lutego 1939 w Gdyni.

W czerwcu 1940 po klęsce Francji statkowi, dowodzonemu przez kpt. Jana Stankiewicza udało się pomimo trudności wydostać z Tonnay-Charente i udać do Wielkiej Brytanii. Przez kolejne 4 lata niemal bez przerwy statek pływał w konwojach atlantyckich pod dowództwem kpt. Jerzego Mieszkowskiego i kpt. Stanisława Zelwerowicza, unikając szczęśliwie licznych ataków, m.in. biorąc udział w konwoju HX-84, gdzie w obronie konwoju zatopiony został przez niemiecki krążownik ciężki Admiral Scheer brytyjski krążownik pomocniczy HMS Jervis Bay.

Po wojnie statek wrócił do kraju w listopadzie 1945 roku. Obsługiwał m.in. linię lewantyńską i południowoamerykańską, jednak z uwagi na zużycie i nieznaczną szybkość zatrudniany był w trampingu. W 1951 przejęty został przez PLO i przekazano go rybołówstwu dalekomorskiemu (przedsiębiorstwo „Dalmor”, potem „Gryf”). Po przebudowie w 1952 r. MS Morska Wola stała się pierwszym polskim statkiem-bazą rybacką. W pierwszy rejs w nowym charakterze wyruszył 11 sierpnia 1952 roku i obsługiwał flotylle łowcze na Morzu Północnym.

Oddana na złom w 4 listopada 1959 r., po awarii doznanej w Sundzie w grudniu 1958.

Bibliografia

• Jerzy Miciński, Stefan Kolicki: Pod polską banderą. Gdynia: Wydawnictwo Morskie, 1962, s. 142–143, seria: Biblioteka miesięcznika "Morze".
• Jerzy Pertek: Druga mała flota. Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, 1978.
• Jan Piwowoński: Flota spod biało-czerwonej. Warszawa: Nasza Księgarnia, 1989, s. 48-49. ISBN 978-83-100-8902-1.

Linki zewnętrzne

• "Morska Wola". wp39.pl. [dostęp 2010-04-17].
• Barwna historia Morskiej Woli i Stalowej Woli. Historia.trojmiasto.pl. [dostęp 2015-02-10].