MS Sanok
 MS Sanok | |
| Następne nazwy | Salem Seven, Moro |
|---|---|
| Bandera | |
| Numer IMO | 6614724 |
| Armator | Polskie Linie Oceaniczne |
| Nadzorujące towarzystwo klasyf. | |
| Dane podstawowe | |
| Typ | |
| Historia | |
| Stocznia | Aalborg Vaerft A/s |
| Data wodowania | 6 czerwca 1966 |
| Data wycofania ze służby | 15 grudnia 1987 |
| Dane techniczne | |
| Nośność (DWT) | 3 015 |
| Liczebność załogi | 36 |
| Liczba pasażerów | 4 |
| Długość całkowita (L) | 99,54 m |
| Szerokość (B) | 14,0 m |
| Zanurzenie (D) | 5,60 m |
| Wysokość (H) | 8,40 m |
| Pojemność netto | 160,00 st³ NT |
| Napęd mechaniczny | |
| Silnik | Burmeister and Wain 542-VT2BF-90 |
| Prędkość maks. | 14,4 w. |
MS Sanok – drobnicowiec zbudowany w 1966 roku[1]. Nosi nazwę pochodzącą od miasta Sanok.
Historia
Na zamówienie Polskich Linii Oceanicznych (PLO), na podstawie umowy z września 1966[2], zbudowany w stoczni Aalborg Vaerft A/s w Aalborgu (Dania)[3], jako trzeci i łącznie jeden z czterech statków typu Słupsk[4]. Wodowany 6 czerwca, ukończony 7 września 1966[2]. Od 16 lipca 1966 Andrzej Drapella i późniejszy pierwszy kapitan Jerzy Rutkowski nadzorowali w stoczni budowę statku z ramienia PLO[5]. 13 września 1966 na nabrzeżu Dworca Wiślanego portu morskiego w Gdańsku przekazany do użytku PLO, jako 81 statek floty. W uroczystości przekazania i podniesienia bandery brali udział przedstawiciele władz miasta Sanoka (zaplanowano udział ok. 150 osób), którzy objęli patronat nad jednostką. We wnętrzu statku umieszczono 35 fotogramów obrazujących miasto Sanok[6], ponadto przekazano obraz z pejzażem miasta, miniaturą autobusu Autosan, szybu naftowego, album ze zdjęciami Sanoka oraz 30 pozycji książkowych o Sanoku[7].
Statek był zbudowany dla serwisu linii śródziemnomorskich[4]. 14 września 1966 wyszedł z Gdyni w pierwszy rejs do portów na Morzu Śródziemnym[8]. Następnie MS Sanok przebywał m.in. w Trypolisie (1967)[9], obsługiwał linię śródziemnomorską (1971)[10]. W załoga statku spontanicznie ugasiła pożar wywołany w porcie w Antwerpii[11].
Kolejnymi kapitanami M/S Sanok byli również:
- Jan Adamek (12 lipca 1968 - 4 kwietnia 1969)[5],
- Kazimierz Sławski (18 września 1975 - 8 marca 1976)[5][12][13][14],
- Wiesław Zaleski (17 kwietnia 1979 - 29 czerwca 1979) i (22 sierpnia 1979 - 19 grudnia 1980)[5],
- Leszek Górecki[5].
Statek posiadał jedną chłodzoną i dwie wentylowane ładownie, a także kabiny dla 4 pasażerów[3]. 15 grudnia 1987 statek został wycofany z eksploatacji i wypisany z rejestru Polskiej Marynarki Handlowej[15]. Sprzedany egipskiemu armatorowi Samatour Shipping i przemianowany na Salem Seven. Obłożony aresztem w Aleksandrii w maju 1997, jako przewidziany do złomowania. W 2005 przemianowany na Moro. W maju 2005 rozpoczęło się jego złomowanie w Alang w Indiach[2].
Dane
- długość całkowita: 99,54 m
- szerokość konstrukcyjna: 14,0 m
- wysokość do pokł. ochr.: 8,40 m
- prędkość 14,4 węzłów[3]
- zanurzenie: 5,60 m
- pojemność ładunkowa: 160,00 st³
- nośność statku
- w stanie otwartym: 3 015 DWT
- w stanie zamkniętym: 3 625 DWT
- ilość miejsc
- załogowych: 36
- pasażerskich: 4
- silnik: Burmeister and Wain 542-VT2BF-90
- moc silnika: 2750 KM, 217 obr./min.
- zapewnia prędkość przy pełnym zanurzeniu: 25 km/h
- zasięg pływania bez uzupełniania zapasów: 6000 mil morskich
Upamiętnienie
.jpg)
Od czasu wypłynięcia statku w pierwszy rejs jego załoga utrzymywała kontakt korespondencyjny z władzami miasta Sanoka i uczniami sanockiego liceum[16].
Dla upamiętnienia wodowania MS Sanok ufundowano w Sanoku pomnik umieszczony w centrum miasta na obecnym Placu Miast Partnerskich przy ulicy Tadeusza Kościuszki. Inicjatorką powstania pomnika była Maria Styrkosz. Stanowią go dwie żelazne kotwice na postumencie z brył kamiennych o kształcie sześcianów[17][18]. Kotwice przekazał Michał Ziółkowski z firmy Hartwig. Na monumencie umieszczono inskrypcję o treści: Na pamiątkę wodowania statku m/s „Sanok” 13.09.1966[19][20].
Przypisy
- ↑ m/v Słupsk - Polskie Linie Oceaniczne (pol.). www.graptolite.net. [dostęp 2012-12-10].
- ↑ a b c Krzysztof Adamczyk, Bohdan Huras, Jerzy Drzemczewski, Polskie Linie Oceaniczne Album Floty 1951-2011, wyd. 1, Gdynia: Pomorska Oficyna Wydawniczo-Reklamowa PORTA MARE, 2011, ISBN 978-83-62022-32-8.
- ↑ a b c Jerzy Drzemczewski, Na śródziemnomorskim szlaku, wyd. 1, Gdynia: Pomorska Oficyna Wydawniczo-Reklamowa PORTA MARE, 2009, ISBN 978-83-924084-8-2.
- ↑ a b Jerzy Drzemczewski, Polskie Linie Oceaniczne 1951-2012, wyd. 1, Gdynia: PORTA MARE - Pomorska Oficyna Wydawniczo-Reklamowa, 2012, ISBN 978-83-62022-36-6.
- ↑ a b c d e Jan Kazimierz Sawicki (red.), Kadry Morskie Rzeczypospolitej Tom VI, Polska Marynarka Handlowa : Kadra, absolwenci i słuchacze Akademii Morskiej w Szczecinie, Gdynia: Polskie Towarzystwo Nautologiczne, 2012.
- ↑ Wkrótce wodowanie m/s „Sanok”. „Nowiny”, s. 3, Nr 199 z 23 sierpnia 1966.
- ↑ M/S „Sanok” wypłynął w pierwszy rejs. „Nowiny”, s. 3, Nr 225 z 22 września 1966.
- ↑ M/s Sanok. „Nowiny”, s. 1, Nr 221 z 17 i 18 września 1966.
- ↑ Radziecka lekarka ratuje oficera m/s „Sanok”. „Nowiny”, s. 2, Nr 55 z 6 marca 1967.
- ↑ Sylwestrowe wieści z morza. „Nowiny”, s. 2, Nr 359 z 30 grudnia 1971.
- ↑ Marynarze polscy ugasili pożar w Antwerpii. „Nowiny”, s. 2, Nr 103 z 15 kwietnia 1972.
- ↑ Marian Struś. Pozdrowienia z m/s „Sanok”. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 1, Nr 24-25 (43-44) z 15-31 grudnia 1975.
- ↑ Z pokładu m/s Sanok. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 1, Nr 3 (48) z 1-15 lutego 1976.
- ↑ Jan Kazimierz Sawicki, Kapitan marynarki wojennej i handlowej Kazimierz Antoni Sławski, „Nautologia”, 2011, s. 194.
- ↑ Bogumiła Koszela. M/s „Sanok” – zakończył rejsy po morzach o oceanach świata. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 2, Nr 2 (437) z 10-20 stycznia 1988. Sanocka Fabryka Autobusów.
- ↑ Więź z ludźmi morza. „Nowiny”, s. 6, Nr 3 z 4 stycznia 1967.
- ↑ Władysław Stachowicz. Nr 8: Samorząd Gminy Miasta Sanoka 1867–1990. Miejska Rada Narodowa w Sanoku 1950-1990. „Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej”, s. 215, Sanok: 2008. Fundacja „Archiwum Ziemi Sanockiej”. ISSN 1731-870X.
- ↑ Spacer po mieście (pol.). www.gminasanok.pl. [dostęp 2012-12-10].
- ↑ Jan Musiał. „Zabijanie gwoździa w głowę”. „Nowiny”, s. 5, Nr 297 z 31 grudnia 1977 i 1 stycznia 1978.
- ↑ Franciszek Oberc: Pomniki i tablice pamiątkowe Sanoka. Sanok: 1998, s. 12-13. ISBN 83-909787-1-7.
Bibliografia
- M/S „Sanok” wypłynął w pierwszy rejs. „Nowiny”, s. 3, Nr 225 z 22 września 1966.
- Przypominamy m/s „Sanok”. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 2, Nr 3 (21) z 1-15 lutego 1975.
- Edward Zając. Wodowanie statku M/S Sanok. „Rocznik Sanocki”, s. 304-306, 1971. Wydawnictwo Literackie.
- Marcin Kandefer. Dusza zaklęta w statku. „Tygodnik Sanocki”, s. 3-4, Nr 30 (194) z 28 lipca 1995.
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
.svg)
Flaga Polski z godłem, wersja symboliczna. Oparta na Image:Flag of Poland.svg i Image:Herb Polski.svg. Uwaga: godło użyte w tej grafice nie jest oficjalne. Oficjalna wersja godła nie jest jeszcze dostępna w formacie wektorowym, stąd zamieszczono poniżej dodatkową wersję tej grafiki w formacie PNG, w której użyto poprawnego wizerunku godła.
Autor: Janusz Uklejewski, Licencja: CC BY 4.0
Polisch general cargo ship MS Sanok of Polish Ocean Lines
Logo statku MS Sanok
Autor: Szombara88, Licencja: CC BY-SA 4.0
Wodowanie MS Sanok. Od lewej: NN, NN, NN, NN, Marian Czajkowski, Jan Bezucha, Ryszard Nocuń, Maria Styrkosz, NN, Leon Barański, Maria Lewińska, Władysław Szombara, Zimoniówna, NN.