Małżeństwo osób tej samej płci w Belgii

Status prawny związków osób tej samej płci w Europie:

     Małżeństwo

     Rejestrowany związek partnerski

     Konkubinat

     Konstytucja definiuje małżeństwo jako związek kobiety i mężczyzny

     Związki jednopłciowe nieuznawane

30 stycznia 2003 roku Belgia stała się drugim na świecie krajem, który zalegalizował małżeństwa homoseksualne. Początkowo małżeństwa jednopłciowe w kraju były ograniczonym odpowiednikiem małżeństw heteroseksualnych (brak możliwości adopcji dzieci przez pary homoseksualne), ale ostatecznie usunięto wszelkie różnice między nimi.

Proces legislacyjny

Projekt ustawy został przedstawiony 28 maja 2002 roku w belgijskim Senacie przez Jeannine Leduc z Flamandzkich Liberałów i Demokratów, Philippe Mahouxa z Frankofońskiej Partii Socjalistycznej, Philippe Monfilsa z Ruchu Reformatorskiego, Myriam Vanlerberghe z Flamandzkiej Partii Socjalistycznej, Marie Nagy z Frankofońskiej Partii Ekologicznej oraz Fransa Loziego z Flamandzkiej Partii Ekologicznej. Ustawa została przyjęta w izbie 28 listopada 2002 roku 46 głosami za i 15 przeciw. Następnie 30 stycznia 2003 roku regulacja prawna została uchwalona przez Izbę Reprezentantów stosunkiem głosów 91 do 22. Król Belgii, Albert II Koburg podpisał ustawę 13 lutego 2003 roku. Zgodnie z nakazem zawartym w 23 artykule ustawy, weszła ona w życie 1 czerwca 2003 roku. Od tego momentu pierwszy paragraf 143 artykułu belgijskiego kodeksu cywilnego stanowi: Małżeństwo może być zawarte przez dwie osoby przeciwnej lub tej samej płci. (po niderlandzku: Een huwelijk kan worden aangegaan door twee personen van verschillend of van hetzelfde geslacht., po francusku: Deux personnes de sexe différent ou de même sexe peuvent contracter mariage.)[1][2]

Kwestia obywatelstwa małżonków

Początkowo zagraniczne pary homoseksualne mogły pobierać się w Belgii, tylko jeśli kraj ich pochodzenia uznawał związki tego typu. Nowa regulacja prawna, uchwalona w 2004 roku, pozwala obecnie wszystkim homoseksualnym parom zawierać małżeństwa się na terytorium Belgii, jeżeli przynajmniej jedno z małżonków zamieszkuje w kraju przez co najmniej trzy miesiące.

Adopcja dzieci

Początkowo belgijskie małżeństwo homoseksualne nie zezwalało na adopcję dzieci przez pary homoseksualne; nawet małżonek biologicznego rodzica dziecka urodzonego w małżeństwie homoseksualnym nie miał możliwości zostania jego prawnym rodzicem. 1 grudnia 2005 roku w krajowej Izbie Reprezentantów pojawiła się propozycja zmiany tej sytuacji; ustawa przyznająca małżeństwom homoseksualnym możliwość adopcji dzieci została przyjęta w kwietniu 2006 roku[3][4][5].

Statystyki

Według Belgisch Staatsblad/Le Moniteur Belge (belgijski odpowiednik Dziennika Ustaw) około 300 jednopłciowych par wzięło ślub pomiędzy czerwcem 2003 roku i kwietniem 2004 roku (245 w 2003 i 55 w 2004). Ta liczba stanowiła 1,2% ogólnej liczby małżeństw zawartych w Belgii we wspomnianym okresie. Dwie trzecie zaślubionych par było parami gejowskimi. 22 lipca 2005 roku belgijski rząd ogłosił, że od momentu zalegalizowania małżeństw jednopłciowych w kraju ślub wzięło 2442 jednopłciowych par[6].

Zobacz też

Przypisy

Media użyte na tej stronie

Same-sex marriage map Europe detailed.svg
Autor: Silje L. Bakke, Licencja: CC-BY-SA-3.0
polski (pl): Status małżeństw jednopłciowych i innych typów związków jednopłciowych w Europie.
 
Małżeństwa jednopłciowe1
 
Inny rodzaj zarejestrowanych związków partnerskich1
 
Ograniczone uznanie związków krajowych1
 
Zagraniczne małżeństwa uznawane tylko do rezydencji
 
Nieuznawane
 
Konstytucja ogranicza małżeństwo do par różnopłciowych
1Może uwzględniać najnowsze prawa lub decyzje sądów, które wprowadziły prawne uznanie dla związków jednopłciowych, ale nie weszły jeszcze w życie.