Mała Wysoka

Mała Wysoka

Malá Vysoká

Mała Wysoka – widok z Polskiego Grzebienia
Państwo	Słowacja
Położenie	powiat Poprad
Pasmo	Tatry, Karpaty
Wysokość	2429 m n.p.m.
Pierwsze wejście	1888 Janusz Chmielowski, Jędrzej Marusarz Jarząbek
Położenie na mapie Tatr Mała Wysoka
49°10′29″N 20°08′45″E/49,174722 20,145833

Widok z Niżnych Rysów

Mała Wysoka (słow. Východná Vysoká, dawniej Malá Vysoká, niem. Kleine Viszoka. Kleine Vysoka, węg. Kis-Viszoka, dawniej Jármaycsúcs^[1] – dla uczczenia László Jármaya) – słowacki szczyt w głównej grani Tatr o wysokości 2429 m n.p.m., położony pomiędzy przełęczami: Polski Grzebień (Poľský hrebeň) i Rohatka (Príelom). Pierwsza oddziela go od masywu Wielickiego Szczytu, druga – od Turni nad Rohatką i Dzikiej Turni. Szczyt ma kształt tępej piramidy i jest zwornikiem dla odchodzącej w kierunku południowo-wschodnim długiej grani bocznej z licznymi, krótkimi odgałęzieniami. Grań ta rozdziela doliny Staroleśną (Veľká Studená dolina) i Wielicką (Velická dolina). Po rozgałęzieniu w Staroleśnym Szczycie (Bradavica) ramiona grani obejmują wcinającą się pomiędzy niewielką Dolinę Sławkowską (Slavkovská dolina)^[2].

W grani południowo-wschodniej do Staroleśnego Wierchu kolejno znajdują się^[3]}:

• Obłazowa Przełęcz (Studené sedlo)
• Baniasta Turnia (Kupolový štít)
• Zwalista Przełęcz (Sedlo pod Kupolou)
• Zwalista Turniczka (Weszterova vežička)
• Niżnia Zwalista Szczerbina (Nižná Weszterova štrbina)
• Zwalista Kopa (Weszterova kopa)
• Wyżnia Zwalista Szczerbina (Vyšná Weszterova štrbina)
• Zwalista Turnia (Weszterov štít)
• Zwodna Ławka (Zvodná lávka)

W północnej grani opadającej na Rohatkę znajduje się kilka drobnych obiektów, którymi są (kolejno od góry)^[3]:

• Wyżnia Zmarzła Szczerbina (Vyšná Zamrznutá štrbina),
• Wielka Zmarzła Turniczka (Veľká Zamrznutá vežička),
• Pośrednia Zmarzła Szczerbina (Prostredná Zamrznutá štrbina),
• Pośrednia Zmarzła Turniczka (Prostredná Zamrznutá vežička),
• Niżnia Zmarzła Szczerbina (Nižná Zamrznutá štrbina),
• Mała Zmarzła Turniczka (Malá Zamrznutá vežička)^[4].

Mała Wysoka jest dostępna dla turystów z przełęczy Polski Grzebień. Stanowi czwarty co do wysokości dostępny dla turystów tatrzański szczyt (po Rysach, Krywaniu i Sławkowskim Szczycie, według stanu z początku 2016 roku). Szlak został zabezpieczony w 1892 r. Panorama ze szczytu na trzy wielkie doliny: Białej Wody, Wielicką i Staroleśną oraz otaczające je granie należy do najpiękniejszych widoków w Tatrach. Július Andráši w 1966 r. pisał: „Dzięki łatwej dostępności i przepięknemu widokowi na całe Tatry jest Mała Wysoka jednym z najczęściej odwiedzanych szczytów Tatr Wysokich”. Południowy stok wykorzystywany jest przez zaawansowanych narciarzy do zjazdów^[5].

Nazwa Mała Wysoka związana jest z dawną nazwą Staroleśnego Szczytu – Wysoka. Józef Nyka w swoim przewodniku podaje w wątpliwość, by Staroleśny Szczyt nazywano niegdyś „Wysoką”. Według niego nazwa Małej Wysokiej jest pochodzenia ludowego. Na początku XX wieku słowacką nazwę Malá Vysoká zmieniono na Východná Vysoká („Wschodnia Wysoka”)^[5].

Na Małą Wysoką od dawna wchodzili turyści. Pierwszym potwierdzonym zdobywcą był László Jármay, być może z przewodnikiem Jakobem Horvayem, w 1888 r. Zimą pierwsi na szczycie byli Hermann Schweickhart, Otto Schweickhart i János Vigyázó 22 marca 1910 r^[6].

Szlaki turystyczne

żółty szlak z Polskiego Grzebienia, prowadzący granią główną na Małą Wysoką. Czas przejścia: 1 h, ↓ 35 min^[7]

Przypisy

Panorama 360° z Małej Wysokiej