Małaszewicze (gromada)
| gromada | |
| 1962–1972 | |
 | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Data powstania | 1 stycznia 1962 |
| Data likwidacji | 1 stycznia 1972 |
| Siedziba | |
Portal  Polska | |
Małaszewicze (do 31 XII 1961 Dobrynka) – dawna gromada, czyli najmniejsza jednostka podziału terytorialnego Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w latach 1954–1972.
Gromady, z gromadzkimi radami narodowymi (GRN) jako organami władzy najniższego stopnia na wsi, funkcjonowały od reformy reorganizującej administrację wiejską przeprowadzonej jesienią 1954[1] do momentu ich zniesienia z dniem 1 stycznia 1973[2], tym samym wypierając organizację gminną w latach 1954–1972[3][4].
Gromadę Małaszewicze z siedzibą GRN w Małaszewiczach utworzono 1 stycznia 1962 w powiecie bialskim w woj. lubelskim w związku z przeniesieniem siedziby gromady Dobrynka z Dobrynki do Małaszewiczów i zmianą nazwy jednostki na gromada Małaszewicze[5]; równocześnie, do nowo utworzonej gromady Małaszewicze włączono wsie Wólka Dobryńska i Małaszewicze Duże ze zniesionej gromady Wólka Dobryńska w tymże powiecie[6].
1 stycznia 1970 do gromady Małaszewicze włączono tereny o łącznej powierzchni 969 ha: a) wieś Zastawek; b) grunty mieszkańców wsi Lebiedziew o powierzchni 161 ha (graniczących od północy z gruntami wsi Zastawek, od południa z gruntami wsi Kożanówka, od wschodu z gruntami wsi Małaszewicze Małe i od zachodu z gruntami wsi Lebiedziew); c) grunty mieszkańców wsi Małaszewicze Małe położone na południe od szosy Biała Podlaska—Terespol oraz grunty osiedla Małaszewicze Małe i stacji PKP oraz grunty PGR Koroszczyn – z gromady Błotków Duży w tymże powiecie[7].
Gromada przetrwała do końca 1972 roku, czyli do kolejnej reformy gminnej[8].
Przypisy
- ↑ Dz.U. z 1954 r. nr 43, poz. 191
- ↑ Dz.U. z 1972 r. nr 49, poz. 312
- ↑ Podział administracyjny Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Warszawa: Urząd Rady Ministrów – Biuro do spraw Prezydiów Rad Narodowych, 1956.
- ↑ Mała Encyklopedia Powszechna PWN. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1959.
- ↑ Uchwała Nr 18/61 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Lublinie z dnia 29 września 1961 r. w sprawie zmiany siedziby gromadzkich rad narodowych w niektórych powiatach województwa lubelskiego (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Lublinie z dnia 30 grudnia 1961 r., Nr. 11, Poz. 85)
- ↑ Uchwała Nr 15/61 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Lublinie z dnia 20 września 1961 r. w sprawie zniesienia i utworzenia niektórych gromad w województwie lubelskim (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Lublinie z dnia 30 grudnia 1961 r., Nr. 11, Poz. 84)
- ↑ Uchwała Nr IV/17/69 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Lublinie z dnia 30 grudnia 1969 r. w sprawie zmiany granic niektórych gromad w województwie lubelskim i ustalenia siedziby gromadzkiej rady narodowej w powiecie kraśnickim (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Lublinie z dnia 30 grudnia 1969 r., Nr. 16–17, Poz. 164)
- ↑ Wykaz miast, osiedli i gromad: stan z dn. 1 I 1971 r., Cz. 1. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny – Biuro Spisów, 1971.
Media użyte na tej stronie
.svg)
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Autor: Grzegorz W. Tężycki, Licencja: CC BY-SA 4.0
Przystanek osobowy w Małaszewiczach (przed przebudową).