Małgorzata Bocheńska
Małgorzata Bocheńska (2009) | |
Data i miejsce urodzenia | 10 września 1949 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 2 stycznia 2018 |
Narodowość | |
Dziedzina sztuki |
Małgorzata Bocheńska z domu Gąsiorowska (ur. 10 września 1949 w Warszawie, zm. 2 stycznia 2018 tamże[1]) – polska dziennikarka, animatorka kultury i publicystka.
Życiorys
Studia polonistyczne ukończyła na Uniwersytecie Warszawskim w 1976. W latach 1974–1981 pracowała jako redaktor w Teatrze Telewizji TVP.
W latach 1984–1989 współpracowała ze związanym ze środowiskiem opozycji demokratycznej Komitetem Helsińskim.
W 1984 powołała Salon 101, miejsce spotkań elit politycznych, naukowych i artystycznych skupiające rozproszone środowiska niepodległościowe.
W 1986 powołała Niezależną Grupę Filmową Index realizującą dokumenty w Europie i Ameryce Południowej na zamówienie polskich środowisk emigracyjnych i Freedom House. Jako reporter filmowy podziemia Małgorzata Bocheńska rejestrowała najważniejsze wydarzenia społeczne i polityczne – działalność ruchu społecznego „Solidarność”, NZS, Komitetów Obywatelskich przy przewodniczącym Lechu Wałęsie.
W latach 1990–1992 była redaktorem naczelnym Redakcji Społeczno-Politycznej TVP. Prowadziła autorskie programy: Zapis, „Dziennikarze ujawniają, Kraje, narody, wydarzenia”. Od 1993 do 1995 prowadziła w TV Polonia autorski program dla emigracji „Studio Kontakt” – promocja polskiej kultury. Od 1995 była doradcą programowym w TV Polsat. W 2001 zainaugurowała akcję „Dnia Dobrej Wiadomości” ustanowionego na 8 września.
Była członkiem m.in. Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich, Stowarzyszenia Kulturalnego Beit Warszawa, Stowarzyszenia Wolnego Słowa. W 1997 bez powodzenia ubiegała się o mandat posła na Sejm w okręgu warszawskim z listy polskiego Stronnictwa Ludowego[2].
Życie prywatne
Była siostrą Krzysztofa Gąsiorowskiego. Miała czworo dzieci. Mieszkała i tworzyła m.in. w Hiszpanii oraz na Malcie. Zmarła w Warszawie[3], pochowana na cmentarzu Bródnowskim (kw. 48A-4-22).
Twórczość
- Ruchomy Świat. warszawa.naszemiasto.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-11-16)]., Salon101, Warszawa 2017[4]
- Mistrz życia, biografia o. J.M. Bocheńskiego, 1987
- Dar intuicji, Warszawa 1994, ISBN 83-86216-00-X
Nagrody filmowe
- 1988 – Niepokalanów (Międzynarodowy Festiwal Filmów Katolickich) – II Nagroda w kategorii filmu dokumentalnego
Przypisy
- ↑ Stowarzyszenie Wolnego Słowa, www.sws.org.pl [dostęp 2018-01-03] .
- ↑ Wybory 1997. pkw.gov.pl. [dostęp 2019-09-24].
- ↑ Stowarzyszenie Wolnego Słowa, Z żałobnej karty, www.sws.org.pl [dostęp 2018-01-03] .
- ↑ Spotkanie autorskie z Małgorzatą Bocheńską, cojestgrane.pl [dostęp 2017-11-15] (pol.).
Bibliografia
- Marcin Źrałek, Opatrunek dla dusz.„Rzeczpospolita” – 12-XII-2007
- Agnieszka Jędrzejczak, Grzegorz Rzeczkowski: Rzeczpospolita salonowa; „Przekrój” – 16-II-2006;
- BL, Dzień Dobrej Wiadomości, „Rzeczpospolia” – 21-V-2004.
- Andrzej Tadeusz Kijowski Opis obyczajów w 15-leciu międzysojuszniczym 1989-2004 (Wydawnictwo AnTraKt) 2010
- Odsłanianie dramatu (I) ISBN 978-83-923292-6-8
- A Teraz Konkretnie (II) ISBN 978-83-923292-7-5
Linki zewnętrzne
- Salon 101-strona internetowa
- Świat według Saskiej. reporter.edu.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-01-08)].
- Czat: 6.IX.2001;Opis gościa
- M. Bocheńska, Przebudzenie
- Księga Trzeciego Tysiąclecia: List otwarty do Małgorzaty Bocheńskiej
Media użyte na tej stronie
Małgorzata Bocheńska, dziennikarka.
Autor: Brunong87, Licencja: CC BY-SA 4.0
Grób Małgorzaty Bocheńskiej na Cmentarzu Bródnowskim.