Małgorzata Burzyńska-Keller

Małgorzata Burzyńska-Keller
Data i miejsce urodzenia

25 maja 1962
Wrocław

Zawód, zajęcie

reżyserka, scenarzystka, dziennikarka

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi

Małgorzata Burzyńska-Keller (ur. 25 maja 1962 we Wrocławiu[1]) – polska reżyserka, scenarzystka i dziennikarka. Znawczyni tematu dotyczącego filmu żydowskiego w Polsce.

Życiorys

Wnuczka Stanisława Kalabińskiego, kuzynka Jacka Kalabińskiego. Studiowała w Konserwatorium Muzycznym w klasie wiolonczeli i fortepianu. W latach 1990–1997 w Państwowej Wyższej Szkole Filmowej Telewizyjnej i Teatralnej im. Leona Schillera w Łodzi studiowała na Wydziale Reżyserii i uzyskała dyplom w 1997. W latach 1992–1993 studiowała także jako wolny słuchacz reżyserię filmową w Columbia University w Nowym Jorku.

W latach 1996–2000 była asystentką Wojciecha Jerzego Hasa. Na planie debiutowała jako jego asystentka przy realizacji filmu Niezwykła podróż Baltazara Kobera[2].

Od 1996 jest wykładowcą na Wydziale Reżyserii PWSFTviT w Łodzi.

Wraz z Symchą Kellerem nagrała w 1991 płytę Szabat. Towarzyszyła w trasach koncertowych w Polsce i Stanach Zjednoczonych Shlomo Carlebachowi. Autorka filmów dokumentalnych o Leszku Millerze, Beacie Tyszkiewicz, Barbarze Krafftównie, Jerzym Treli, Jerzym Bossaku, a także fabularnych m.in. Gąszczu, z Andrzejem Sewerynem i Dorotą Segdą w rolach głównych, oraz Zielonego Wybrzeża z 2008.

Prowadziła przez 10 lat Fundację Ochrony Dziedzictwa Kultury Żydów „Wspólne Korzenie” w Łodzi[2]. Jest pomysłodawcą i artystycznym dyrektorem Festiwalu Sztuki Filmowej Jidysz, którego pierwsza edycja odbyła się w październiku 2006[3]. Pozyskuje z archiwów świata nieznane filmy zrealizowane w języku jidysz – dokumentalne i fabularne. Jest badaczką historii przedwojennego, żydowskiego kina oraz jego twórców, a także początków kinematografii polskiej po II wojnie Światowej. W ramach tej inicjatywy w grudniu 2005 roku wraz z Andrzejem Wajdą ufundowała i odsłoniła gwiazdę Jerzego Bossaka w łódzkiej Alei Gwiazd[4]. Interesuje się twórczością Maxa Frischa oraz od 25 lat zbiera wszelkie materiały (audio i video) dotyczące Edwarda Stachury[5]. W roku 2014 otrzymała stypendium PISF na scenariusz filmu o pisarzu Życiopisanie.

Jest przedstawicielką Związku Gmin Wyznaniowych Żydowskich w RP do spraw kontaktów z mediami. Inicjatorką podpisania umowy pomiędzy Telewizją Polską a ZGWŻ dotyczącej cyklicznych programów o tematyce żydowskiej. Realizuje program telewizyjny Szma Israel emitowany przez TVP2. Promotorka i organizatorka wielu imprez i spotkań dotyczących obyczajowości, tradycji i kultury żydowskiej. Autorka wielu artykułów na temat twórczości Wojciecha Hasa. Publikowała m.in. w „Kwartalniku Filmowym”, „Krasnogrudzie” i „Midraszu”. Inicjatorka powstania Stowarzyszenia Kobiet Żydowskich w RP.

W 2009 została odznaczona Złotym Krzyżem Zasługi przez prezydenta Lecha Kaczyńskiego.

Obecnie zajmuje się promocją kina jidysz poza granicami Polski, organizując przeglądy przedwojennych i współczesnych filmów w Paryżu[6] oraz biografią Edwarda Stachury.

Doktorantka PWSFTviT w Łodzi.

Przypisy

  1. ↑ Małgorzata Burzyńska-Keller. stopklatka.pl. [dostęp 2012-03-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-11-10)].
  2. ↑ a b Małgorzata Burzyńska. filmpolski.pl. [dostęp 2012-03-14].
  3. ↑ Festiwal Kultury Jidysz (pol. • ang. • fr. • hiszp. • ros. • hebr. • jid.). festiwal.jewishlodz.org.pl. [dostęp 2012-03-14].
  4. ↑ Gwiazda Jerzego Bossaka w łódzkiej Alei Gwiazd. stopklatka.pl, 2005-12-12. [dostęp 2012-03-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-11-12)].
  5. ↑ Marian Buchowski, Edward Stachura – biografia i legenda, Opole: Kamerton, 1993, ISBN 83-85971-00-9, OCLC 838715170.
  6. ↑ Yidl et son violon (fr.). mahj.org, 2011-06-16. [dostęp 2012-03-14].

Bibliografia