Małgorzata Glücksburg (1905–1981)

Małgorzata Glücksburg
Μαργαρίτα Γκλύξμπουργκ
Ilustracja
mal. Philip de László, 1928
Herb
księżna Hohenlohe na Langenburgu, księżniczka Grecji i Danii
Dynastia

Glücksburgowie

Data i miejsce urodzenia

18 kwietnia 1905
Ateny

Data i miejsce śmierci

24 kwietnia 1981
Bad Wiessee

Ojciec

Andrzej Glücksburg

Matka

Alicja Battenberg

Mąż

Gotfryd Hohenlohe-Langenburg

Dzieci

Kraft Aleksander,
Beatrycze Alicja,
Andrzej Henryk,
Ruprecht Zygmunt,
Albrecht Wolfgang

Rodzeństwo

Teodora Glücksburg
Cecylia Glücksburg
Zofia Glücksburg
Filip Mountbatten

Odznaczenia
Krzyż Wielki Orderu Feniksa (Grecja) Komandor Orderu Dobroczynności (Grecja) Order Świętych Olgi i Zofii I Klasy (Grecja) Medal Koronacyjny Królowej Elżbiety II

Małgorzata Glücksburg, gr. Μαργαρίτα Γκλύξμπουργκ, niem. Margarita von Glücksburg zu Griechenland und Dänemark (ur. 18 kwietnia 1905 w Atenach, zm. 24 kwietnia 1981 w Bad Wiessee) – grecka arystokratka, członkini rodziny królewskiej, księżniczka Grecji i Danii, tytularna księżna Hohenlohe na Langenburgu jako żona Gotfryda.

Życiorys

Urodziła się jako najstarsza córka Andrzeja (1882–1944), księcia Grecji i Danii, oraz Alicji Battenberg (1885–1969). Miała czworo rodzeństwa: siostry Teodorę (1906–1969), Cecylię (1911–1937) i Zofię (1914–2001) oraz brata Filipa (1921–2021)[1]. Została ochrzczona 11 maja 1905 w katedrze Zwiastowania Matki Bożej, a jej rodzicami chrzestnymi byli dziadkowie macierzyści: Ludwik Mountbatten (1854–1921) i Wiktoria Heska (1863–1950)[2]. Wychowywała się w Atenach i na Korfu. W rozmowach z matką używała języka angielskiego, ale równie biegle porozumiewała się po grecku, francusku i niemiecku[3]. Otrzymała staranne wykształcenie domowe, typowe dla przedstawicieli arystokracji tego okresu[4]. W 1907–1909 w związku z niestabilną sytuacją polityczną domu panującego, rodzina Małgorzaty często przebywała w podróży, w Wielkiej Brytanii, Rosji, Hesji i na Malcie[5]. W 1917–1920 przebywała z rodziną na emigracji w Szwajcarii, zamieszkując w Lucernie[6]. W 1920 jej rodzina ponownie zamieszkała w Korfu. W tym okresie Małgorzata wraz z siostrą Teodorą rozwijały młodzieńcze zainteresowania archeologią[7].

W 1922–1936 w związku ze skazaniem ojca na banicję, ponownie na emigracji. Początkowo zamieszkała z rodzicami w Saint-Cloud, zaproszonych przez Marię Bonaparte[8]. Dzięki udzielonemu wsparciu finansowemu ciotek Anastazji Stewart i Edwiny Ashley, w 1923–1929 Małgorzata studiowała historię, archeologię i historię sztuki na Uniwersytecie Paryskim[9].

W trakcie studiów związała się z Françoisem Ferdinandem d'Isemborg-Birstein (1901–1956), synem Françoisa Josepha (1869–1939), francuskiego przemysłowca, wywodzącego się z dawnej rodziny książęcej. Jednak naleganie narzeczonego na konwersję Małgorzaty na katolicyzm zakończyło związek w 1927[10]. W trakcie pobytu w 1928 Rumunii Helena Glücksburg zabiegała o zaaranżowanie prawosławnego małżeństwa Małgorzaty bądź Teodory ze stryjem króla, regentem Mikołajem Hohenzollernem-Sigmaringen[11]. Ostatecznie w 1931 wyszła za mąż za Gotfryda Hohenlohe-Langenburga (1897–1960). Małżeństwo zamieszkało w Weikersheim.

1 maja 1937 wstąpiła do Narodowosocjalistycznej Niemieckiej Partii Robotników[12]. Wykorzystując autorytet spokrewnionej rodziny królewskiej prowadziła agitację na rzecz nazizmu w Wielkiej Brytanii i Grecji, jednak bez większego powodzenia[13]. W trakcie II wojny światowej przebywała w Langenburgu, gdzie mieszkała aż do swojej śmierci w 1981.

Rodzina

20 kwietnia 1931 w Langenburgu w podwójnej, prawosławnej i luterańskiej ceremonii, wyszła za mąż za Gotfryda Hohenlohe-Langenburga (1897–1960), tytularnego dziedzicznego księcia, syna Ernesta II (1863–1950) i Aleksandry Koburg (1878–1962)[14]. Z małżeństwa pochodzi pięcioro dzieci:

  • Kraft Aleksander Ernest Ludwik Jerzy Emeryk (1935–2004) ⚭ 1) Karolina Aleksandra von Croÿ (ur. 1938), 2) Irmina Pospesch (ur. 1946)
  • Beatrycze Alicja Maria Melita Leopoldyna (1936–1997),
  • Jerzy Andrzej Henryk Wilhelm Herman (1938–2021) ⚭ Ludwika Paulina von Schonburg-Waldenburg,
  • Ruprecht Zygmunt (1944–1978),
  • Albrecht Wolfgang (1944–1992) ⚭ Maria Hildegarda Fischer.

Była matką chrzestną m.in. swojej bratanicy Anny Mountbatten-Windsor (ur. 1950)[15].

Odznaczenia

Genealogia

PrapradziadkowieFryderyk Wilhelm Glücksburg

(1785–1831)

∞ 1810

Ludwika Karolina Heska-Kassel

(1789–1867)

Wilhelm Heski

(1787–1867)

∞ 1810

Ludwika Karolina Oldenburg

(1789–1864)

car Rosji

Mikołaj I Pałkin

(1796–1855)

∞ 1817

Aleksandra Fiodorowna

(1798–1860)

ks. Saksonii-Altenburga

Józef

(1789–1868)

∞ 1817

Amelia Wirtemberska

(1799–1848)

w. ks. Hesji

Ludwik II

(1777–1848)

∞ 1804

Wilhelmina Badeńska

(1788–1836)

Maurycy Hauke-Bosak

(1775–1830)

∞ 1799

Zofia Lafontaine

(1790–1831)

Karol Heski

(1809–1879)

∞ 1836

Elżbieta Hohenzollern

(1815–1885)

Albert Koburg

(1819–1861)

∞ 1840

kr. Wielkiej Brytanii

Wiktoria

(1819–1901)

Pradziadkowiekr. Danii, Chrystian IX (1818–1906)

∞ 1842

Ludwika Heska-Kassel (1817–1898)

Konstanty Nikołajewicz Romanow

(1827–1892)

∞ 1848

Aleksandra Josifowna (1830–1911)

Aleksander Heski (1823–1888)

∞ 1851

Julia Hauke (1825–1895)

w. ks. Hesji, Ludwik IV (1837–1892)

∞ 1861

Alicja Koburg (1843–1878)

Dziadkowiekr. Hellenów, Jerzy I (1845–1913)

∞ 1867

Olga Konstantynowna Romanowa (1851–1926)

Ludwik Battenberg (1854–1921)

∞ 1884

Wiktoria Heska (1863–1950)

RodziceAndrzej Glücksburg (1882–1944)

∞ 1903

Alicja Battenberg (1885–1969)

Małgorzata Glücksburg (1905–1981)

Przypisy

  1. Vickers i in. 2000 ↓, s. 91–110.
  2. Vickers i in. 2000 ↓, s. 73.
  3. Tim Heald, The Duke. A Portrait of Prince Philip, London: „Hodder and Stoughton”, 1991, s. 38, ISBN 0-340-54607-7 (ang.).
  4. Vickers i in. 2000 ↓, s. 92.
  5. Sainz de Medrano i in. 2004 ↓, s. 291–302.
  6. Vickers i in. 2000 ↓, s. 142–145.
  7. Vickers i in. 2000 ↓, s. 159.
  8. Vickers i in. 2000 ↓, s. 176.
  9. Philip Eade, Young Prince Philip. His Turbulent Early Life, London: „HarperPress”, 2012, s. 41–46, ISBN 978-0-00-730539-1 (ang.).
  10. Sainz de Medrano i in. 2004 ↓, s. 292.
  11. Sainz de Medrano i in. 2004 ↓, s. 264.
  12. Petropoulos i in. 2006 ↓, s. 382.
  13. Petropoulos i in. 2006 ↓, s. 93–199.
  14. Arturo E. Beéche, Ilana D. Miller, The Grand Ducal House of Hesse, London: „Eurohistory”, 2020, s. 163–165, ISBN 978-1-944207-08-3 (ang.).
  15. Philippe Delorme, Philippe d'Édimbourg. Une vie au service de Sa Majesté, Paris: „Tallandier”, 2017, s. 130, ISBN 979-10-210-2035-1 (fr.).

Bibliografia

  • Jonathan Petropoulos: Royals and the Reich. The Princes von Hessen in Nazi Germany. Oxford: Oxford University Press, 2006. ISBN 978-0-19-533927-7. (ang.).
  • Ricardo Mateos Sainz de Medrano: La Familia de la Reina Sofía. La Dinastía griega, la Casa de Hannover y los reales primos de Europa. Madrid: „La Esfera de los Libros”, 2004. ISBN 84-9734-195-3. (hiszp.).
  • Hugo Vickers: Alice: Princess Andrew of Greece. London: „Hamish Hamilton”, 2000. ISBN 978-0-241-13686-7. (ang.).

Media użyte na tej stronie

Flag of Greece (1822-1978).svg
Flaga Grecji (1822-1970 i 1974-1978)
Margarita of Greece.jpg
Princess Margarita of Greece and Denmark representad by Philip de László circa 1928.
Royal Order of Saints Olga and Sophia ribbon.png
Autor: Kei, Licencja: CC BY-SA 3.0
Ribbon of the abolished Greek Royal order of Saints Olga and Sophia
GRE Order of Beneficence - Commander BAR.png
Autor: Wiki Romi, Licencja: CC0
Baretka Komandora Orderu Dobroczynności
Coat of Arms of a Single Princess of Greece.svg
Autor: Sodacan, modified by Heralder, Licencja: CC BY-SA 4.0
Coat of Arms of a Single Princess of Greece
UK Queen EII Coronation Medal ribbon.svg
Baretka brytyjskiego Medalu z okazji Koronacji Elżbiety II.