Małgorzata Golicka-Jabłońska

Małgorzata Golicka-Jabłońska

Data i miejsce urodzenia	13 grudnia 1944 Żyrardów
Zawód, zajęcie	Dziennikarka
Odznaczenia

Małgorzata Golicka-Jabłońska (ur. 13 grudnia 1944 w Żyrardowie) – polska reporterka i etnografka.

Życiorys

Ukończyła studia na Wydziale Filozoficzno-Historycznego Uniwersytetu Łódzkiego, po których pracowała pisząc dla dzienników i tygodników. W stanie wojennym została zwolniona z pracy przez Komisję Weryfikacyjną po czym współpracowała z Duszpasterstwem Środowisk Twórczych w Łodzi oraz ze Stowarzyszeniem Dziennikarzy Polskich^[1][2].

Na przestrzeni lat współpracowała z wieloma tygodnikami i miesięcznikami, kolejno: „Odgłosy” (1979–1981), „Gość Niedzielny” (1984–1994), „Kalejdoskop” (1987–1992), „Ten Ton” (1992), „Misjonarz” (1986–2006) oraz z Radiem Emaus (1996–1998), a także była członkinią zespołu redakcyjnego „Tygla Kultury” (od 1996) oraz „Kroniki Miasta Łodzi” (od 2003). W latach 1996–2002 wykładała w Wyższej Szkole Projektowania i Reklamy^[1].

Od 1966 należy do Polskiego Towarzystwa Ludoznawczego, a od 1989 do Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. W latach 1969–2018 była członkinią Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich, a także należała do Pracowni Reportażu w Łodzi oraz do zespołu tłumaczy i autorów haseł polskiego wydania Encyklopedii Brytyjskiej (t. I – 1997)^[1].

Życie prywatne

Była żoną Michała Jabłońskiego (1920–2008) – profesora nauk technicznych^[3].

Publikacje

Książki

• Wyspa sercu podobna – wspólnie z Michałem Jabłońskim (1985);
• Misjonarskie szlaki (1987);
• Na australijskiej ziemi (1987);
• Pątniczym szlakiem przez Egipt (1990);
• Pokój dla Jerozolimy (1994);
• Ojciec Stefan SJ (2006);
• Miałem ciekawe życie. Opowieści o prof. Michale Jabłońskim (2009 – I wyd., 2010 – II wyd.);
• Tak trzeba (2013),
• Zapomniany misjonarz (2016 – I wyd., 2017 – II wyd.);
• Nauka była  ich  przeznaczeniem (2016);
• Czuję siłę tradycji Małgorzata Golicka -Jabłońska pyta. Marcin Piotrowski odpowiada (2021)^[1].

Tłumaczenia

• Siostra Emanuela Paula Dreyfusa (1991, wraz z Michałem Jabłońskim),
• W domu na całym świecie. Listy Thomasa Mertona do Rosemary R. Ruether (1997)^[1].

Odznaczenia

• Medal Komisji Edukacji Narodowej (1973),
• Srebrny Krzyż Zasługi (1978),
• Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury” (2001),
• Medal Solidarności Ziemi Łódzkiej „Za walkę o niepodległość i prawa człowieka” (2001),
• Odznaka honorowa „Zasłużony dla Kultury Polskiej” (2006),
• Brązowy medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2006)^[1].

Nagrody

• Nagroda prezydenta miasta Łodzi „za wkład w rozwój kultury miasta i książkę Ojciec Stefan SJ” (2006)^[1].

Stypendia

• Stypendium Ekumenicznego Instytutu Tantur w Jerozolimie (1992),
• Stypendium Międzynarodowego Centrum Dialogu w Aarhus w Danii (1993, 1994),
• Stypendium Institute for Future Educatiion of Jurnalists FOJO Kalmar University w Szwecji (1996).
• Stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2012)^[1].

Przypisy