Małgorzata Habsburg (1416–1486)

Małgorzata Habsburg

księżna elektorowa Saksonii margrabina Miśni
Okres	od 3 czerwca 1431 do 7 września 1464
Jako żona	Fryderyka II
Poprzedniczka	Katarzyna Welf
Następczyni	Elżbieta Wittelsbach (jako księżna elektorowa Saksonii) Sydonia z Podiebradów (jako margrabina Miśni)
Dane biograficzne
Dynastia	Habsburgowie
Data urodzenia	1416
Data i miejsce śmierci	12 lutego 1486 Altenburg
Ojciec	Ernest Habsburg
Matka	Cymbarka Piastówna
Mąż	Fryderyk II Wettyn
Dzieci	Amalia Anna Fryderyk Ernest Albrecht Małgorzata Jadwiga Aleksander

Małgorzata Habsburg (ur. 1416, zm. 12 lutego 1486 w Altenburgu) – arcyksiężniczka austriacka z dynastii Habsburgów, księżna elektorowa Saksonii i margrabina Miśni.

Jedna z córek arcyksięcia austriackiego Ernesta Habsburga i księżniczki mazowieckiej Cymbarki z dyn. Piastów. Młodsza siostra cesarza rzymskiego Fryderyka III Habsburga – pierwszego z Habsburgów, który sięgnął po ten tytuł^[1].

3 czerwca 1431 roku została wydana za mąż, w wieku około 15 lat, za elektora Saksonii i jednocześnie margrabiego Miśni Fryderyka II z dynastii Wettynów, któremu urodziła ośmioro dzieci:

• Amalię (1436–1501), późniejszą księżną Bawarii-Landshut jako żonę Ludwika IX z dyn. Wittelsbachów,
• Annę (1437–1512), późniejszą księżną elektorową Brandenburgii jako żonę Albrechta III Achillesa z dyn. Hohenzollernów,
• Fryderyka (1439–1451),
• Ernesta (1441–1486), późniejszego elektora Saksonii (następcę swojego ojca),
• Albrechta (1443–1500), późniejszego margrabiego Miśni (następcę swojego ojca),
• Małgorzatę (1444–1498), późniejszą ksieni (opatkę) w Seusslitz,
• Jadwigę (1445–1511), późniejszą ksieni (opatkę) w Quedlinburgu,
• Aleksandra (1447–1447)^[2].

Małgorzata brała aktywny udział w sprawowaniu rządów w Saksonii. Udało się jej pogodzić męża ze swoim bratem - landgrafem Turyngii Wilhelmem II. Otrzymała własną monetę.

W nocy z 7 na 8 lipca 1455 roku synowie Małgorzaty: Ernest i Albrecht zostali porwani z zamku Altenburg przez mającego do elektora Saksonii pretensje finansowe rycerza Kunza von Kauffungen. Porywacz, zdążający w kierunku granicy czeskiej został jednak schwytany, a dzieci Małgorzaty uwolnione.

Po śmierci męża w dniu 7 września 1464 roku otrzymała bogate wiano, w tym miasta takie jak: Altenburg, Lipsk, Colditz, Eilenburg i Liebenwerda. Aż do swej śmierci żyła w Altenburgu, znajdującym się pod jej wyłączną jurysdykcją, gdzie wykonywana swoje suwerenne prawa.

Przypisy