Małgorzata Komorowska

Małgorzata Komorowska

Data i miejsce urodzenia	9 czerwca 1939 Warszawa
doktor habilitowany nauk humanistycznych
Specjalność: historia teatru muzycznego w Polsce
Alma Mater	Akademia Muzyczna im. Fryderyka Chopina Uniwersytet Warszawski
Doktorat	26 maja 1988
Habilitacja	22 października 1998 Instytut Sztuki Polskiej Akademii Nauk
Nauczyciel akademicki
Uczelnia	Uniwersytet Muzyczny Fryderyka Chopina Uniwersytet Warszawski

Małgorzata Komorowska (ur. 9 czerwca 1939 w Warszawie) – muzyk i polonistka, badaczka dziejów polskiej kultury muzycznej, życia operowego i biografii artystów, publicystka, recenzentka, komentatorka koncertów.

Życiorys

W dzieciństwie pobierała lekcje gry na fortepianie u Haliny Kukiel, w jej klasie ukończyła podstawową szkołę muzyczną (1954). Ukończyła średnią szkołę muzyczną w klasie fortepianu Wandy Łosakiewicz.

Absolwentka Wydziału Filologii Polskiej na Uniwersytecie Warszawskim (1962, magisterium u Jana Kotta) i Wydziału Wychowania Muzycznego (obecnie Edukacji) w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Warszawie (obecnie Uniwersytet Muzyczny Fryderyka Chopina) (1964, magisterium u Pawła Beylina).

Po ukończeniu studiów była nauczycielką przedmiotu wychowanie muzyczne w Szkole Podstawowej nr 15 w Warszawie na Saskiej Kępie (1964-1971), następnie instruktorką w Młodzieżowym Domu Kultury „Żoliborz” (1971-1978)^[1]. Jednocześnie prowadziła chóry: pracowników PSS Społem w Grójcu (1964-1968) i akademicki SGPiS (jako asystentka Wita Zawirskiego).

Wykładała w Studium Nauczycielskim i na Wydziale Pedagogicznym Uniwersytetu Warszawskiego.

Od 1982 roku wykładała na Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie (obecnie UMFC), w latach 2003-2009 na stanowisku profesora nadzwyczajnego.

W latach 1985-1992 była pracownikiem Instytutu Sztuki Polskiej Akademii Nauk, uzyskała tam stopień doktora hauk humanistycznych w zakresie historii teatru (1988 – promotor Michał Bristiger) i stopień doktora habilitowanego (1998).

Stypendystka Ministerstwa Kultury i Fundacji Kościuszkowskiej.

W latach 2003-2006 była członkiem Rady Naukowej ISPAN, współpracuje tam z Redakcją Słownika Biograficznego Teatru Polskiego (t. 2. 1994, t. 3. 2016) jako autorka ok. 400 biogramów artystów z dziedziny teatru muzycznego i kierowniczka grantów.

Była komentatorką koncertów organizowanych przez WTM, SPAM, Krajowe Biuro Koncertowe, Referat ds. Kultury Urzędu Dzielnicy Ursynów (cykl Koncerty na Ursynowie, 1996-2006), Impresariat Mazowieckiego Instytutu Kultury (m.in. cykl "Mazowsze w koronie", 2001-2014).

Od 2011 roku jest członkiem kapituły muzycznej Nagrody im. Cypriana Kamila Norwida przyznawanej rokrocznie przez samorząd województwa mazowieckiego.

W latach 2012-2014 była koordynatorem ds. digitalizacji archiwaliów operowych w Teatrze Wielkim – Operze Narodowej.

Publikacje

Jest autorką wielu książek o tematyce muzycznej.

Od 1965 roku liczne publikacje w prasie specjalistycznej (Teatr, 1969-1987, Dialog, Wychowanie muzyczne w szkole, Taniec, Théâtre en Pologne, www.teatralny.pl) i w periodykach społeczno-kulturalnych (Przekrój, nowojorski Przegląd Polski); nieprzerwanie w dwutygodniku (obecnie miesięcznik) Ruch Muzyczny – również w wydawnictwach zbiorowych (leksykony, encyklopedie), na portalach internetowych (www.taniecpolska.pl, www.teatrwielki.pl, portalu Maestro) oraz udział w sesjach naukowych i konferencjach muzykologicznych, teatrologicznych i interdyscyplinarnych w kraju (Duszniki, Wrocław, Poznań, Warszawa, Stawisko, Katowice) i za granicą (Innsbruck, Bolton Landing i Nowy Jork, Ankara).

Inne

W latach 1955-1956 była aktorką prywatnego teatru poetów i malarzy - Teatru na Tarczyńskiej (tytułowa rola w Narodzinach Afrodyty L.E. Stefańskiego, obok Mirona Białoszewskiego w roli Igraszka^[2]).

Córka, Malina Sarnowska (ur. w 1972) skrzypaczka, pracuje w Dziale Edukacji Filharmonii Narodowej; jest prelegentką i autorką programów koncertów dla dzieci i młodzieży (cykle Poranki i Popołudnia dla Małych Melomanów, Koncerty dla Dzieci).

Ważniejsze publikacje książkowe

• Orkiestra dziecięca cz. I i II (PZWS, Warszawa, 1977 i 1978);
• Zaproszenie do muzyki (PZWS, Warszawa, 1973, II wyd. zmienione 1987);
• Szymanowski w teatrze, Warszawa 1992^[3];
• Teatry muzyczne Drugiej Rzeczypospolitej, Warszawa 1997;
• Kronika teatrów muzycznych PRL lipiec 1944–czerwiec 1989, Poznań 2003;
• Za kurtyną lat. Polskie teatry operowe i operetkowe 1918–1939, Kraków 2008;
• Marcella Sembrich-Kochańska. Życie i śpiew (z płytą CD), Errata, Warszawa 2008^[4];
• Jerzy Semkow. Magia batuty, Akademia Muzyczna w Łodzi, Łódź 2014;
• Uwikłana w historię. Opera w Teatrze Wielkim w Warszawie, wyd. Teatr Wielki – Opera Narodowa, Warszawa 2015;
• Ludzie teatru. Na scenie i na zapleczu (TW-ON, Warszawa 2015);
• Marcella Sembrich-Kochańska. Artystka świata (wersja rozszerzona, współautor: Juliusz Multarzyński), Multart, Warszawa 2016.

Przypisy

Bibliografia

• Sylwetka na stronie chopin.edu.pl. chopin.edu.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-02-16)].
• Małgorzata Komorowska na portalu www.teatralny.pl
• Biogram Profesor Małgorzaty Komorowskiej na portalu Maestro
• Leksykon polskich muzyków pedagogów, red. Katarzyna Janczewska-Sołomko (Impuls, Kraków 2007). impulsoficyna.com.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-04-03)].
• Małgorzata Chmielewska, Leksykon polskich pisarzy muzycznych XX wieku, Wołomin 2008