Małgorzata Parmeńska

Małgorzata Parmeńska
Małgorzata z Bożej łaski księżna Parmy i Piacenzy, regentka i gubernatorka Niderlandów[1][2]
Ilustracja
Wizerunek herbu
Namiestniczka Niderlandów
Okresod 1559
do 1567
PoprzednikEmanuel Filibert, książę Sabaudii
NastępcaFerdynand Álvarez de Toledo, książę Alba
Dane biograficzne
Data urodzenia5 lipca 1522
Data śmierci18 stycznia 1586
OjciecKarol V Habsburg
MatkaJohanna van der Gheynst
MążAleksander Medyceusz
MążOttavio Farnese
DzieciKarol
Aleksander

Małgorzata Parmeńska, Małgorzata Austriaczka (ur. 5 lipca 1522 w Oudenaarde, zm. 18 stycznia 1586 w Ortonie) – pierwsza księżna Florencji[3] jako żona Aleksandra Medyceusza, władczyni Penne, Camerino, Leonessy i Cittaducale[4][5], księżna Parmy i Piacenzy jako żona Oktawiusza Farnesego.

Namiestniczka (regentka) Niderlandów w latach 1559-1567[6] (trzecia kobieta na tym stanowisku po swoich krewnych Małgorzacie, księżnej Sabaudii oraz Marii, królowej Węgier, które ją wychowały)[7].

Nieślubna córka cesarza Karola V i Flamandki Johanny van der Gheynst[6], służącej u Karola de Lalaing, pana de Montigny, przyrodnia siostra króla Hiszpanii Filipa II.

Małgorzata w wieku siedmiu lat została obiecana Aleksandrowi Medyceuszowi (bratankowi lub najprawdopodobniej synowi papieża Klemensa VII). Poślubiła go w 1536 roku[8]. Rok później jej mąż został zamordowany przez swojego dalekiego kuzyna[9].

W 1538 poślubiła Oktawiusza Farnesego. Z woli Filipa II w latach 1559–1567 była generalną namiestniczką Niderlandów, zastępując na tym stanowisku księcia Sabaudii[10]. Za jej rządów doszło do powstania antyhiszpańskiego. W 1567 zrezygnowała z urzędu na rzecz księcia Alby i pod koniec grudnia wyjechała do Włoch[6][10].

Z Oktawianem miała synów bliźniaków – Karola (zm. niedługo po porodzie) i Aleksandra (1545–1592), księcia Parmy.

Zobacz też

Przypisy

  1. Correspondance de Marguerite d'Autriche, duchesse de Parme, avec Philippe II. 19 Décembre 1561 - 6 Juin 1563. Muquardt, 1870, s. 190. (fr.)
  2. Correspondance de Marguerite dʹAutriche, Duchesse de Parme, avec Philippe II. Suivie des interrogatoires du comte dʹEgmont et de quelques autres pièces. Bruseels: Delevingne et Callewaert, 1842, s. 12. (fr.)
  3. Renato Lefevre: Madama Margarita d'Austria (1522-1586). Vita d'una grande dama del Cinquecento, figlia di Carlo V, sposa sfortunata di Alessandro de' Medici e duchessa di Parma e Piacenza con Ottavio Farnese, governatrice dell'Aquila e delle Fiandre, signora di città del Lazio e dell'Abruzzo. Roma: Newton Compton, 1986, s. 93, 109, 151. (wł.)
  4. Renato Lefevre: Ville e parchi nel Lazio. Roma: Gruppo culturale di Roma e del Lazio, 1984, s. 143. (wł.)
  5. Silvia Mantini: Margherita d'Austria (1522-1586): costruzioni politiche e diplomazia, tra corte Farnese e monarchia spagnola. Roma: Bulzoni, 2003, s. 64, 239-243. (wł.)
  6. a b c Stanisław Arnold, Kazimierz Lepszy: Słownik biograficzny historii powszechnej do XVII stulecia. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1968, s. 14, 128, 307. (pol.)
  7. Maria Bogucka: Gorsza płeć. Kobieta w dziejach Europy od antyku po wiek XXI. Warszawa: Trio, 2005, s. 190. (pol.)
  8. Florence (Medici): Alessandro de' Medici (ang.). Foundation for Medieval Genealogy. [dostęp 2013-06-17].
  9. Ferdinand Gregorovius: History of the City of Rome in the Middle Ages. T. VIII. Londyn: George Bell & Sons, 1902, s. 661, 696-697. (ang.)
  10. a b Charlie R. Steen: Margaret of Parma: A Life. Leiden, Boston: Brill, 2013, s. 34, 57-58, 293. (ang.)

Media użyte na tej stronie

MargarethevonParma02.jpg
Anthonis Mor (†1576/1577) : Portrait of Margaret of Parma, duchess of Parma and governor of the Netherlands
Coat of Arms of Margareth of Parma Before her Marriage.svg
Autor: Heralder, Licencja: CC BY-SA 3.0
Coat of arms as single woman of Margaret of Parma, a natural daughter of Charles V, Holy Roman Emperor (Charles I as Spanish Monarch)