Małgorzata Tlałka-Długosz
 | ||||||||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia | ||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Klub | WKS Legia Zakopane | |||||||||||||||||||||
| Wzrost | 171 cm | |||||||||||||||||||||
| Debiut w PŚ | 4.12 1980, Val d’Isère | |||||||||||||||||||||
| Pierwsze punkty w PŚ | 13.12 1981, Piancavallo | |||||||||||||||||||||
| Pierwsze podium w PŚ | ||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||
| Odznaczenia | ||||||||||||||||||||||
 | ||||||||||||||||||||||
Małgorzata Tlałka-Długosz (ur. 27 kwietnia 1963 w Zakopanem) – polska narciarka alpejska, startująca od 1985 roku w barwach Francji; trenerka. Wielokrotna mistrzyni Polski i Francji[2].
Kariera
Córka Jana Tlałki (łyżwiarza szybkiego WKS Zakopane, mistrza i rekordzisty Polski) i Władysławy Stopkówny (narciarka, biegaczka, członkini kadry narodowej)[2][3].
Narciarka (174 cm, 64 kg), specjalistka konkurencji alpejskich, reprezentantka WKS Legii Zakopane (1978–1985), wychowanka trenera klubowego Stanisława Gogólskiego i podopieczna trenerów kadry: Tadeusza Kaima i Andrzeja Kozaka i francuskiego Ski Club La Clusaz (1986–1991). Wraz z siostrą Dorotą, jako pierwsze polskie alpejki znalazły się w ścisłej czołówce narciarstwa alpejskiego, zajmując punktowane miejsca w zawodach o Pucharze Świata, mistrzostwach świata i igrzyskach olimpijskich.
W październiku 1985, by móc kontynuować karierę sportową, pozostać z siostrą (która wyszła za mąż za Christiana Mogore) we Francji i otrzymać obywatelstwo tego kraju, zawarła fikcyjny związek małżeński z młodszym bratem Christiana. Po decyzji PZN, uniemożliwiającej starty jako reprezentantki Polski w zawodach międzynarodowych najwyższej rangi, kontynuowała karierę narciarską, reprezentując Francję.
9-krotna mistrzyni Polski: w slalomie (1982, 1984–1985), slalomie gigancie (1984–1985), supergigancie (1985) i kombinacji (1983–1985). 4-krotna wicemistrzyni kraju: w slalomie (1981), slalomie gigancie (1981) i kombinacji (1981–1982). 2-krotna mistrzyni Francji: w slalomie (1987) i slalomie równoległym (1988). 2-krotna wicemistrzyni Francji: w slalomie (1986) i slalomie gigancie (1986). Uczestniczka MŚ: 1982 Schladming: 28 m. (slalom gigant), nie ukończyła (slalom), 9 m. (kombinacja); 1985 Bormio: 27 m. (slalom gigant), 7 m. (slalom), 16 m. (kombinacja); 1987 Crans-Montana: 7 m. (slalom gigant), 16 m. (supergigant), 6 m. (slalom specjalny). Miejsca w Pucharze Świata: 1982: 30 m., 1983: 22 m., 1984: 23 m., 1985: 28 m., 1986: 22 m. 4-krotna medalistka Uniwersjady: 1983 Borowiec: 3m. (slalom), 3 m. (slalom gigant); 1985 Belluno: 2 m. (kombinacja); 1991 Sapporo: 1 m. (kombinacja). Zwyciężczyni zawodów Wielka Nagroda Słowacji (1985 – slalom, kombinacja).
Olimpijka z Sarajewa 1984 (6. miejsce w slalomie) i Calgary 1988, gdzie dla Francji wywalczyła 19. miejsce w slalomie gigancie.
W Plebiscycie „Przeglądu Sportowego” na najlepszych sportowców Polski (1983) zajęła 10. miejsce.
W 2019 została odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[4].
Mężatka (Piotr Długosz), ma troje dzieci: Piotra, Dorotę i Jana. Mieszka w Zakopanem. Fundatorka, prezes i trenerka w Fundacji Integracji Przez Sport Handicap Zakopane[5].
Osiągnięcia
Igrzyska olimpijskie
| Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwyciężczyni |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 6. | 13 lutego | 1984 |  Sarajewo | Slalom | 1:36,47 | +1,50 |  Paoletta Magoni |
| 19. | 24 lutego | 1988 |  Calgary | Gigant | 2:06,49 | +7,90 |  Vreni Schneider |
Mistrzostwa świata
| Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwyciężczyni |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 9.[6] | 31 stycznia | 1982 |  Schladming | Kombinacja | 8,99 pkt | +56,87 pkt | Erika Hess |
| 28.[7] | 2 lutego | 1982 | Schladming | Gigant | 2:37,17 | +7,51 | Erika Hess |
| DNF1[8] | 6 lutego | 1982 | Schladming | Slalom | 1:41,60 | - | Erika Hess |
| 16.[9] | 4 lutego | 1985 | Bormio | Kombinacja | 18,72 pkt | +86,55 pkt | Erika Hess |
| 27.[10] | 6 lutego | 1985 | Bormio | Gigant | 2:18,53 | +6,00 |  Diann Roffe |
| 7. | 9 lutego | 1985 | Bormio | Slalom | 1:29,58 | +0,96 |  Perrine Pelen |
| 7. | 5 lutego | 1987 | Crans-Montana | Gigant | 2:21,22 | +2,75 | Vreni Schneider |
| 6. | 7 lutego | 1987 | Crans-Montana | Slalom | 1:33,30 | +1,89 | Erika Hess |
Puchar Świata
Miejsca w klasyfikacji generalnej
- sezon 1981/1982: 30.
- sezon 1982/1983: 22.
- sezon 1983/1984: 23.
- sezon 1984/1985: 28.
- sezon 1985/1986: 22.
- sezon 1986/1987: 25.
- sezon 1987/1988: 72.
Miejsca na podium w zawodach
Schruns – 16 stycznia 1983 (slalom) – 2. miejsce
Vysoké Tatry – 12 lutego 1983 (slalom) – 3. miejsce
Furano – 20 marca 1983 (slalom) – 3. miejsce
Kranjska Gora – 1 grudnia 1983 (slalom) – 3. miejsce
Piancavallo – 17 grudnia 1983 (slalom) – 2. miejsce
Heavenly Valley – 22 marca 1985 (slalom) – 3. miejsce- Waterville Valley – 18 marca 1986 (slalom) – 2. miejsce
- Mellau – 11 stycznia 1987 (slalom) – 3. miejsce
Przypisy
- ↑ 04.12.80. Val d’Isère Giant Slalom, women (ang.)
- ↑ a b Tlałka - Mogore - Długosz Małgorzata. Polski Komitet Olimpijski. [dostęp 2018-04-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-04-03)].
- ↑ Wojciech Szatkowski: Małgorzata i Dorota Tlałkówny. www.archiwum.watra.pl. [dostęp 2018-04-02].
- ↑ Uroczyste wręczenie odznaczeń na gali 100-lecia PZN. skijumping.pl, 2019-09-23.
- ↑ Fundacja Integracji Przez Sport Handicap Zakopane. [dostęp 2018-04-02].
- ↑ 28-31.01.1982. Haus im Ennstal Alpine Combined, women (ang.)
- ↑ 02.02.1982. Schladming Giant Slalom, women (ang.)
- ↑ 05.02.1982. Schladming Slalom, women (ang.)
- ↑ Alpine Combined, women (ang.)
- ↑ 06.02.1985. Santa Catarina Giant Slalom, women (ang.)
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Alpine skiing
.svg)
.svg)
Flag of the Socialist Federal Republic of Yugoslavia (1946-1992).
The design (blazon) is defined in Article 4 of the Constitution for the Republic of Yugoslavia (1946). [1]
Flag of the Socialist Federal Republic of Yugoslavia (1946-1992).
The design (blazon) is defined in Article 4 of the Constitution for the Republic of Yugoslavia (1946). [1]
.svg)
Flag of Canada introduced in 1965, using Pantone colors. This design replaced the Canadian Red Ensign design.
.svg)
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
