Małgorzata Walewska

Małgorzata Walewska
Ilustracja
Małgorzata Walewska (2014)
Data i miejsce urodzenia

5 lipca 1965
Warszawa

Typ głosu

mezzosopran[1]

Gatunki

opera

Zawód

śpiewaczka

Aktywność

od 1991

Odznaczenia
Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” Medal „Milito Pro Christo”
Strona internetowa

Małgorzata Walewska (ur. 5 lipca 1965 w Warszawie) – polska śpiewaczka, mezzosopran.

Występowała w wielu teatrach operowych Europy i Stanów Zjednoczonych, takich jak: Teatro Real w Madrycie, Teatro Nacional de São Carlos w Lizbonie, Teatro dell'Opera di Roma, Teatro Comunale di Bologna, Opera w Seattle, San Francisco Opera, Opera Krakowska, Opera Las Palmas de Gran Canaria, Grand Théâtre Luxemburg, Fińska Opera Narodowa w Helsinkach, Graz Opera, Washington National Opera, Baltimore Opera, Teatr Herodion w Atenach i Palacio de Bellas Artes w Meksyku. Śpiewała u boku artystów, takich jak Luciano Pavarotti, Plácido Domingo, Simon Estes, Luis Lima, Bernhard Weikl, Thomas Hampson czy Edita Gruberová.

Życiorys

Rodzina i edukacja

Dorastała w Lesznie i na warszawskim Powiślu[2]. Jej ojciec był krawcem[3]. Ma młodszą o dziewięć lat siostrę Justynę[4]. Wychowywała się na muzyce Orkiestry z Chmielnej, Violetty Villas i Bogny Sokorskiej[5]. Jako dziecko należała do ogniska muzycznego, w którym uczyła się gry na fortepianie[6]. Gdy miała 14 lat, zaczęła uczęszczać na zajęcia chóru do Danuty Kudrewicz, która dostrzegła jej talent wokalny, i za której namową kształciła swój głos[7].

Uczęszczała do 27. LO im. Tadeusza Czackiego w Warszawie[8]. Po maturze, nie dostała się na Akademię Muzyczną w Warszawie i rozpoczęła naukę w Zespole Państwowych Szkół Muzycznych im. Fryderyka Chopina w Warszawie[9], gdzie po roku zaczęła uczyć się u prof. Haliny Słonickiej[10]. Po ukończeniu czteroletniej szkoły muzycznej zdała egzaminy do Akademii Muzycznej w Warszawie, którą ukończyła z wyróżnieniem w 1994.

Biegle mówi w pięciu językach, a śpiewa w dwunastu[11].

Kariera zawodowa

Już w trakcie studiów zdobywała pierwsze nagrody na międzynarodowych konkursach. Będąc na drugim roku studiów, zajęła drugie miejsce w kategorii pieśni na międzyuczelnianym konkursie wokalnym we Wrocławiu[12]. Po udziale w konkursie zagrała koncert w filharmonii w Szczecinie, a jej występ dostrzegł Andrzej Straszyński, który zaoferował jej angaż do roli Azy w Manru w Operze Narodowej w Warszawie[13]. Dla tej roli odrzuciła propozycję od Mieczysława Nowakowskiego do zagrania w Betulia Liberata w Warszawskiej Operze Kameralnej[14]. Po premierze Manru w 1991 zebrała przychylne recenzje za swoją rolę[15]. W tym samym roku zaśpiewała partie solowe w balecie Grek Zorba, również na scenie Opery Narodowej w Warszawie[16].

W 1992 zwyciężyła w Międzynarodowym Konkursie Wokalnym im. Alfredo Krausa w Las Palmas de Gran Canaria[17] oraz zdobyła dwie nagrody dla najlepszego mezzosopranu na Międzynarodowym Konkursie Wokalnym im. Stanisława Moniuszki w Warszawie[18], poza tym zakwalifikowała się do finału Międzynarodowego Konkursu Wokalnego im. Hansa Gabora Belvedere w Wiedniu[18] i była jednym z 50 zwycięzców Konkursu Luciana Pavarottiego w Filadelfii[19] oraz premierowo wystąpiła jako Fenena w Nabucco w Operze Narodowej w Warszawie[20]. Na tej samej scenie w kolejnym sezonie zaczęła występować również jako Fenena w Nabucco[21], a w 1993 po raz pierwszy zagrała Grzech w Raju utraconym[22] i Hudel w Skrzypku na dachu[23].

W 1994 wzięła udział w Międzynarodowym Konkursie Wokalnym im. Mirjam Helin w Helsinkach, jednak odpadła już po pierwszym etapie[24], co było szeroko komentowane w prasie[25]. Mimo to została uhonorowana tytułem Perły Konkursu Mirjam Helin podczas koncertu laureatów w Kangasniemi, a także została dostrzeżona przez Jormę Hynninena, ówczesnego dyrektora Festiwalu Operowego w Savonlinnie, z którym nawiązała współpracę trwającą kilka sezonów[26]; wystąpiła m.in. Santuzza w Rycerskości wieśniaczej (1998) i Amneris w Aidzie (2005). Również w 1994 występowała gościnnie w roli Ciecy w Giocondzie w Teatrze w Bremie[27]. Pod koniec roku premierowo wystąpiła w roli Charlotte w Wertherze na scenie Teatru Wielkiego w Warszawie[28], w czerwcu 1995 na tej samej scenie po raz pierwszy zagrała Amneris w Aidzie[29], a we wrześniu tego samego roku tytułową bohaterkę w operze Carmen[30]; w późniejszych latach wykreowała postać Carmen również na 12 innych scenach, m.in. w Operze Wiedeńskiej[31], Operze Krakowskiej[32] i Teatrze Wielkim w Poznaniu[31].

W latach 1996–1998 była solistką Opery Wiedeńskiej[33], w której zadebiutowała rolą Poliny w Damie pikowej i w której grała także tytułową rolę w Carmen[31]. W 1998 powróciła do występowania w Teatrze w Bremie, tym razem w roli wiedźmy Ulryki w Balu maskowym, którą to rolę powtarzała przez kilka sezonów[33]. W 1999 została zaliczona do grona dziesięciu najsławniejszych Polaków jako „jedna z gwiazd, które oświetlą Polsce drogę w następne tysiąclecie” w zestawieniu amerykańskiego tygodnika „Time[34][35]. W 2000 grała Panią Quickly w Falstaffie w dwóch teatrach: Volksoper w Wiedniu i Semperoper w Dreźnie[36], a także wydała swój album studyjny pt. Mezzo[37]. W 2001 nagrała utwór „Dove vai” na potrzeby ścieżki dźwiękowej do filmu Quo vadis?[38], będącego ekranizacją powieści Henryka Sienkiewicza o tym samym tytule.

W 2004 wystąpiła jako stara Hrabina w premierowym przedstawieniu Damy pikowej w Teatrze Wielkim – Operze Narodowej w Warszawie. W 2005 wystąpiła w Carmen na scenie Hali Stulecia we Wrocławiu[28]. W następnym roku powtórzyła rolę, tym razem w Gliwickim Teatrze Muzycznym; inscenizacja została uznana za „wydarzenie kulturalne roku” i nagrodzona Złotą Maską w kategorii „spektakl sezonu”[39]. Od 2006 przez dwa sezony występowała w Metropolitan Opera w Nowym Jorku, w którym zadebiutowała jako Dalila w Samsonie i Dalili[40]. W 2008 została uhonorowana „Perłą Honorową” w konkursie „Perły Polskiej Gospodarki 2008” za „krzewienie kultury polskiej na świecie”[41]. W 2009 zadebiutowała w Covent Garden Theatre[38], wcielając się w rolę Azuceny z opery Trubadur. W 2012 wcieliła się w rolę Mamki w Kobiecie bez cienia w Palacio de Bellas Artes w Meksyku oraz Dalilę w Samsonie i Dalili w Grand Théâtre de Genève.

Od 8 marca 2014 zasiada w jury programu rozrywkowego Polsatu Twoja twarz brzmi znajomo[42][43]. Dzięki temu trzy lata z rzędu była nominowana do Telekamery „Tele Tygodnia” w kategorii Juror[44][45][46].

Walewska w widowisku Opera e la Vita (2015)

Od 2015 pełni funkcję dyrektorki artystycznej Międzynarodowego Festiwalu i Konkursu Sztuki Wokalnej im. Ady Sari, który odbywa się w Nowym Sączu[47][48]. Również w 2015 zagrała Hrabinę w Damie pikowej na scenie Opéra national du Rhin w Strassburgu[49].

W 2016 została odznaczona Złotym Medalem Zasłużonym Kulturze Gloria Artis[50] oraz zadebiutowała w roli Wdowy w operze Goplana Władysława Żeleńskiego w Teatrze Wielkim w Warszawie[51]. Produkcja została nagrodzona w konkursie International Opera Awards 2017 w kategorii „utwór odkryty na nowo”[52]. Pod koniec 2016 wystąpiła w Teatrze Wielkim im. Stanisława Moniuszki w Poznaniu podczas koncertu „Christmas Songs” wraz z Garym Guthmanem[53]. W sezonie 2017/2018 nagrała Missa pro pace Wojciecha Kilara z Orkiestrą Filharmonii Podlaskiej[54] oraz partię Jokebed, matki Mojżesza w operze sakralnej A. Rubinsteina Mojżesz z Polską Orkiestrą Sinfonia Iuventus[55]. W czerwcu 2018 wystąpiła w roli Pani Quickly w Falstaffie w Operze w Kolonii[56] oraz pracownicy prosektorium w Unknown, I Love with You[57], którą zaprezentowała również m.in. pod koniec lutego 2020 na Festiwalu Kurta Weilla w Dessau[58]. Solistka powróciła do Opery w Kolonii w sezonie 2018/2019 jako Ciotunia[59] w premierowej produkcji Petera Grimes’a. Wystąpiła też w roli Zofii w prapremierze opery Człowiek z Manufaktury skomponowanej przez zwycięzcę Międzynarodowego Konkursu Kompozytorskiego, Rafała Janiaka, w Teatrze Wielkim w Łodzi oraz zadebiutowała w roli The Old Lady w Kandydzie na deskach Opery Krakowskiej. W sezonie 2021/2022 angaże Małgorzaty Walewskiej to m.in. rola Amneris[60] na deskach Opery Bałtyckiej w Gdańsku oraz partia mezzosopranu w IX Symfonii podczas 26. Wielkanocnego Festiwalu Ludwiga van Beethovena. W październiku 2022 roku Walewska zadebiutowała w roli Jezibaby w operze Rusałka[61] Antona Dworzaka realizowanej przez Teatr Wielki w Poznaniu.

W 2022 nakładem wydawnictwa „Znak” ukazała się książka biograficzna Walewskiej pt. „Moja twarz brzmi znajomo”, będąca wywiadem rzeką przeprowadzonym z artystką przez Agatę Ubysz[62].

Życie prywatne

Jej wieloletnim partnerem życiowym był Piotr Kokosiński (1966–2016[63]), z którym rozstała się w 2014 po 30 latach nieformalnego związku[64]. Mieli razem córkę, Alicję Kokosińską[65] (ur. 20 stycznia 1993).

Od 16 października 2010 jest członkiem Honorowego Komitetu Rozwoju Centrum Onkologii Ziemi Lubelskiej im. św. Jana z Dukli[66][67].

Role operowe

Muzyka symfoniczna i oratoryjna

Dyskografia

Albumy solowe

  • Voce di Donna (2000)
  • Mezzo (2000) – złota płyta w Polsce[68]; re-edycja w 2012
  • Walewska i przyjaciele (2004) – dwupłytowy album wydany przez firmę Dux (wyróżniony Asem Empiku za najlepiej sprzedawaną płytę)
  • Panta Rhei (2004; jako Walewska&Olko), Utwór „Fisz” z tej płyty został wykorzystany do Webeo (wideoklip interaktywny) autorstwa Dawida Marcinkowskiego. Webeo zdobyło kilkadziesiąt nagród i wyróżnień na konkursach na całym świecie.
  • Farny (2009; wraz z Robertem Grudniem)[69]
  • Christmas Time – Traditional Polish Christmas Carols (2011) – złota płyta w Polsce[70]
  • The Spirit of Tango (2014; z Martínem Palmerim) – album koncertowy

Pozostałe albumy

  • 1993 – Gala Lirica Vol.1; Orquesta Sinfónica y Coro de RTVE – Habanera z opery G. Bizeta Carmen (nagranie z koncertu laureatów konkursów hiszpańskich w Madrycie)
  • 1995 – Te deum; A.Bruckner – C.Gounod
  • 2001 – gościnny udział w rejestracji płyty Ave Maria – Najpiękniejsze Pieśni Maryjne – utwory „Ave Maria” i „Zdrowaś Maryja” – Małgorzata Walewska została odznaczona przez biskupa polowego krzyżem „Milito pro Christo” za wybitną interpretację Ave Maria. Platynowa płyta w Polsce[71].
  • 2001 – płyta ze ścieżką dźwiękową do filmu Quo vadis i utwór promujący film J. Kawalerowicza „Dove Vai” – platynowa płyta.
  • 2002 – gościnny udział w rejestracji płyty zespołu I Muvrini – Umani; piosenka „Erein eta joan”
  • 2006 – gościnny udział w rejestracji płyty 21 zespołu Voo Voo; nagrywając utwory „Łobi jabi”, „Flota zjednoczonych sił” i „Jesteś fajna kobieta”
  • 2007 – Szymanowski, Wagner Songs – Małgorzata Walewska i Oskar Jezior
  • 2007 – Przeboje Lata z Radiem 2007 – gościnnie z zespołem Leszcze w piosence „Cudowna noc, nie popędzaj mnie”
  • 2009 – Antena – gościnny występ na koncertowej płycie Elektrycznych Gitar
  • 2010 – Cudowny świat – gościnny udział w rejestracji płyty ku pamięci profesora Zbigniewa Religi, piosenka „Nim Przyjdzie Wiosna” i utwór wykonany przez wszystkich uczestników „What a Wonderful World”
  • 2017 – Wojciech Kilar: Missa pro pace – nagranie utworu Wojciecha Kilara „Missa pro pace” z Chórem i Orkiestrą Opery i Filharmonii Podlaskiej pod batutą Mirosława Jacka Błaszczyka

DVD

We wrześniu 2006 Stagione d’Opera Italiana wydał DVD Carmen z Walewską w roli tytułowej. Album zawiera zapis sztuki w reż. Gianfranco de Bosio zarejestrowanej w 1998 na festiwalu operowym St. Margarethen.

W październiku 2008 Gliwicki Teatr Muzyczny wydał DVD Carmen z Walewską w roli tytułowej. Dwa lata wcześniej inscenizacja została uznana za Wydarzenie Kulturalne roku i nagrodzona Złotą Maską w kategorii „spektakl roku”.

Polski dubbing

Przypisy

  1. Walewska i Ubysz 2022 ↓, s. 58.
  2. Walewska i Ubysz 2022 ↓, s. 31, 36.
  3. Walewska i Ubysz 2022 ↓, s. 45.
  4. Walewska i Ubysz 2022 ↓, s. 15, 44.
  5. Walewska i Ubysz 2022 ↓, s. 36.
  6. Walewska i Ubysz 2022 ↓, s. 42.
  7. Walewska i Ubysz 2022 ↓, s. 41.
  8. Walewska i Ubysz 2022 ↓, s. 46.
  9. Walewska i Ubysz 2022 ↓, s. 55.
  10. Walewska i Ubysz 2022 ↓, s. 56–58.
  11. Małgorzata Walewska o walce z boreliozą: Choroba rozwinęła się u mnie błyskawicznie, Nowa Trybuna Opolska, 10 sierpnia 2016 [dostęp 2016-08-10] [zarchiwizowane z adresu 2016-08-28].
  12. Walewska i Ubysz 2022 ↓, s. 94–95.
  13. Walewska i Ubysz 2022 ↓, s. 97–98.
  14. Walewska i Ubysz 2022 ↓, s. 98.
  15. Walewska i Ubysz 2022 ↓, s. 100.
  16. Walewska i Ubysz 2022 ↓, s. 155.
  17. Walewska i Ubysz 2022 ↓, s. 114.
  18. a b Walewska i Ubysz 2022 ↓, s. 116.
  19. Walewska i Ubysz 2022 ↓, s. 105–111, 122.
  20. Nabucco, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (przedstawienia). [online] [dostęp 2022-08-21].
  21. Nabucco, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (przedstawienia). [online] [dostęp 2022-08-21].
  22. Walewska i Ubysz 2022 ↓, s. 100–101.
  23. Skrzypek na dachu, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (przedstawienia). [online] [dostęp 2022-08-21].
  24. Walewska i Ubysz 2022 ↓, s. 125.
  25. Walewska i Ubysz 2022 ↓, s. 126.
  26. Walewska i Ubysz 2022 ↓, s. 126–127.
  27. Walewska i Ubysz 2022 ↓, s. 156–157.
  28. a b Walewska i Ubysz 2022 ↓, s. 135.
  29. Walewska i Ubysz 2022 ↓, s. 100–101, 148, 243.
  30. Walewska i Ubysz 2022 ↓, s. 134–135.
  31. a b c Walewska i Ubysz 2022 ↓, s. 140.
  32. „Carmen” G. Bizeta z udziałem Małgorzaty Walewskiej!, Opera Krakowska [dostęp 2017-03-23] [zarchiwizowane z adresu 2017-03-23].
  33. a b Walewska i Ubysz 2022 ↓, s. 158.
  34. Magdalena Drozdek, Małgorzata Walewska – pierwsza dama polskiej opery, „kobieta.wp.pl”, 5 lipca 2016 [dostęp 2017-03-23] (pol.).
  35. Agencja Reklamowa GABO, W ramach 16. Elbląskiej Wiosny Teatralnej – „Przeboje opery, operetki i musicali”, „info.elblag.pl” [dostęp 2017-03-23] (pol.).
  36. Walewska i Ubysz 2022 ↓, s. 166.
  37. Walewska i Ubysz 2022 ↓, s. 200.
  38. a b Walewska i Ubysz 2022 ↓, s. 199.
  39. Walewska i Ubysz 2022 ↓, s. 150–151.
  40. Walewska i Ubysz 2022 ↓, s. 195–196.
  41. Monika Żmijewska, Talent i temperament. Małgorzata Walewska w operze, Wyborcza.pl, 3 grudnia 2015 [dostęp 2021-11-09].
  42. „Twoja twarz brzmi znajomo”: znamy nazwiska kolejnych uczestników!. nocoty.pl, 2014-06-27. [dostęp 2014-10-23]. (pol.).
  43. Mateusz Borkowski, Małgorzata Walewska: Gram role z charakterem, Wyborcza.pl, 22 sierpnia 2014 [dostęp 2014-10-23] [zarchiwizowane z adresu 2014-10-23].
  44. Telekamery „Tele Tygodnia” 2016 – nominacje! – Telemagazyn.pl, www.telemagazyn.pl [dostęp 2018-02-25] (pol.).
  45. Telekamery „Tele Tygodnia” 2017 – nominacje! [ZDJĘCIA] – Telemagazyn.pl, www.telemagazyn.pl [dostęp 2018-02-25] (pol.).
  46. „Diagnoza”, „Rolnik szuka żony”, Magda Gessler, Danuta Holecka, Dorota Gawryluk i Michał Szpak nominowani do Telekamer 2018 [dostęp 2018-02-25] (pol.).
  47. Małgorzata Walewska: Nie liczy się sława, lecz pasja, www.e-teatr.pl [dostęp 2017-03-23].
  48. Małgorzata Walewska dyrektorem artystycznym Festiwalu im. Ady Sari, Onet.pl, 9 października 2013 [dostęp 2021-11-09].
  49. Walewska i Ubysz 2022 ↓, s. 242–243.
  50. Gloria Artis dla Małgorzaty Walewskiej, „ModaiJa”, 28 października 2016 [dostęp 2017-03-23] (pol.).
  51. Goplana: Teatr Wielki Opera Narodowa, teatrwielki.pl [dostęp 2017-11-25] (pol.).
  52. 2017 – Opera Awards Opera Awards, www.operaawards.org [dostęp 2017-11-25] (ang.).
  53. Marek Zaradniak, Małgorzata Walewska i Gary Guthman wystąpią w Koncercie Gwiazdkowym, „Gloswielkopolski.pl” [dostęp 2017-03-23] (pol.).
  54. Wojciech Kilar Missa Pro Pace – Muzyka na poważnie, www.dux.pl [dostęp 2018-04-19] (pol.).
  55. Prapremiera opery sakralnej „Mojżesz” Antona Rubinsteina, Filharmonia Narodowa [dostęp 2018-04-19] [zarchiwizowane z adresu 2018-04-18].
  56. Giuseppe Verdi – „Falstaff”, Oper Köln [dostęp 2018-07-12] [zarchiwizowane z adresu 2018-06-09] (niem.).
  57. Walewska i Ubysz 2022 ↓, s. 245–246.
  58. Walewska i Ubysz 2022 ↓, s. 247.
  59. Gastartikel, Oper Köln: Benjamin Brittens „Peter Grimes” – wahrlich großes Musiktheater!, DAS OPERNMAGAZIN, 27 listopada 2018 [dostęp 2022-10-15] (niem.).
  60. Opera Bałtycka, operabaltycka.pl [dostęp 2022-10-15].
  61. Rusałka, opera.poznan.pl [dostęp 2022-10-15].
  62. Małgorzata Walewska. Moja twarz brzmi znajomo [dostęp 2022-10-15] (pol.).
  63. Piotr Kokosiński nie żyje. Były mąż Małgorzaty Walewskiej miał 50 lat. interia.pl, 2016-01-22. [dostęp 2018-02-07]. (pol.).
  64. Walewska i Ubysz 2022 ↓, s. 171.
  65. Mateusz Borkowski: Rozmowa. ALICJA KOKOSIŃSKA o swoim debiucie w operze „Don Pasquale”. dziennikpolski24.pl, 2016-12-05. [dostęp 2018-02-07]. (pol.).
  66. Koncert dedykowany Centrum Onkologii Ziemi Lubelskiej, 16 października 2010 [dostęp 2012-07-13] [zarchiwizowane z adresu 2013-05-03].
  67. Biuletyn Informacyjny Centrum Onkologii Ziemi Lubelskiej im. św. Jana z Dukli „Razem” nr 3-4 (11) grudzień 2010.
  68. Złote płyty CD przyznane w 2001 roku, ZPAV [dostęp 2021-01-19].
  69. Małgorzata Walewska oczarowała mieszkańców Stalowej Woli – 10 listopada 2009.
  70. Złote płyty CD przyznane w 2017 roku, ZPAV [dostęp 2021-01-19].
  71. Platynowe płyty CD przyznane w 2002 roku, ZPAV [dostęp 2021-01-19].

Bibliografia

  • Małgorzata Walewska, Agata Ubysz, Moja twarz brzmi znajomo, Wydawnictwo „Znak”, 2022, ISBN 978-83-240-8723-5.

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

POL Medal Milito Pro Christo BAR.svg
Baretka: Medal "Milito Pro Christo" – ustanowiony i nadawany przez Ordynariat Polowy Wojska Polskiego od 2001.
Walewska lorens.jpg
Autor: Leslawdutkowski, Licencja: CC BY-SA 4.0
Małgorzata Walewska i Sylwia Lorens w widowisku "Opera e la Vita".
Malgorzata Walewska by Bartek Banaszak.jpg
Autor: Bartek Banaszak, Licencja: CC BY-SA 4.0
Małgorzata Walewska by Bartek Banaszak