Małgorzata Zwiercan

Małgorzata Zwiercan

Data i miejsce urodzenia	6 lipca 1958 Gdynia
Zawód, zajęcie	polityk, przedsiębiorca
Stanowisko	posłanka na Sejm VIII kadencji (2015–2019)
Odznaczenia
Strona internetowa

Małgorzata Grażyna Zwiercan (ur. 6 lipca 1958 w Gdyni^[1]) – polska polityk, terapeutka i przedsiębiorca, działaczka opozycji w okresie PRL, w latach 2015–2019 posłanka na Sejm VIII kadencji, od 2021 komendant główny Ochotniczych Hufców Pracy.

Życiorys

W drugiej połowie lat 80. związana z Solidarnością Walczącą. Brała udział w nadawaniu audycji radiowych, zajmowała się redakcją techniczną biuletynu „Poza Układem” oraz dystrybucją wydawnictw drugiego obiegu, pomagała także ukrywającym się działaczom SW. W 1990 uczestniczyła w prezydenckiej kampanii wyborczej Kornela Morawieckiego^[2].

W okresie III RP przez ponad 20 lat nie angażowała się politycznie. Ukończyła studium terapii uzależnień w jednostce akredytowanej przez PARPA^[3]. W 2013 została zawodowym instruktorem terapii uzależnień^[4]. Zajęła się również prowadzeniem własnej działalności gospodarczej w tej branży. Była fundatorką Kaszubskiej Fundacji Podaruj Dzieciom Nowe Życie i współorganizatorką Fundacji Pomorska Inicjatywa Historyczna^[5].

W wyborach parlamentarnych w 2015 kandydowała do Sejmu w okręgu gdyńskim z pierwszego miejsca na liście komitetu wyborczego wyborców Kukiz’15, zorganizowanego przez Pawła Kukiza. Uzyskała mandat posłanki VIII kadencji, otrzymując 11 822 głosy^[6]. W Sejmie została przewodniczącą Komisji Polityki Senioralnej i członkinią Komisji Zdrowia. Dołączyła do kilku zespołów parlamentarnych, została przewodniczącą Parlamentarnego Zespołu ds. Rozwiązywania Problemów Uzależnień oraz wiceprzewodniczącą Parlamentarnego Zespołu ds. Dzieci^[1].

14 kwietnia 2016, podczas głosowania nad wyborem sędziego Trybunału Konstytucyjnego, oddała głos za nieobecnego Kornela Morawieckiego^[7]. Tego samego dnia posłanka została wykluczona z klubu Kukiz’15^[8]. 18 maja tego samego roku współtworzyła koło poselskie Wolni i Solidarni (pod przewodnictwem Kornela Morawieckiego)^[9], zostając jego sekretarzem. 18 listopada 2016 zarejestrowała, wspólnie z Kornelem Morawieckim i Ireneuszem Zyską, partię o tej samej nazwie^[10][11], z której później wystąpiła. W lutym 2019 w związku z głosowaniem „na dwie ręce” prokurator Prokuratury Okręgowej w Warszawie postawił jej zarzut przekroczenia uprawnień służbowych^[12]. W listopadzie 2019 prokurator skierował akt oskarżenia o czyn z artykułu 231 kodeksu karnego^[13]. Proces w tej sprawie rozpoczął się w październiku 2021^[14]. W czerwcu 2022 została za to nieprawomocnie skazana m.in. na karę 1 roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 2 lat próby^[15].

30 września 2019, w związku z rozpadem koła poselskiego WiS po śmierci Kornela Morawieckiego, została posłanką niezrzeszoną. W wyborach w tym samym roku bezskutecznie kandydowała z 5. miejsca do Sejmu w okręgu gdyńskim z listy Prawa i Sprawiedliwości (otrzymała 7879 głosów)^[16][17]. Już po wyborach, przed końcem upływającej kadencji, przystąpiła w Sejmie do klubu PiS^[1]. W grudniu 2019 została zatrudniona jako ekspert w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów^[13]. W październiku 2021 została komendantem głównym Ochotniczych Hufców Pracy^[18][19].

Odznaczenia

• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (2011)^[20]
• Krzyż Wolności i Solidarności (2016)^[21]
• Medal „Pro Patria” (2019)^[22]
• Medal 100-lecia Odzyskania Niepodległości (2019)^[23]
• Odznaka honorowa „Zasłużony dla Kultury Polskiej” (2016)^[24]
• Odznaka honorowa „Działacza opozycji antykomunistycznej lub osoby represjonowanej z powodów politycznych” (2017)
• Krzyż Solidarności Walczącej^[5]

Życie prywatne

Zamężna z Romanem Zwiercanem.

Przypisy