Małopłytkowość

Małopłytkowość
Thrombocytopenia
ICD-10

D69
Plamica i inne skazy krwotoczne

D69.0

Plamica alergiczna

D69.1

Jakościowe defekty płytek

D69.2

Inne skazy niemałopłytkowe

D69.3

Samoistna plamica małopłytkowa

D69.4

Inne pierwotne małopłytkowości

D69.5

Małopłytkowość wtórna

D69.6

Nieokreślona małopłytkowość

D69.8

Inne określone skazy krwotoczne

D69.9

Skazy krwotoczne, nie określone

ICD-10

Q87.2
Zespoły wrodzonych wad rozwojowych dotyczące głównie kończyn

ICD-10

P61.0
Przemijająca małopłytkowość noworodka

ICD-10

D82.0
Zespół Wiskotta-Aldricha

Małopłytkowość (łac. thrombocytopenia) – objaw chorobowy polegający na niedoborze płytek krwi.

Przyjmuje się, że 30 000 płytek/μl wystarcza do utrzymania prawidłowej hemostazy[1] (przy normie od 200 000/μl do 300 000/μl).

Nie ma bezpośredniej zależności między liczbą płytek krwi a nasileniem krwawień. Jeżeli ich liczba nie spada poniżej 30 000/μl, a występuje jawna skaza krwotoczna, należy poszukiwać dodatkowych przyczyn krwawień. Jednocześnie małopłytkowość jest najczęstszą ze skaz krwotocznych.

Przyczyny

Przyczyną małopłytkowości może być

  • zmniejszone wytwarzanie płytek
  • nadmierne niszczenie płytek
  • przyczyny złożone lub nie do końca wyjaśnione

Podział ze względu na etiologię

  1. Zmniejszone wytwarzanie płytek
    1. Wrodzone hipoplazje szpiku
    2. Wrodzony brak trombopoetyny
    3. Wrodzone dziedziczne trombopenie
    4. Wrodzona białaczka
    5. Wrodzona siatkowica
    6. Różyczka noworodków
    7. Związana z leczeniem matki tiazydami
    8. Aplazja megakariocytowa
    9. Niedokrwistość aplastyczna
    10. Uszkodzenie szpiku przez promieniowanie jonizujące
    11. Uszkodzenie szpiku przez substancje toksyczne (np. alkohol)
    12. Uszkodzenie szpiku przez leki mielotoksyczne
    13. Białaczki, szpiczak, histiocytoza (w mechanizmie wyparcia)
    14. Rozległe przerzuty nowotworowe do szpiku (w mechanizmie wyparcia)
    15. Niedobór witaminy B12 i kwasu foliowego
    16. Mielofibroza
    17. Niewydolność nerek
    18. Zakażenia wirusowe
  2. Nadmierne niszczenie płytek
    1. Wrodzona alloimmunologiczna małopłytkowość noworodków
    2. W przebiegu wcześniactwa
    3. W przebiegu choroby hemolitycznej noworodków
    4. Wrodzone w przebiegu gestozy u matki
    5. Przy występowaniu naczyniaków olbrzymich lub naczyniaków jamistych
    6. Wrodzone defekty płytek skracające czas życia
    7. Samoistna plamica płytkowa
    8. Polekowe
    9. Potransfuzyjne
    10. W przebiegu niedokrwistości hemolitycznych
    11. W przebiegu chorób rozrostowych
    12. Po stosowaniu surowicy antylimfocytowej
    13. Sekwestracja w powiększonej śledzionie
  3. Przyczyny złożone
    1. W przebiegu zakażeń
    2. DIC
    3. Po obfitych krwotokach
    4. Przy krążeniu pozaustrojowym
    5. Po masywnych przetoczeniach krwi
    6. Rozległe oparzenia
    7. Plamica małopłytkowa zakrzepowa
    8. Zespół hemolityczno-mocznicowy
    9. Nocna napadowa hemoglobinuria
    10. Porfiria
    11. Małopłytkowość cykliczna

Obraz kliniczny

Niezależnie od przyczyn, małopłytkowość przebiega podobnie i jest charakterystyczna. Nagle i bez urazów mogą pojawić się wybroczyny w skórze i w błonach śluzowych. Najwięcej będzie ich widać na kończynach i na tułowiu. Pojawią się też pierścieniowate wylewy w miejscach nakłuć, podbiegnięcia krwawe oraz nawracające krwawienia z dziąseł, nosa, przewodu pokarmowego. Może występować krwiomocz. Pojawiać się mogą krwotoki z dróg rodnych. Wystąpić mogą krwawienia do ośrodkowego układu nerwowego (bardzo groźne, mogą być przyczyną śmierci).

Małopłytkowość noworodków

Małopłytkowość dotyka kilku procent noworodków, a jej odsetek wśród pacjentów trafiających do oddziałów intensywnej terapii dla niemowląt jest znaczny. Zwykle problem ma łagodny przebieg i ustępuje bez konsekwencji. Większość przypadków małopłytkowości obejmuje wcześniaki, które ucierpiały na skutek niewydolności łożyska i/lub niedotlenienia. Pozostałe powody, tj. alloimmunologiczne, genetyczne, autoagresyjne, hemolityczne, infekcyjne, DIC i inne, stanowią mniejszość przypadków[2].

Małopłytkowość pojawiająca się po 72 godzinach od narodzin jest często wynikiem toczącej się sepsy lub martwiczego zapalenia jelit (NEC)[2]. W przypadku infekcji pomocne mogą okazać się badania PCR, które można wykonać stosunkowo szybko i w panelach; pozwalają one również wykryć geny oporności na określone antybiotyki. Patogenami posocznicy mogą być wirusy, bakterie i grzyby, np. CMV[2], wirus różyczki[2], HIV[2], Staphylococcus sp.[3], Enterococcus sp.[3], Streptococcus agalactiae (GBS)[2], Streptococcus viridans[4], Listeria monocytogenes[5], Escherichia coli[2][3], Haemophilus influenzae[2], Klebsiella pneumoniae[3], Pseudomonas aeruginosa[3][6], Yersinia enterocolitica[6], Borrelia burgdorferi[4], Candida sp.[3], Toxoplasma gondii[2]. Stopień małopłytkowości może być skorelowany z rodzajem patogenu; silniejsze objawy występują przy infekcji grzybiczej oraz bakteriami gram ujemnymi[3]. Do zakażenia noworodka może dojść w czasie porodu[7] lub przed nim, ale także za pośrednictwem mleka matki[8][9][10] bądź przy transfuzji[11][12].

Potencjalne zastosowanie wspomagające leczenie małopłytkowości, szczególnie w przypadku sepsy lub NEC, może mieć interleukina 11[2].

Przypisy

  1. ↑ Radzisław Kordek (red.): Onkologia. Podręcznik dla studentów i lekarzy. Gdańsk: VIA MEDICA, 2007, s. 106. ISBN 978-83-7555-016-0.
  2. ↑ a b c d e f g h i j I. Roberts, N.A. Murray, Neonatal thrombocytopenia: causes and management, „Archives of Disease in Childhood. Fetal and Neonatal Edition”, 88 (5), 2003, F359–364, DOI: 10.1136/fn.88.5.f359, PMID: 12937037, PMCID: PMC1721612 [dostęp 2022-09-15].
  3. ↑ a b c d e f g Jack D. Guida i inni, Platelet count and sepsis in very low birth weight neonates: is there an organism-specific response?, „Pediatrics”, 111 (6 Pt 1), 2003, s. 1411–1415, DOI: 10.1542/peds.111.6.1411, PMID: 12777561 [dostęp 2022-09-15].
  4. ↑ a b J O Klein, "Bacteriology of neonatal sepsis"
  5. ↑ D Dzierżanowska, Wydanie III, 2001, ISBN 83-88778-20-X, "Antybiotykoterapia praktyczna"
  6. ↑ a b L. Pacifico i inni, Early-onset Pseudomonas aeruginosa sepsis and Yersinia enterocolitica neonatal infection: a unique combination in a preterm infant, „European Journal of Pediatrics”, 146 (2), 1987, s. 192–193, DOI: 10.1007/BF02343233, PMID: 3569360 [dostęp 2022-09-15].
  7. ↑ A. Rempen i inni, Transmission rate of Ureaplasma urealyticum, Mycoplasma spp., Gardnerella vaginalis, B-streptococci, Candida spp. and Chlamydia trachomatis from the mother to the newborn, „Archives of Gynecology and Obstetrics”, 241 (3), 1987, s. 165–170, DOI: 10.1007/BF00931313, PMID: 3324978 [dostęp 2022-09-15].
  8. ↑ W.J. Olver i inni, Neonatal group B streptococcal disease associated with infected breast milk, „Archives of Disease in Childhood. Fetal and Neonatal Edition”, 83 (1), 2000, F48–49, DOI: 10.1136/fn.83.1.f48, PMID: 10873172, PMCID: PMC1721104 [dostęp 2022-09-15].
  9. ↑ Michael Kotiw i inni, Late-onset and recurrent neonatal Group B streptococcal disease associated with breast-milk transmission, „Pediatric and Developmental Pathology: The Official Journal of the Society for Pediatric Pathology and the Paediatric Pathology Society”, 6 (3), 2003, s. 251–256, DOI: 10.1007/s10024-001-0276-y, PMID: 12687430 [dostęp 2022-09-15].
  10. ↑ Dawn Terashita Gastelum i inni, Transmission of community-associated methicillin-resistant Staphylococcus aureus from breast milk in the neonatal intensive care unit, „The Pediatric Infectious Disease Journal”, 24 (12), 2005, s. 1122–1124, DOI: 10.1097/01.inf.0000189983.71585.30, PMID: 16371885 [dostęp 2022-09-15].
  11. ↑ Marek Jagielski i inni, JERSINIOZA – NIEDOCENIANA CHOROBA ZAKAŹNA, „PRZEGL EPIDEMIOL”, 56, pzh.gov.pl, 2002, s. 57-64 [zarchiwizowane z adresu 2011-10-03].
  12. ↑ [1], P Mielczarek, M Bagłaj, Gastroenterologia Polska 2004, 11 (1): 69-74, ISSN 1232-9886, "Jersinioza – rzadko rozpoznawana choroba układu pokarmowego"

Bibliografia

Star of life.svg Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

Media użyte na tej stronie

Star of life.svg

The Star of Life, medical symbol used on some ambulances.

Star of Life was designed/created by a National Highway Traffic Safety Administration (US Gov) employee and is thus in the public domain.