Małopolski Inspektorat Okręgowy Straży Celnej

Małopolski Inspektorat Okręgowy Straży Celnej
Historia
Państwo II Rzeczpospolita
Sformowanie1927
Rozformowanie1928
Tradycje
KontynuacjaMałopolski Inspektorat Okręgowy Straży Granicznej
Komendanci
Pierwszyst. insp. Adam Sadliński
Organizacja
DyslokacjaSanok
FormacjaStraż Celna
PodległośćNaczelny Inspektorat Straży Celnej

Małopolski Inspektorat Okręgowy Straży Celnej – jednostka organizacyjna Straży Celnej pełniąca służbę ochronną na granicy polsko-niemieckiej w latach 1927–1928.

Formowanie i służba graniczna

W lipcu 1927 roku przeprowadzono reorganizację Straży Celnej. Zniesiono instytucje starszych inspektorów Straży Celnej, istniejące przy dyrekcjach ceł i a powołano w ich miejsce inspektoraty okręgowe Straży Celnej[1], w tym Małopolski Inspektorat Okręgowy Straży Celnej.

Rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Ignacego Mościckiego z 22 marca 1928 roku, do ochrony północnej, zachodniej i południowej granicy państwa, a w szczególności do ich ochrony celnej, powoływano z dniem 2 kwietnia 1928 roku Straż Graniczną[2]. Małopolski Inspektorat Okręgowy Straży Celnej przeorganizowany został na Małopolski Inspektorat Okręgowy Straży Granicznej.

Funkcjonariusze inspektoratu

W skład inspektoratu okręgowego etatowo wchodziło osiem osób, w tym czterech oficerów. Był to jeden starszy inspektor, dwóch starszych komisarzy, jeden komisarz, jeden starszy przodownik, jeden przodownik i dwóch strażników[3]:

  • kierownik inspektoratu – starszy inspektor Adam Sadliński
  • adiutant – komisarz Władysław Ochoński
  • oficer wywiadu – komisarz Eugeniusz Krauss
  • kwatermistrz – komisarz Jan Ślisza

Struktura organizacyjna

Organizacja inspektoratu w 1927 roku[4]:

  • komenda – Sanok
    • Inspektorat Graniczny Straży Celnej „Dolina”
    • Inspektorat Graniczny Straży Celnej „Worochta”
    • Inspektorat Graniczny Straży Celnej „Żywiec”

Przypisy

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Flag of Poland (1928–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).