Małoszyce (województwo śląskie)

Małoszyce
	wieś
	; Szkoła podstawowa
Państwo	Polska
Województwo	śląskie
Powiat	zawierciański
Gmina	Żarnowiec
Liczba ludności (2008)	328
Strefa numeracyjna	32
Kod pocztowy	42-439
Tablice rejestracyjne	SZA
SIMC	0225934
	Położenie na mapie gminy Żarnowiec Małoszyce
	Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Małoszyce
	Położenie na mapie województwa śląskiego Małoszyce
	Położenie na mapie powiatu zawierciańskiego Małoszyce
	50°32′25″N 19°49′26″E/50,540278 19,823889

Artykuł	50°32′25″N 19°49′26″E
- błąd	39 m
WD	50°32'26"N, 19°50'14"E
- błąd	39 m
Odległość	996 m

Małoszyce – wieś w Polsce położona w województwie śląskim, w powiecie zawierciańskim, w gminie Żarnowiec, nad Pilicą.

Nazwa

Nazwę miejscowości w zlatynizowanej staropolskiej formie Malischicze oraz Maloszicze wymienia w latach (1470-1480) Jan Długosz w księdze Liber beneficiorum dioecesis Cracoviensis^[2].

Części wsi

Integralne części wsi Małoszyce^[3]^[4]
SIMC	Nazwa	Rodzaj
0225940	Borek	część wsi
0225957	Łopaty	część wsi
0225963	Majorat	część wsi
0225970	Małoszyce Środkowe	część wsi
0225986	Pod Lasem	część wsi
0225992	Pod Rzeką	część wsi
0226000	Przedmieście	część wsi
0226017	Zawodzie	część wsi

Historia

Historia miejscowości sięga czasów średniowiecznych. W latach (1470-1480) Jan Długosz w księdze Liber beneficiorum dioecesis Cracoviensis jako właścicieli miejscowości podaje ród Szczekowskich herbu Odrowąż^[5].

Jan Długosz wspominał również o młynie w Małoszycach, który od początku XVIII w. był własnością szlacheckiego rodu Wierzchowskich herbu Pobóg, przybyłych tu z Lubelszczyzny. Pobierali oni także mostowe za przejazd przez most na rzece Pilicy. Młyn spłonął w 1918 roku. Na przełomie XVII/XVIII wieku wieś pisana była jako – Mały Sicze, a następnie Małyszyce. Tuż przy moście na rzece Pilicy był średniowieczny ziemny gródek, a w późniejszych wiekach w jego miejscu dwór Wierzchowskich, wokół którego na kilka kilometrów rozciągały się bagna. Obecnie teren zmeliorowany, a resztki gródka porasta las. We wsi znajdują się m.in. dwie kapliczki przydrożne i podmurowany krzyż – wszystkie z XIX wieku, ufundowane przez Wierzchowskich.

W czasach I Rzeczypospolitej wieś Małoszyce należała do województwa krakowskiego, a następnie do zaboru rosyjskiego. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa katowickiego.

Bibliografia

"Dzieje Olkusza i regionu olkuskiego". Opracowanie zbiorowe pod redakcją Feliksa Kiryka i Ryszarda Kołodziejczyka, tom I – II, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa – Kraków 1978.
Folder pt. "Śladami przydrożnych krzyży i kapliczek w Gminie Żarnowiec".

Przypisy

↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 762 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
↑ Joannis Długosz Senioris Canonici Cracoviensis, "Liber Beneficiorum", Aleksander Przezdziecki, Tom II, Kraków 1864, str.209,210.
↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 1867, 2013–02–15. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2014-03-09].
↑ TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-11-18].
↑ Joannis Długosz Senioris Canonici Cracoviensis, "Liber Beneficiorum", Aleksander Przezdziecki, Tom II, Kraków 1864, str.209.

[poczta-1] Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 762 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .

[2] Joannis Długosz Senioris Canonici Cracoviensis, "Liber Beneficiorum", Aleksander Przezdziecki, Tom II, Kraków 1864, str.209,210.

[Dz.U._29/2013-3] Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 1867, 2013–02–15. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2014-03-09].

[teryt-4] TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-11-18].

[5] Joannis Długosz Senioris Canonici Cracoviensis, "Liber Beneficiorum", Aleksander Przezdziecki, Tom II, Kraków 1864, str.209.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

Navigation

Nawigacja

Portale tematyczne