Mały Chingan

Mały Chingan
小兴安岭
Ilustracja
Kontynent

Azja

Państwo

 Chiny

Najwyższy szczyt

Pingding Shan
(1429 m n.p.m.)

Długość

600 km

Sąsiednie pasma

Wielki Chingan

Położenie na mapie Chin
Mapa konturowa Chin, u góry po prawej znajduje się czarny trójkącik z opisem „Mały Chingan”
48°47′30″N 127°12′30″E/48,791667 127,208333

Mały Chingan (chiń. 小兴安岭 pinyin Xiǎo Xīng’ān Lǐng; ros.: Малый Хинган) – góry w północno-wschodnich Chinach i częściowo w Rosji, oddzielające Nizinę Mandżurską od doliny środkowego Amuru. Rozciągają się na długości ok. 600 km[1]. Najwyższym szczytem jest Pingding Shan (1429 m n.p.m.). Połączone z Wielkim Chinganem poprzez pasmo Yilehuli Shan[2].

Są to stare góry, zbudowane ze skał krystalicznych, z występującymi jednak miejscami śladami działalności wulkanicznej[3]. Wypiętrzone i sfałdowane w orogenezie hercyńskiej, wypiętrzone blokowo w okresie ruchów jenszańskich (mezozoik)[4].

Mały Chingan jest na ogół silnie zalesiony. Góry pokrywają lasy zwane "tajgą ussuryjską". Są to lasy mieszane, odznaczające się dużym bogactwem gatunków (sosna koreańska, dąb mongolski, orzech mandżurski i inne) i bardzo silnie rozwiniętym podszyciem. Występowanie roślin zbliżonych do lian powoduje trudną dostępność tych lasów[5]. Tajga tej części Mandżurii należy do najważniejszych obszarów leśnych w Chinach[3].

We wschodniej części eksploatowane są złoża węgla kamiennego; największym ośrodkiem wydobywczym w regionie jest miasto Hegang. Na północy, w górskich rzekach, prowadzi się wydobycie złota aluwialnego[6].

Po stronie rosyjskiej, na zboczach gór, znajduje się Rezerwat Chingański[7].

Przypisy

  1. ↑ Edward Kajdański: Chiny. Leksykon. Warszawa: Książka i Wiedza, 2005, s. 301. ISBN 83-05-13407-5.
  2. ↑ Xiao Hinggan Range, [w:] Encyclopædia Britannica [online] [dostęp 2010-08-31] (ang.).
  3. ↑ a b Andrzej Halimarski, Andrzej Maryański: Chiny. s. 190.
  4. ↑ Chingan, Mały. WIEM - darmowa encyklopedia. [dostęp 2010-08-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-07-02)].
  5. ↑ Andrzej Halimarski, Andrzej Maryański: Chiny. s. 80.
  6. ↑ Andrzej Halimarski, Andrzej Maryański: Chiny. s. 199-200.
  7. ↑ Природа Хинганского заповедника, khingan.ru [dostęp 2022-01-15].

Bibliografia

  • Andrzej Maryański, Andrzej Halimarski, Marek Maryański, Chiny, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1980, ISBN 83-01-00952-7, OCLC 830954350.

Media użyte na tej stronie

China edcp relief location map.jpg
Autor: Uwe Dedering, Licencja: CC BY-SA 3.0
Location map of China.

EquiDistantConicProjection : Central parallel : 

* N: 36.0° N

Central meridian : 

* E: 104.0° E

Standard parallels : 

* 1: 30.0° N
* 2: 42.0° N

Latitudes on the central meridian : 

* top: 57.0° N
* center: 37.29° N
* bottom: 17.96° N
Made with Natural Earth. Free vector and raster map data @ naturalearthdata.com.
U+25B2.svg
Black up-pointing triangle ▲, U+25B2 from Unicode-Block Geometric Shapes (25A0–25FF)
Хинганский заповедник.jpg
Autor: Хабаровчанин, Licencja: CC BY-SA 3.0
Larch forest at Khingan Nature Reserve — (Amur Oblast, far eastern Russia)