Mały Faust

Mały Faust (fr. le petit Faust) – trzyaktowa operetka Hervégo do własnego libretta, będącego parodystyczną ripostą na Fausta Charles’a Gounoda oraz Johanna Wolfganga von Goethego. Prapremiera 28 kwietnia 1868. Polska premiera: w teatrze Skarbkowskim 3 grudnia 1890 we Lwowie.

Osoby

Akt I

W szkolnej klasie nauczyciel Faust dostrzega niesforną uczennicę Małgorzatę, która najwyraźniej go kokietuje, budząc w nim uśpionego demona, który przybiera postać Mefistofelesa. Pod wpływem młodzieńczej witalności Małgorzaty, Faust opuszcza z nią szkolne mury i udaje się na wagary.

Akt II

W podmiejskim ogrodzie niezapominajek dochodzi do cudownego rozmnożenia Małgorzaty, tak że Faust zaczyna mieć kłopot z wyborem, uganiając się wciąż za inną ułudą. Pozostawiona sama sobie, Małgorzata nuci przy maszynie do szycia. Gdy Walenty, jej brat, dochodzi praw siostry, Faust zabija go w pojedynku na stołowe noże.

Akt III

Ostatecznie Faust ma poślubić Małgorzatę. Gdy ma się posilić odżywczym bulionem przed czekającymi go trudami nocy poślubnej, ukazuje się mu w wazie odbicie zabitego Walentego. Faust wpada do niej i się topi. Trafia do piekła, a za nim Małgorzata, która zmusza go do tańca, który ku jego utrapieniu nie będzie miał końca.

Bibliografia

  • Lesław Czapliński „Chwilo trwaj wiecznie, czyli kompleks Fausta” (o „Małym Fauście” Hervégo) w: W kręgu operowych mitów Kraków 2003