Mały Ganek
![]() Widok z Wysokiej na Mały, Pośredni i Wielki Ganek | |
Państwo | ![]() |
---|---|
Pasmo | Tatry, Karpaty |
Wysokość | 2425 m n.p.m. |
![]() |
Mały Ganek (słow. Malý Ganek, 2425 m) – jeden z trzech wierzchołków Ganku w słowackich Tatrach Wysokich. Znajduje się w głównej grani Tatr Wysokich, następuje na nim zmiana kierunku tej grani oraz odgałęzienie się dodatkowej, bocznej grani. Mały Ganek jest więc zwornikiem trzech grani:
- południowo-wschodniego ramienia głównej grani z głównym szczytem Ganku, od którego oddzielają go Mała Gankowa Przełączka, Pośredni Ganek i Pośrednia Gankowa Przełączka,
- zachodniego ramienia głównej grani, kierującego się w stronę Wysokiej. Znajdują się w nim: Bartkowa Przełączka i Bartkowa Turnia,
- północnego, bocznego odgałęzienia zwanego Pustą Granią. Kolejno znajdują się w niej: wschodni skraj Galerii Gankowej, Kacza Szczerbina, Kaczy Dziób, Przełączka pod Kaczą Turnią, Kacza Turnia, Pusta Ławka, Zadnia Pusta Turnia, Pusta Przehyba i Gankowa Strażnica[1].
Mały Ganek wznosi się nad trzema dolinami: Dolinką Rumanową, Doliną Ciężką i Doliną Kaczą[2]. Najbardziej okazale wygląda od strony północno-zachodniej. Do Doliny Kaczej opada urwiskiem 700-metrowej wysokości, do Doliny Ciężkiej 300-metrowej wysokości imponującą ścianą Galerii Gankowej, w której znajdują się drogi wspinaczkowe zaliczane do najtrudniejszych w całych Tatrach. Nad galerią tą znajduje się jeszcze 180-metrowa ściana szczytowa[1]. Dla turystów szczyt jest niedostępny[3].
Taternictwo
- Historia
Jako pierwsi na Mały Ganek próbowali wejść Ludwik Chałubiński, Bartłomiej Obrochta i Wojciech Roj pod koniec lat 1870. Udało się to jednak dopiero Karolowi Potkańskiemu, Janowi Bachledzie Tajbrowi i Jędrzejowi Wali młodszemu 25 sierpnia 1892 r. podczas próby zdobycia Ganku. Zimą na Mały Ganek weszli jako pierwsi Janusz Vogel i Paweł Vogel 15 grudnia 1948 r.[4]
- Zachodnią granią, ze Wschodniej Rumanowej Przełęczy; IV w skali tatrzańskiej, czas przejścia 1 godz. 45 min
- Z ominięciem grani, przez północne zbocze; I (wariant III), 30 min
- Z Galerii Gankowej; I, 20 min
- Północno-wschodnią ścianą, drogą Kopolda; VI, 6 godz.
- Północno-wschodnią ścianą, drogą Świerza; III, 6 godz.
- Granią z Wielkiego Ganku; III, 45 min
- Południowo-zachodnim filarem; IV, 2 miejsca V, 2 godz. 30 min
- Satysfakcja; V+, miejsce A1, 4 godz.
- Środkiem południowo-zachodniej ściany; IV, 3 godz.
- Zacięciami; V-, 3 godz.[1]
Widok na Ganek z Wagi
Przypisy
- ↑ a b c Władysław Cywiński, Tatry. Przewodnik szczegółowy. Ganek, t. 16, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2011, ISBN 978-83-7104-042-9 .
- ↑ Tatry Wysokie i Tatry Bielskie słowackie i polskie. Mapa turystyczna 1:25 000, Warszawa: Wydawnictwo Kartograficzne Polkart Anna Siwicka, 2006, ISBN 83-87873-26-8 .
- ↑ Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski, Wielka encyklopedia tatrzańska, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004, ISBN 83-7104-009-1 .
- ↑ Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część IX. Rumanowa Przełęcz – Wschodnie Żelazne Wrota. Warszawa: Sport i Turystyka, 1962, s. 47–54, 88.
Media użyte na tej stronie
Autor:
- Tatry mapa 2.png: ToSter 2 września 2008
- Poland location map white.svg:
- Poland location map.svg: NordNordWest
- derivative work: Mareklug
Mapa Tatr
Black up-pointing triangle ▲, U+25B2 from Unicode-Block Geometric Shapes (25A0–25FF)
Autor: Adam Opioła, Licencja: CC BY-SA 4.0
Mały, Pośredni i Wielki Ganek. Widok z Wysokiej
Autor: Krzysztof Dudzik (User:ToSter), Licencja: CC BY-SA 3.0
Widok na Ganek z Wagi
Autor: Jerzy Opioła, Licencja: CC BY-SA 4.0
Widok od południowej strony (z podejścia na Przełecz pod Osterwą)