Mały Przysłop (Tatry Bielskie)

Mały Przysłop
Ilustracja
Mały Przysłop, Wierch Średnica i Rzepisko (podpisane)
Państwo Słowacja
PasmoTatry, Karpaty
Wysokośćok. 1165 m n.p.m.
Położenie na mapie Tatr
Mapa konturowa Tatr, po prawej nieco u góry znajduje się czarny trójkącik z opisem „Mały Przysłop”
49°16′09,1200″N 20°12′25,9200″E/49,269200 20,207200

Mały Przysłop (ok. 1165 m) – mało wybitny, lesisty szczyt w grani głównej Tatr na północnej stronie Tatr Bielskich. Taką nazwę i wysokość podaje Władysław Cywiński, autor jedynego szczegółowego przewodnika po Tatrach Bielskich[1], i za nim Atlas satelitarny[2]. W Wielkiej encyklopedii tatrzańskiej brak takiego wzniesienia[3], podobnie na mapie Polkartu[4].

Od wznoszącego się na północ Długiego Wierchu (ok. 1128 m) Mały Przysłop oddzielony jest Podspadzkim Siodłem (1103 m), od znacznie wyższej Starej Jaworzynki (1505 m) na południu – Błotnym Siodłem (ok. 1155 m)[5]. W kierunku wschodnim odchodzi od wierzchołka długi, łagodnie nachylony grzbiet – Zdziarskiego Wierchu oddzielający Dolinkę Błotną od Doliny Średnicy[5].

Administracyjnie Mały Przysłop położony jest na terenie słowackiej miejscowości Zdziar[6]. Znajduje się również w granicach TANAP-u. Najwygodniejsza droga na wierzchołek prowadzi od Błotnego Siodła i nie przedstawia żadnych trudności. Szczyt nie jest jednak dostępny dla turystów, znajduje się bowiem na obszarze ochrony ścisłej Tatrzańskiego Parku Narodowego[1].

Istnieją rozbieżności między topografią tego rejonu podaną przez W. Cywińskiego, a podaną przez W.H. Paryskiego w Wielkiej encyklopedii tatrzańskiej (Wet). Topografia W. Cywińskiego jest bardziej dokładna, podaje on też inne nazwy. Różnice[3][1]:

  • Cywiński wyróżnia Błotne Siodło i Mały Przysłop, których nie podaje Wet,
  • podawane przez Cywińskiego Podspadzkie Siodło w Wet ma nazwę Średnica,
  • Podawane przez Cywińskiego wzniesienie Długi Wierch w Wet ma nazwę Wierch Średnica,
  • W Wet brak nazwy Zdziarski Wierch

Przypisy

  1. ↑ a b c Władysław Cywiński, Tatry Bielskie, część zachodnia. Przewodnik szczegółowy, tom 4, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 1997, ISBN 83-7104-015-6
  2. ↑ Jarosław Januszewski, Grzegorz Głazek, Witold Fedorowicz-Jackowski: Tatry i Podtatrze, atlas satelitarny 1:15 000. Warszawa: GEOSYSTEMS Polska Sp. z o.o., 2005. ISBN 83-909352-2-8.
  3. ↑ a b Witold Henryk Paryski, Zofia Radwańska-Paryska, Wielka encyklopedia tatrzańska, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004, ISBN 83-7104-009-1
  4. ↑ Tatry Wysokie i Bielskie słowackie i polskie. Mapa turystyczna 1:25 000, Warszawa, Wyd. Kartograficzne Polkart Anna Siwicka, 2005/06, ISBN 83-87873-26-8
  5. ↑ a b Władysław Cywiński: Tatry Bielskie część zachodnia. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 1997. ISBN 83-7104-015-6.
  6. ↑ Zdziar, Google Maps. [dostęp 2013-03-31].
Widok z grzbietu Wierchporońca
Widok z grzbietu Wierchporońca
Północno-wschodnia grań Hawrania – odcinek grani głównej Tatr

Media użyte na tej stronie

U+25B2.svg
Black up-pointing triangle ▲, U+25B2 from Unicode-Block Geometric Shapes (25A0–25FF)
Podspadzkie Siodło T72.jpg
Autor: Jerzy Opioła, Licencja: CC BY-SA 3.0
Widok od zachodniej strony
Mały Przysłop Długi Wierch.jpg
Autor: Rafał Kozubek, Licencja: CC BY-SA 3.0
Północno-wschodnie zakończenie grani głównej Tatr i Rzepisko w Magurze Spiskiej.