Maarten Schmidt

Maarten Schmidt (1978)

Maarten Schmidt (ur. 28 grudnia 1929 w Groningen, zm. 17 września 2022^[1]) – astronom holenderski.

Życiorys

Studiował na Uniwersytecie w Groningen (Rijksuniversiteit Groningen), a następnie na Uniwersytecie w Lejdzie, gdzie w 1956 roku uzyskał stopień doktora (pod kierunkiem Jana Oorta). W 1959 roku wyjechał do Stanów Zjednoczonych i podjął pracę w California Institute of Technology. Tam pełnił wiele funkcji administracyjnych, m.in. kierował wydziałem astronomicznym (1972-75), był też dyrektorem Obserwatorium Palomar (1978-1980).

Po przejściu Rudolpha Minkowskiego na emeryturę, kontynuował prowadzony przez niego projekt, polegający na zbieraniu widm obiektów emitujących promieniowanie radiowe. W 1963 roku, badając widmo obiektu 3C 273, stwierdził, że jego linie spektralne wykazują znacznie silniejsze przesunięcie ku czerwieni niż linie gwiazd, co świadczy o jego znacznym oddaleniu. W ten sposób zidentyfikował pierwszy kwazar.

Wyróżnienia i nagrody

• Helen B. Warner Prize for Astronomy (1964)
• Medal Karla Schwarzschilda (1968)
• Henry Norris Russell Lectureship (1978)
• Złoty Medal Królewskiego Towarzystwa Astronomicznego (1980)
• Medal Jamesa Craiga Watsona (1991)
• Bruce Medal (1992)
• Petrie Prize Lecture (1993)
• Kavli Prize (2008)

Jego imieniem nazwano planetoidę (10430) Martschmidt.

Przypisy

Bibliografia

• Maarten Schmidt. [w:] The Bruce Medalists [on-line]. Sonoma State University. [dostęp 2015-05-03]. (ang.).