Mab (księżyc)
| ||
 Zdjęcie ukazuje pierścienie i kilka księżyców Urana, w tym Mab (S/2003 U 1) | ||
| Planeta | Uran | |
| Odkrywca | Mark Showalter, Jack Lissauer | |
| Data odkrycia | 25 sierpnia 2003 | |
| Tymczasowe oznaczenie | S/2003 U1 | |
| Charakterystyka orbity | ||
| Półoś wielka | 97 736 km[1] | |
| Mimośród | 0,0025[1] | |
| Okres obiegu | 0,923 d[1] | |
| Nachylenie do płaszczyzny równika planety | 0,134°[1] | |
| Długość węzła wstępującego | 350,737°[1] | |
| Argument perycentrum | 249,565°[1] | |
| Anomalia średnia | 273,769°[1] | |
| Własności fizyczne | ||
| Średnica równikowa | 20 km | |
| Powierzchnia | ~2 800 km² | |
| Objętość | ~14 000 km³ | |
| Przyspieszenie grawitacyjne na powierzchni | 0,0047 m/s² | |
| Prędkość ucieczki | 11 m/s | |
| Albedo | 0,08 | |
| Jasność obserwowana (z Ziemi) | 24,0m | |
| Temperatura powierzchni | 64 K | |
Mab (Uran XXVI) – mały wewnętrzny księżyc Urana, będący księżycem pasterskim pierścienia mi. Został odkryty przez Marka R. Showaltera i in. w 2003 roku przy pomocy teleskopu Hubble’a.
Księżyc ten był zbyt mały i ciemny, by mogła go wykryć sonda Voyager 2 podczas swojego przelotu obok Urana. Jego orbita podlega silnym perturbacjom, których przyczyną jest najprawdopodobniej oddziaływanie z jednym bądź kilkoma sąsiednimi satelitami.
Nazwa pochodzi od Mab – królowej wróżek w folklorze angielskim, na jej temat Merkucjo wygłosił monolog w sztuce Williama Szekspira pt. „Romeo i Julia”. Wcześniej księżyc ten nosił tymczasowe oznaczenie S/2003 U1[2].
Zobacz też
Przypisy
Linki zewnętrzne
- Hubble Uncovers Smallest Moons Yet Seen Around Uranus – Informacja o odkryciu, 25 września 2003
| wewnętrzne (13) | |
|---|---|
| główne (5) | |
| nieregularne (9) |
- Lista jest posortowana według odległości od Urana. Największe księżyce mają nazwy pogrubione.
| Planety (☾ ∅) | |||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Planety karłowate | |||||||||||||||||
| Małe ciała Układu Słonecznego |
| ||||||||||||||||
- Zobacz też
- powstanie i ewolucja Układu Słonecznego
- ciała niebieskie
- lista obiektów w Układzie Słonecznym ze względu na
- Portal: Astronomia
- ciała niebieskie
Media użyte na tej stronie
Solar System XXX.png
This is a revised version of Solar_System_XXIX.png.
This is a revised version of Solar_System_XXIX.png.
Uranus.jpg
This image of Uranus was compiled from images returned Jan. 17, 1986, by the narrow-angle camera of Voyager 2. The spacecraft was 9.1 million kilometers (5.7 million miles) from the planet, several days from closest approach. This picture has been processed to show Uranus as human eyes would see it from the vantage point of the spacecraft. The picture is a composite of images taken through blue, green and orange filters. The darker shadings at the upper right of the disk correspond to the day-night boundary on the planet. Beyond this boundary lies the hidden northern hemisphere of Uranus, which currently remains in total darkness as the planet rotates. The blue-green color results from the absorption of red light by methane gas in Uranus' deep, cold and remarkably clear atmosphere.
This image of Uranus was compiled from images returned Jan. 17, 1986, by the narrow-angle camera of Voyager 2. The spacecraft was 9.1 million kilometers (5.7 million miles) from the planet, several days from closest approach. This picture has been processed to show Uranus as human eyes would see it from the vantage point of the spacecraft. The picture is a composite of images taken through blue, green and orange filters. The darker shadings at the upper right of the disk correspond to the day-night boundary on the planet. Beyond this boundary lies the hidden northern hemisphere of Uranus, which currently remains in total darkness as the planet rotates. The blue-green color results from the absorption of red light by methane gas in Uranus' deep, cold and remarkably clear atmosphere.
S2003U1 zoom.png
Image saisie par le télescope spatial Hubble le 25 août 2003 montrant la lune uranienne S/2003 U 1
Image saisie par le télescope spatial Hubble le 25 août 2003 montrant la lune uranienne S/2003 U 1
Source : fr:NASA (http://www.solarviews.com/cap/uranus/2003u1.htm)