Mach (herb szlachecki)
Mach (Księżyc odmienny, Leliwa odmienny, Machow) − kaszubski herb szlachecki. Według Przemysława Pragerta część spośród jego wielu wariantów to odmiany herbu Księżyc lub Leliwa.
Opis herbu
Podstawowych wariantów tego herbu istniało przynajmniej trzy (Mach II i III omówione osobno), z czego każdy występował również w kilku wariantach. Opisy z wykorzystaniem zasad blazonowania, zaproponowanych przez Alfreda Znamierowskiego[1]:
Mach I (Księżyc odmienny, Leliwa odmienny): W polu błękitnym półksiężyc srebrny, nad którym gwiazda złota. W klejnocie nad hełmem bez korony trzy gwiazdy złote (2 i 1).
Mach Ia (Księżyc odmienny, Leliwa odmienny, Pobłocki III, Poblotzki): Księżyc jest z twarzą, barwy nieznane, bezpośrednio nad tarczą korona szlachecka, z której klejnot: trzy pióra strusie.
Mach Ib (Księżyc odmienny): W miejsce gwiazdy słońce z twarzą.
Mach Ic (Machow, Księżyc odmienny): Godło na opak, hełm ukoronowany.
Mach Id (Księżyc odmienny): Godło w lewo, gwiazda srebrna, hełm ukoronowany, labry podbite złotem.
Mach Ie (Księżyc odmienny): Nad księżycem trzy gwiazdy (1 i 2).
Mach II
Mach III
Najwcześniejsze wzmianki
Najstarsze przedstawienie herbu pochodzi z Wielka Mapa Księstwa Pomorskiego Lubinusa z 1618 (wariant Ic). Wariant ten wymieniają jeszcze Nowy Siebmacher i Anton Leo von Mach (Untersuchungen über das Wappen der kassubischen Familie von Mach). Najpowszechniejszy wariant I wymieniają: Nowy Siebmacher, Ledebur (Adelslexikon der Preussiche Monarchie), von Mach, a z polskich heraldyków Seweryn Uruski (słownie, w Rodzina. Herbarz szlachty polskiej). Wariant Ia wymienia Fritz von Poblotzki (Die Ursprünge des Hause Poblotz), pochodzi onz pieczęci z XVIII-XIX wieku, możliwe że należącej do jakiegoś Augusta bądź Albrechta Macha. Identycznej pieczęci użył w 1904 August von Poblotzki. Wariant Ib wymienia von Mach. Wariant Id wymieniany jest przez Genealogisches Handbuch des Adels, zaś Id przez Nowego Siebmachera.
Rodzina Mach
Nazwisko tej kaszubskiej rodziny szlacheckiej ma pochodzić od imienia Maciej. Wzmiankowani po raz pierwszy w 1568 w Lublewie (synowie Lorenza Macha - Hanns, Blasius, Hilger, Georg). Dokumenty z wieków XVI-XVII potwierdzają jeszcze posiadanie przez rodzinę działów we wsiach: Słuchowo, Świchowo i Słajkowo. Posiadali też części wsi Podjazy i Chośnica (XVI wiek). Machowie podzielili się na kilka linii: A (Słuszewo, Choczewko), B (Słuszewo, Jawory), C (Lublewo), D (Kętrzyno, Słuszewo), E (Milwino) i F (Krajenka).
Wśród części tych linii ustaliły się konkretne odmiany czy warianty tego herbu. Część z nich omawiają artykuły Mach II i Mach III. Herb Mach odmienić miała linia Machów z Podjazów poprzez spowinowacenie z Podjaskimi i dołączenie elementu ich herbu (strzały) do herbu własnego.
Mach-Milwiński
Nazwisko Milwiński pochodzi od wsi Milwino. Pierwsze wzmianki o rodzinie pochodzą z 1570 (Tomasz, Jan, Wawrzyniec Mielwińscy). Kolejne wzmianki z lat 1648 (panowie Milwińscy), 1662 (Wojciech Milwiński, Piotr Mielwiński), 1682 (Jan Milwiński), 1717 (Jan Mielwiński), 1764 (Michał Milwiński, poseł na sejm elekcyjny), 1772 (Michał Mach), 1780 (M. Mach-Milwiński). Jak widać, pierwotnie nazwisko Milwiński funkcjonowało bez przydomka Mach, co może świadczyć o tym, że Milwińsy nie byli gałęzią Machów. Z drugiej strony wywody genealogiczne Milwińskich zaczynają się od Johanna von Mach zmarłego w 1773. Przy nazwisku Milwiński odnotowano w 1732 przydomek Bach, prawdopodobnie błędny[2].
Herbowni
Mach (Machow, Machowski). Ponadto, rodzina używała licznych przydomków odmiejscowych: Słuszewski, Milwiński (Melwiński, Mielwiński, Milwin, Milwinski, błędnie Wielwinski), Lublewski, Swichowski, Słajkowski (Słowikowski), zachowując Mach jako przydomek.
Do niektórych z tych przydomków udało się dopasować konkretne warianty herbu (Mach II, Mach III). Machowie-Milwińscy notowani są z wariantami I oraz Id[2].
Być może herb Mach I przysługiwał też Machom używającym przejściowo przydomka Kętrzyński[3].
Przypisy
- ↑ Alfred Znamierowski, Paweł Dudziński: Wielka księga heraldyki. Warszawa: Świat Książki, 2008, s. 104-108. ISBN 978-83-247-0100-1.
- ↑ a b Przemysław Pragert: Herbarz rodzin kaszubskich. T. 2. BiT, 2007, s. 139-131. ISBN 978-83-924425-9-2.
- ↑ Przemysław Pragert: Herbarz szlachty kaszubskiej T.3. Gdańsk: Wydawn. BiT, 2009, s. 230. ISBN 978-83-927383-6-7.
Bibliografia
- Przemysław Pragert: Herbarz rodzin kaszubskich. T. 1. BiT, 2001, s. 90-91, 165-167. ISBN 83-919852-6-1, ISBN 978-83-919852-6-7.
Linki zewnętrzne
- Herb Herb z listą nazwisk w elektronicznej wersji Herbarza polskiego Tadeusza Gajla
Media użyte na tej stronie
Autor: Grafika źródłowa: Tadeusz Gajl,
- POL COA blank.svg – wersja wektorowa: Bastianow,
- Heraldic peacock faethers.svg i półksiężyc z POL Stryków COA.svg: WarX,
- Gwiazda i połączenie elementów: Avalokitesvara
Herb szlachecki Leliwa
Autor:
- Tadeusz Gajl – projekt graficzny POL_COA_Bogoria.svg :Bastianow (Bastian)
Herb szlachecki Mach Ib
Autor:
- Tadeusz Gajl – projekt graficzny POL_COA_Bogoria.svg :Bastianow (Bastian)
Herb szlachecki Mach Ia
Autor:
- Tadeusz Gajl – projekt graficzny POL_COA_Bogoria.svg :Bastianow (Bastian)
Herb szlachecki Mach Ic
Autor: Ta ^specifik^ z W3C grafika wektorowa została stworzona za pomocą Inkscape ., Licencja: CC BY-SA 4.0
Herb szlachecki Mach
Autor:
- Tadeusz Gajl – projekt graficzny POL_COA_Bogoria.svg :Bastianow (Bastian)
Herb szlachecki Mach Id
Autor:
- Tadeusz Gajl – projekt graficzny POL_COA_Bogoria.svg :Bastianow (Bastian)
Herb szlachecki Mach Ie