Maciej Bieniasz

Maciej Bieniasz
Ilustracja
Autoportret, 1976
Data i miejsce urodzenia

22 grudnia 1938
Kraków

Zawód, zajęcie

grafik

Alma Mater

ASP w Krakowie

Wyznanie

katolickie

Małżeństwo

Małgorzata Bieniasz

Dzieci

Bartłomiej (ur. 1970)
Agnieszka (ur. 1971)

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”

Maciej Stanisław Bieniasz (ur. 22 grudnia 1938 w Krakowie) – polski malarz, grafik, rysownik, pedagog, poeta, autor eseistyki kulturalnej.

Życiorys

Studiował na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie w pracowni Emila Krchy; dyplom uzyskał w 1963. W 1974 rozpoczął pracę pedagogiczną w katowickiej filii Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie (obecnie ASP w Katowicach). Był profesorem tej uczelni, wykładając na niej przez 35 lat. Od 1996 pedagog Instytutu Sztuki cieszyńskiej filii Uniwersytetu Śląskiego. W 1966 wraz z Zbylutem Grzywaczem, Jackiem Waltosiem, Leszkiem Sobockim założyli Grupę Wprost. Uczestniczył we wszystkich wystawach grupy.

W czasie stanu wojennego prof. Bieniasz udzielał się w biskupim komitecie pomocy uwięzionym i internowanym. Przez jakiś czas musiał się ukrywać. Tworzył wówczas wiersze, które przepisywane na maszynie przez żonę Małgorzatę, zostawiał pod ławkami w kościołach i w autobusach. Jednym ze znanych wierszy jest Idą pancry na Wujek, będący odwołaniem do pacyfikacji kopalni Wujek w grudniu 1981[1].

W latach 90. XX w. malarz tworzył graficzną oprawę katolickiego miesięcznika dla dzieci Mały Gość Niedzielny, którego redaktorem naczelnym była jego żona Małgorzata Bieniasz. Prof. Bieniasz był w grupie ludzi, którzy założyli Związek Górnośląski. Sam zaprojektował logo związku. Oddał legitymację związkową urażony antagonizmami ŚląskZagłębie[2].

Artysta w latach 1969–2012 mieszkał i pracował w Katowicach. W 1993 odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[3]. W 1998 Związek Górnośląski uhonorował go Nagrodą im. Wojciecha Korfantego[4]. W 2012 otrzymał nagrodę Lux ex Silesia (laudację wygłosił rektor Akademii Sztuk Pięknych Marian Oslislo). Obecnie mieszka w Tarnowie. Ma syna Bartłomieja (ur. 1970) i córkę Agnieszkę (ur. 1971)[5].

Prace Macieja Bieniasza znajdują się w następujących galeriach i muzeach[6]:

Bibliografia autorska

  • 2011Wiersze, Księgarnia św. Jacka, Katowice, ISBN 978-83-7030-811-7

Nagrody i odznaczenia

Przypisy

  1. Marta Sudnik-Paluch: Los padł na Macieja. katowice.gosc.pl, 2012-10-15. [dostęp 2014-01-12].
  2. Przemysław Kucharczak: Ślązak z wyboru. katowice.gosc.pl, 2012-10-11. [dostęp 2014-01-12].
  3. Monitor Polski, poz. 13
  4. Laureaci nagrody im. Wojciecha Korfantego. www.zg.org.pl, 2011-06-17. [dostęp 2014-01-12].
  5. Profesor Maciej Bieniasz. gosc.pl, 2012-08-23. [dostęp 2014-01-12].
  6. Maciej Bieniasz TU BYŁEM. www.asp.katowice.pl. [dostęp 2017-10-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-10-12)].
  7. Katarzyna Nowak, Laureaci nagrody im. Wojciecha Korfantego, archiwum.zwiazekg.type.pl [dostęp 2016-11-02] [zarchiwizowane z adresu 2019-10-31].
  8. Medal Zasłużony Kulturze - Gloria Artis. www.mkidn.gov.pl. [dostęp 2020-05-27].

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

POL Srebrny Medal Zasłużony Kulturze Gloria Artis BAR.png
Baretka Srebrnego Medalu "Zasłużony Kulturze - Gloria Artis"