Maciej Bundzylak

Maciej Bundzylak
Data i miejsce urodzenia

26 lutego 1890
Koniuszki Siemianowskie

Data i miejsce śmierci

wiosna 1940
Ukraina

Senator V kadencji (II RP)
Okres

od 1938
do 1939

Przynależność polityczna

Obóz Zjednoczenia Narodowego

Odznaczenia
Srebrny Krzyż Zasługi

Maciej Bundzylak (ur. 26 lutego 1890 w Koniuszkach Siemianowskich, zm. 1940 na Ukrainie) – polski kolejarz, rolnik, działacz społeczny, senator w II Rzeczypospolitej, ofiara zbrodni katyńskiej.

Życiorys

(c) Kancelaria Senatu Rzeczypospolitej Polskiej , CC BY-SA 3.0 pl
Tablica pamiątkowa w Senacie RP

Syn Józefa. Ukończył pięć klas szkoły wydziałowej w Rudkach[1]. W wieku 17 lat rozpoczął pracę na kolei, na linii Lwów-Sambor. W latach 1911–1912 i 1914–1915 służył w armii austriackiej. Po wyjściu z wojska wrócił do pracy na kolei.

Od 1918 roku służył w Wojsku Polskim, m.in. w 4 pułku piechoty Legionów. Po internowaniu przez wojska ukraińskie zbiegł w 1919 roku z obozu jenieckiego i został komendantem polskiej milicji w gminie Koniuszki Siemianowskie.

W dwudziestoleciu międzywojennym prowadził gospodarstwo rolne w rodzinnej miejscowości. Został wybrany wójtem gminy, był inicjatorem budowy szkoły, mleczarni i świetlicy, prezesem koła Związku Strzeleckiego, prezesem kółka rolniczego i Kasy Stefczyka, członkiem Państwowej Rady Rolniczej. Dekretem Ministra Rolnictwa i Reform Rolnych z 14 stycznia 1937 został mianowany radcą Lwowskiej Izby Rolniczej[2].

Należał do OZN. W 1938 został senatorem V kadencji (1938–1939) z województwa lwowskiego, należał do klubu OZN i pracował w komisjach: administracyjno-samorządowej, rolnej i skarbowej.

Około 4–5 września 1939 roku przyjechał z Warszawy do rodzinnej wsi, pożegnał się z bliskimi i wyjechał, aby dołączyć do ewakuowanych z Warszawy władz. Jesienią 1939 roku został aresztowany przez NKWD, śledztwo w jego sprawie wszczęto 15 lutego 1940 roku. Został rozstrzelany przez NKWD wiosną 1940 roku na Ukrainie w nieznanych okolicznościach[3]. Jego nazwisko znalazło się na tzw. Ukraińskiej Liście Katyńskiej opublikowanej w 1994 (został wymieniony na liście wywózkowej 42/30 oznaczony numerem 330, dosłownie określony jako Maciej Bundzilak)[4]. Został pochowany na otwartym w 2012 Polskim Cmentarzu Wojennym w Kijowie-Bykowni.

Odznaczenia

Upamiętnienie

Maciej Bundzylak został upamiętniony na tablicy pamiątkowej odsłoniętej 3 lipca 1999 w gmachu Senatu RP ku czci senatorów II RP, którzy zginęli w czasie II wojny światowej i okresie powojennych represji[5][6][3].

Życie prywatne

Był synem Józefa i Anny z domu Swedryk. Jego żona Anna została w 1941 roku wywieziona do Kazachstanu, gdzie zmarła. Zamężna córka, Zofia Chomont, również wywieziona do ZSRR, wróciła do Polski w 1948 roku, zamieszkała w Bieniowie, gdzie zmarła[1].

Przypisy

  1. ↑ a b Sylwetka Macieja Bundzylaka na stronie Biblioteki Sejmowej – Parlamentarzyści RP. [dostęp 2012-12-30].
  2. ↑ 12. Ogłoszenie. „Lwowski Dziennik Wojewódzki”. Nr 2, s. 22, 30 stycznia 1937. 
  3. ↑ a b Maciej Bundzylak na Tablicy Pamięci Senatu. [dostęp 2012-12-30].
  4. ↑ Ukraińska Lista Katyńska. Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa, 1994. s. 11. [dostęp 2015-03-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (31 marca 2019)].
  5. ↑ Odsłonięcie tablicy pamiątkowej. senat.pl. [dostęp 2015-03-06].
  6. ↑ Tablica Pamięci. senat.edu.pl. [dostęp 2015-03-06].

Media użyte na tej stronie

Tablica pamiątkowa Senat RP.jpg
(c) Kancelaria Senatu Rzeczypospolitej Polskiej , CC BY-SA 3.0 pl
Tablica upamiętniająca senatorów II Rzeczypospolitej, którzy zginęli w czasie II wojny światowej i okresie powojennym, w Senacie RP