Maciej Chorowski

Maciej Chorowski

Maciej Chorowski
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

2 maja 1958
Wrocław

profesor nauk technicznych
Specjalność: chłodnictwo, energetyka, kriotechnika, nadprzewodnictwo stosowane
Alma Mater

Politechnika Wrocławska

Doktorat

1990 – fizyka
PWr

Habilitacja

1999 – budowa i eksploatacja maszyn
PWr

Profesura

2009

dziekan Wydziału Mechaniczno-Energetycznego Politechniki Wrocławskiej (2005–2012)
Dyrektor Narodowego Centrum Badań i Rozwoju
Okres spraw.

2016–2019

Poprzednik

Krzysztof Jan Kurzydłowski

Następca

Wojciech Kamieniecki

prezes Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej
Okres spraw.

2020

Poprzednik

Piotr Woźny

Odznaczenia
Srebrny Krzyż Zasługi

Maciej Paweł Chorowski (ur. 2 maja 1958 we Wrocławiu) – polski inżynier, profesor nauk technicznych, nauczyciel akademicki Politechniki Wrocławskiej, w latach 2016–2019 dyrektor Narodowego Centrum Badań i Rozwoju, w latach 2020–2022 prezes Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej.

Życiorys

Ukończył studia na Wydziale Mechaniczno-Energetycznym Politechniki Wrocławskiej z tytułem zawodowym magistra inżyniera mechanika – specjalność chłodnictwo. Został asystentem w Instytucie Techniki Cieplnej i Mechaniki Płynów tej uczelni. W 1990 uzyskał na rodzimym Wydziale stopień naukowy doktora nauk fizycznych w zakresie fizyki, specjalność: fizyka techniczna, na podstawie napisanej pod kierunkiem Mieczysława Mieczyńskiego rozprawy pt. Analiza porównawcza chłodziarek Linde-Hampsona zasilanych czynnikami o różnych własnościach. Tam też w 1999 na podstawie dorobku naukowego oraz rozprawy Modelowanie termohydrauliki dekondukcji w magnesach nadprzewodzących otrzymał stopień doktora habilitowanego nauk technicznych w zakresie budowy i eksploatacji maszyn, specjalność: chłodnictwo; kriotechnika. W 2002 objął stanowisko profesora nadzwyczajnego Politechniki Wrocławskiej. Tytuł profesora nauk technicznych otrzymał w 2009[1][2][3].

W 1998 rozpoczął współpracę z CERN. Był członkiem kadry (Member of Personnel) tej instytucji, zajmował tam stanowisko Scientific Associate (1996–1997), był też pełnomocnikiem ministra nauki i szkolnictwa wyższego ds. infrastruktury badawczej w CERN (2007)[2].

W latach 2002–2005 był prodziekanem Wydziału Mechaniczno-Energetycznego ds. nauki i współpracy międzynarodowej, w latach 2005–2012 dziekanem tego Wydziału[1][2]. Doktorat pod jego kierunkiem napisał m.in.: Jarosław Poliński (2006)[1].

W 2015 prezydent Andrzej Duda powołał go w skład Narodowej Rady Rozwoju[4].

W sierpniu 2020 minister klimatu Michał Kurtyka powołał go na stanowisko prezesa Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej[5]. W lutym 2022 został odwołany z tego stanowiska[6].

W jego dorobku znajduje się ponad 170 publikacji (część we współautorstwie)[2].

W 2004 został odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi[7].

Przypisy

  1. ↑ a b c Prof. Maciej Paweł Chorowski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2016-07-23].
  2. ↑ a b c d Dyrektor Narodowego Centrum Badań i Rozwoju prof. dr hab. inż. Maciej Chorowski. ncbr.gov.pl, 13 kwietnia 2016. [dostęp 2016-07-23].
  3. ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 13 stycznia 2009 r. nr 115-1-09 o nadaniu tytułu profesora (M.P. z 2009 r. nr 5, poz. 40).
  4. ↑ Prezydent powołał Narodową Radę Rozwoju. www.prezydent.pl. [dostęp 2015-10-18].
  5. ↑ Maciej Chorowski nowym prezesem zarządu NFOŚiGW, PortalKomunalny.pl, 20 sierpnia 2020 [dostęp 2020-09-04] (pol.).
  6. ↑ Komunikat NFOŚiGW. gov.pl/web/nfosigw. [dostęp 2022-02-27].
  7. ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 10 września 2004 r. o nadaniu odznaczeń (M.P. z 2005 r. nr 8, poz. 149).

Media użyte na tej stronie