Maciej Grubski

Maciej Grubski

(c) Kancelaria Senatu Rzeczypospolitej Polskiej , CC BY-SA 3.0 pl
Data i miejsce urodzenia	20 sierpnia 1968 Łódź
Data i miejsce śmierci	17 grudnia 2020 Łódź
Zawód, zajęcie	polityk
Stanowisko	przewodniczący Rady Miejskiej w Łodzi (2006–2007), senator VII, VIII i IX kadencji (2007–2019)
Odznaczenia

Maciej Tomasz Grubski (ur. 20 sierpnia 1968 w Łodzi, zm. 17 grudnia 2020 tamże^[1][2]) – polski polityk i samorządowiec, w latach 2006–2007 przewodniczący Rady Miejskiej w Łodzi, senator VII, VIII i IX kadencji (2007–2019).

Życiorys

Syn Mirosława i Renaty^[1]. W 1989 ukończył Medyczne Studium Zawodowe w Łodzi, odbył także studia licencjackie z zakresu administracji publicznej w Wyższej Szkole Kupieckiej w Łodzi. Wyczynowo uprawiał zapasy, znajdował się w kadrze Polski. Pełnił funkcję dyrektora Domów Pomocy Społecznej w Konstantynowie Łódzkim, następnie pracował w III Domu Pomocy Społecznej w Łodzi.

W 1993 przystąpił do Unii Demokratycznej, a w 1994 znalazł się w szeregach Unii Wolności. W latach 1994–1998 zasiadał w Rady Miejskiej w Łodzi, był członkiem klubu radnych Nowa Łódź, będącym reprezentacją Unii Wolności. W 1999 wstąpił do Akcji Wyborczej Solidarność. Ponownie był radnym miejskim od 2006 do 2007 z ramienia Platformy Obywatelskiej. Zajmował w tym okresie stanowisko przewodniczącego Rady Miejskiej^[3], w łódzkim samorządzie koordynował sprawy związane ze sportem.

Kierował zarządem PO w Łodzi. W wyborach parlamentarnych w 2007 w okręgu łódzkim został wybrany na senatora VII kadencji Senatu RP z wynikiem 146 688 głosów. Był wiceprzewodniczącym Komisji Obrony Narodowej oraz wiceprzewodniczącym Polsko-Izraelskiej Grupy Parlamentarnej. W wyborach parlamentarnych w 2011 został ponownie wybrany do Senatu (VIII kadencji) jako kandydat Komitetu Wyborczego PO^[4]. W 2015 z powodzeniem ubiegał się o reelekcję, otrzymując 72 276 głosów^[5].

W grudniu 2017 z Prokuratury Krajowej wystosowano wniosek o uchylenie immunitetu politykowi w związku z zamiarem przedstawienia mu czterech zarzutów, m.in. dotyczących przekroczenia uprawnień oraz podania nieprawdy w jego oświadczeniach majątkowych^[6]. Senator zrzekł się sam immunitetu, nie przyznał się do zarzuconych mu czynów^[7]. We wrześniu 2018 został zawieszony w prawach członka PO po udzieleniu wywiadu dla rosyjskiego portalu prowadzonego przez agencję informacyjną Sputnik, w którym pozytywnie wypowiadał się na temat Władimira Putina^[8]; w reakcji polityk zapowiedział wystąpienie z Platformy Obywatelskiej^[9]. Rezygnację z członkostwa w partii i klubie senatorskim PO złożył 10 września 2018, stając się senatorem niezrzeszonym^[10]. Nie wystartował w kolejnych wyborach w 2019.

Zmarł 17 grudnia 2020 na skutek COVID-19 w okresie światowej pandemii tej choroby^[2]. Pochowany w Konstantynowie Łódzkim^[11].

Odznaczenia

Na mocy decyzji ministra obrony narodowej nr 154 z dnia 15 lutego 2010, w uznaniu zasług, położonych w dziedzinie rozwoju i umacniania obronności Rzeczypospolitej Polskiej, został odznaczony Srebrnym Medalem „Za Zasługi dla Obronności Kraju”^[12]. Otrzymał także Medal Za zasługi dla Stowarzyszenia Kombatantów Misji Pokojowych ONZ.

Przypisy

Bibliografia

• Biogram na stronie Senatu (VII kadencja). [dostęp 2015-06-01].