Maciej Gutowski (historyk sztuki)

Maciej Gutowski

Data i miejsce urodzenia	4 listopada 1931 Suchodoły
Data i miejsce śmierci	11 października 1998 Zielonka
profesor nauk humanistycznych
Specjalność: historia sztuki
Alma Mater	Uniwersytet Jagielloński
Profesura	1993
Uczelnia	Uniwersytet Śląski Politechnika Białostocka Politechnika Krakowska
Odznaczenia

Maciej Gutowski (ur. 4 listopada 1931 w majątku Suchodoły na Wołyniu^[1], zm. 11 października 1998 w Zielonce) – polski historyk sztuki.

Życiorys

Grób historyka sztuki Macieja Gutowskiego na cmentarzu parafialnym w Zielonce

Studiował na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie, w latach 1974-1981 prowadził dział sztuk plastycznych w tygodniku Kultura, współpracował m.in. z pismem „Pokaz”. W latach 1991-1993 pracował w Zakładzie Historii Sztuki Uniwersytetu Śląskiego^[2]; od 1993 profesor Politechniki Białostockiej (od 1971 kierował katedrą historii sztuki), w latach 1971-1976 wykładał: w ASP w Warszawie, na Politechnice Krakowskiej, Uniwersytecie Śląskim, Wyższej Szkole Muzycznej w Białymstoku. Jego prace kontynuuje syn, historyk sztuki Bartłomiej Gutowski. Odznaczony w 1981 Złotym Krzyżem Zasługi w 1990 Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski i w 1992 Medalem Komisji Edukacji Narodowej^[3]

Badacz polskiej sztuki gotyckiej, secesji, sztuki nowoczesnej, znawca architektury XIX wieku. Współorganizator happeningów, plenerów i wystaw. Krytyk sztuki. Uczestnik Sympozjum Plastycznego Wrocław ’70^[4]. W latach 1989-1993 wiceprzewodniczący rady miasta Zielonka.

Został pochowany na cmentarzu parafialnym w Zielonce^[5].

Przypisy

Bibliografia

• Komizm w polskiej sztuce gotyckiej (1973)
• Juan Miró (1974)
• Georges Braque (1975)
• Architektura szkół średnich w Polsce w okresie rozbiorów (1991)
• O Panach, Paniach i zdarzeniach (1998)
• Architektura secesyjna w Galicji (2000), wspólnie z Bartłomiejem Gutowskim