Maciej Kot

Maciej Kot
Ilustracja
(c) Ailura, CC BY-SA 3.0 AT
Data i miejsce urodzenia

9 czerwca 1991
Limanowa[1]

Klub

AZS Zakopane

Wzrost

178 cm[1]

Debiut w PŚ indywidualnie

13 grudnia 2007 w Villach (35. miejsce)

Debiut w PŚ drużynowo

10 marca 2007 w Lahti (7. miejsce)

Pierwsze punkty w PŚ

3 grudnia 2011 w Lillehammer (19. miejsce)

Pierwsze podium w PŚ

11 grudnia 2016 w Lillehammer (2. miejsce)

Pierwsze zwycięstwo w PŚ

11 lutego 2017 w Sapporo

Rekord życiowy

244,5 m na Vikersundbakken w Vikersund (18 marca 2017)

Faksymile
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Polska
Igrzyska olimpijskie
brązPjongczang 2018duża druż.
Mistrzostwa świata
złotoLahti 2017duża druż.
brązVal di Fiemme 2013duża druż.
Mistrzostwa świata juniorów
srebroSzczyrbskie Jezioro 2009indywidualnie
brązZakopane 2008drużynowo
brązSzczyrbskie Jezioro 2009drużynowo
Uniwersjada
srebroErzurum 2011duża
srebroErzurum 2011normalna
brązErzurum 2011normalna druż.
Letnie Grand Prix
Gold medal with cup.svg 1. miejsce
2016
Letni Puchar Kontynentalny
Bronze medal with cup.svg 3. miejsce
2015
Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
Strona internetowa

Maciej Kot (ur. 9 czerwca 1991 w Limanowej[1]) – polski skoczek narciarski, zawodnik klubu AZS Zakopane, reprezentant Polski.

Drużynowy brązowy medalista Zimowych Igrzysk Olimpijskich 2018. Drużynowy złoty (2017) i brązowy (2013) medalista mistrzostw świata. Indywidualny wicemistrz świata juniorów z 2009, dwukrotny drużynowy brązowy medalista mistrzostw świata juniorów, dwukrotny indywidualnie oraz drużynowy medalista Zimowej Uniwersjady 2011. Zwycięzca Letniego Grand Prix 2016, trzeci zawodnik klasyfikacji generalnej Letniego Pucharu Kontynentalnego 2015. Wielokrotny medalista mistrzostw Polski, w tym dwukrotny mistrz indywidualny z 2013 i 2016 roku. Jego rekord życiowy wynosi 244,5 m, ustanowiony został na Vikersundbakken w Vikersund 18 marca 2017[2][3].

Przebieg kariery sportowej

Lata 2006–2007

Został powołany do kadry Polski na Mistrzostwa Świata Juniorów 2006 w Kranju[4], jednak jego występ ograniczył się do udziału w oficjalnych treningach. W sezonie 2005/2006 zadebiutował w zawodach FIS Cup, pierwsze punkty zdobywając 5 marca 2006 w Zakopanem[5].

W lutym 2007 zwyciężył w zawodach FIS Cup w Zakopanem. Został powołany przez trenera kadry Hannu Lepistö na drużynowy konkurs Pucharu Świata zaliczany do klasyfikacji Pucharu Narodów w Lahti 10 marca 2007. W debiucie Kot oddał skoki na odległość 117,5 oraz 101,5 metrów i zajął wraz z drużyną 7. miejsce w zawodach. Zajął 15. miejsce indywidualnie i 6. drużynowo na Mistrzostwach Świata Juniorów w Narciarstwie Klasycznym 2007 w Planicy[6].

Sezon 2007/2008

W 2007 Kot zadebiutował w zawodach Letniego Grand Prix. 16 sierpnia zdobył w nich pierwsze punkty, zajmując 20. miejsce w zawodach w Pragelato. W zimowej części sezonu 2007/2008 dostał szansę debiutu w indywidualnych zawodach Pucharu Świata, nie udało mu się jednak zająć w nich miejsca w czołowej trzydziestce. Dwudziestokrotnie startował w kwalifikacjach, w jedenastu przypadkach uzyskując awans do konkursu głównego. Najlepszym osiągniętym przez Kota wynikiem w cyklu było 31. miejsce z Liberca. Wziął udział w Mistrzostwach Świata Juniorów w Narciarstwie Klasycznym 2008 w Zakopanem. Indywidualnie zajął 7. miejsce, zaś w zawodach drużynowych wraz z Krzysztofem Miętusem, Dawidem Kowalem i Łukaszem Rutkowskim zdobył brązowy medal[7].

Sezon 2008/2009

6 lipca 2008 zwyciężył w zawodach z cyklu Letniego Pucharu Kontynentalnego w słoweńskim Kranju. Osiągnął dobre rezultaty w Letnim Grand Prix 2008: w konkursie w Zakopanem, rozgrywanym 30 sierpnia, zajął 7. pozycję, w trzech innych zajmował miejsca w drugiej dziesiątce[8]. W klasyfikacji generalnej uplasował się na 17. pozycji z dorobkiem 104 punktów[9].

Dwukrotnie wystąpił w zawodach Pucharu Świata 2008/2009, odpadając w pierwszej serii zawodów. Wystartował na Mistrzostwach Świata Juniorów 2009 w Szczyrbskim Jeziorze. 5 lutego zdobył srebrny medal indywidualnie, przegrywając jedynie z Lukasem Müllerem. Dzień później reprezentacja Polski z Kotem w składzie zdobyła brązowy medal. W kolejnych tygodniach wziął udział w Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2009 w Libercu. W zawodach indywidualnych na skoczni normalnej zajął 45. pozycję. W pozostałych konkursach nie wystąpił[8].

Sezon 2009/2010

W Letnim Grand Prix 2009 Kot osiągnął wyniki słabsze niż w poprzednich latach. Najwyższym miejscem, jakie zajął, było 26. z Hakuby. Zimą startował głównie w zawodach Pucharu Kontynentalnego. Dwa razy stanął w nich na podium: był drugi w Sapporo i Zakopanem. Tylko raz w całym sezonie wystąpił w konkursie Pucharu Świata: 17 stycznia 2010 był 35. w Sapporo. Trzykrotnie odpadał w kwalifikacjach[10].

Sezon 2010/2011

7 sierpnia 2010 w Hinterzarten zajął pierwsze miejsce w drużynowym konkursie Letniego Grand Prix (razem z Adamem Małyszem, Dawidem Kubackim i Krzysztofem Miętusem)[11]. 15 sierpnia w szwajcarskim Einsiedeln uplasował się na trzeciej pozycji w konkursie indywidualnym[12]. W całym cyklu zajął 16. miejsce, zdobywając 124 punkty[9].

W kolejnym sezonie zimowym ponownie nie zdobył punktów Pucharu Świata. Do zawodów Kot zgłaszany był sześciokrotnie, trzy razy awansował do konkursu głównego. Najwyższym zdobytym przez niego miejscem było 40. z Sapporo[13]. 29 stycznia 2011 zdobył srebrny medal Zimowej Uniwersjady 2011 w konkursie na skoczni K-125[14]. Dwa dni później po raz kolejny zdobył srebrny medal, tym razem na skoczni K-95. 3 lutego zdobył brązowy medal w zawodach drużynowych[13].

Sezon 2011/2012

Latem 2011 Kot zajął 9. miejsce w klasyfikacji generalnej Lotos Poland Tour[15]. W zawodach Letniego Grand Prix 2011 czterokrotnie zajmował miejsca w najlepszej dziesiątce[16]. W klasyfikacji generalnej znalazł się na 9. pozycji[9].

W sezonie 2011/2012 Pucharu Świata po czterech latach nieudanych prób po raz pierwszy zdobył punkty tego cyklu. 3 grudnia 2011 zajął 19. miejsce na skoczni w Lillehammer[17]. Ostatecznie w trzydziestce znalazł się tamtej zimy dwanaście razy, najlepszy wynik – 12. miejsce – uzyskując dwukrotnie: 4 marca w Lahti i 11 marca w Oslo[16]. W klasyfikacji generalnej Pucharu Świata znalazł się na 35. pozycji, co było trzecim wynikiem wśród Polaków[18]. 15 marca 2012 na Letalnicy w Planicy ustanowił swój rekord życiowy w długości skoku, uzyskując 200,5 metra[19].

Sezon 2012/2013

(c) Tadeusz Mieczyński, CC BY-SA 3.0
Kot podczas Mistrzostw Świata w Narciarstwie Klasycznym 2013

21 lipca 2012 podczas konkursu Letniego Grand Prix w Wiśle na skoczni im. Adama Małysza Maciej Kot po raz pierwszy stanął na najwyższym podium w zawodach tej rangi, wyprzedzając Simona Ammanna i Wolfganga Loitzla[20]. 30 września 2012 w Hinzenbach ponownie został zwycięzcą zawodów LGP, przed drugim Severinem Freundem i trzecim Taku Takeuchi[21]. Kot był najwyżej sklasyfikowanym reprezentantem Polski w Letnim Grand Prix 2012 – w klasyfikacji generalnej zajął piąte miejsce[9].

Zdobył punkty w większości listopadowych i grudniowych konkursów Pucharu Świata 2012/2013, najwyżej sklasyfikowanym będąc na 13. miejscu w Engelbergu[22]. 1 stycznia 2013 w noworocznym konkursie 61. Turnieju Czterech Skoczni w Garmisch-Partenkirchen zajął 5. miejsce[23]. W dwóch kolejnych konkursach TCS również zajął miejsca w pierwszej dziesiątce, odpowiednio 9. i 10. 12 stycznia w Zakopanem powtórzył wynik z początku roku, a tydzień później w Sapporo był dziesiąty. W kolejnych zawodach rozgrywanych na przełomie stycznia i lutego zajmował głównie miejsca w drugiej dziesiątce[22].

Wystąpił na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2013, w indywidualnych konkursach zajmując 11. miejsce na skoczni normalnej i 27. na skoczni dużej. W zawodach drużynowych zdobył natomiast wraz z Piotrem Żyłą, Dawidem Kubackim i Kamilem Stochem brązowy medal[22]. W marcu jeszcze dwukrotnie kończył indywidualne zawody Pucharu Świata w pierwszej dziesiątce[22]. Cały cykl ukończył na 18. pozycji, zdobywając 460 punktów[24].

Sezon 2013/2014

Dwukrotnie, w Wiśle i Einsiedeln, stawał na drugim stopniu podium zawodów Letniego Grand Prix 2013, a miejsca w dziesiątce zajął łącznie pięciokrotnie[25]. Pozwoliło to Kotowi zająć 8. miejsce w klasyfikacji generalnej[9].

W rozpoczynających sezon 2013/2014 Pucharu Świata zawodach w Klingenthal zajął 6. miejsce, a w trzecim konkursie indywidualnym cyklu, rozgrywanym na normalnej skoczni w Lillehammer, poprawił ten wynik, uzyskując najlepszą w sezonie, 5. pozycję. W kolejnych konkursach regularnie zajmował miejsca w trzydziestce, w grudniowych i styczniowych zawodach łącznie trzykrotnie zajmując 10. miejsce. W lutym wystąpił w konkursach skoków narciarskich na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2014. Indywidualnie był 7. na skoczni normalnej oraz 12. na dużej, zaś w zawodach drużynowych zajął 4. pozycję. W marcu wystartował na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2014, zajmując 10. miejsce indywidualnie. W lutowych i marcowych zawodach Pucharu Świata dwukrotnie zajmował miejsca w najlepszej dziesiątce[25]. W klasyfikacji generalnej na zakończenie sezonu znalazł się na 17. pozycji, zdobywając 398 punktów[24].

Sezon 2014/2015

W Letnim Grand Prix 2014 zajmował miejsca w drugiej i trzeciej dziesiątce. Po słabych występach w początkowych konkursach Pucharu Świata 2014/2015 (najlepszym było 26. miejsce w Niżnym Tagile) Kot został odsunięty od występów w cyklu. W styczniu powrócił na dwa tygodnie do startów w PŚ: najwyższą pozycją zajętą przez niego w czterech konkursach w Polsce i Japonii było 24. miejsce z Sapporo. Przez większość sezonu startował w Pucharze Kontynentalnym, odnosząc jedno zwycięstwo (11 stycznia w Wiśle) i dwukrotnie zajmując drugie miejsce[26].

Sezon 2015/2016

W Letnim Grand Prix 2015 wystąpił trzykrotnie, zajmując miejsca w drugiej dziesiątce. Startował również w Letnim Pucharze Kontynentalnym 2015, po dwa razy stając na drugim i trzecim stopniu podium[27]. Pozwoliło to mu na zajęcie trzeciej pozycji w klasyfikacji generalnej cyklu[28].

Od początku zimowej części sezonu startował w Pucharze Świata. Regularnie zdobywał punkty, jednak ani razu nie zajął miejsca w pierwszej dziesiątce. Najlepszymi indywidualnymi występami Kota w Pucharze Świata 2015/2016 były 12. miejsca z Zakopanego i Sapporo[27]. Podczas kończącego sezon konkursu na mamuciej skoczni w Planicy ustanowił nowy rekord życiowy wynoszący 231 metrów[29]. W całym cyklu Kot zajął 31. miejsce, zdobywając 165 punktów[24].

Sezon 2016/2017

Letnie Grand Prix 2016 rozpoczął od zwycięstwa w Courchevel. W trzech kolejnych konkursach rozgrywanych na przełomie lipca i sierpnia również stawał na podium, dwukrotnie zwyciężając i raz zajmując drugie miejsce. Nie brał udziału w zawodach rozgrywanych w Azji, a po powrocie do rywalizacji w październiku odniósł kolejne dwa zwycięstwa, w kończącym letnią część sezonu konkursie w Klingenthal wygrywając z przewagą blisko 30 punktów nad Kamilem Stochem[30]. W całym cyklu zwyciężył, uzyskując 580 punktów – o 229 więcej niż drugi Andreas Wellinger[9].

W dwóch pierwszych konkursach Pucharu Świata 2016/2017 zajmował kolejno 5. i 8. miejsce[30]. 3 grudnia w Klingenthal reprezentacja Polski z Kotem w składzie odniosła pierwsze w historii zwycięstwo w konkursie drużynowym Pucharu Świata, a on sam uzyskał najlepszy indywidualny wynik zawodów[31]. Po dwóch kolejnych startach zakończonych zajęciem 5. pozycji[30], 11 grudnia w Lillehammer zajął 2. miejsce, tym samym po raz pierwszy w karierze stając na podium konkursu indywidualnego Pucharu Świata. Wyprzedzony został jedynie przez Kamila Stocha[32]. Trzy spośród konkursów 65. Turnieju Czterech Skoczni ukończył w pierwszej dziesiątce[30], a w klasyfikacji generalnej zajął 4. miejsce[24].

W styczniowych zawodach Pucharu Świata indywidualnie najwyżej znalazł się na 5. pozycji (dwukrotnie), dwa razy stawał również na podium zawodów drużynowych[30]. 11 lutego 2017 odniósł pierwsze w karierze indywidualne zwycięstwo w Pucharze Świata, na skoczni Ōkurayama w Sapporo, ex aequo z Peterem Prevcem[33]. Pięć dni później odniósł drugie, tym razem samodzielne zwycięstwo na normalnej skoczni olimpijskiej w Pjongczangu, w międzyczasie zajmując jeszcze 4. i 7. miejsce. Został zgłoszony do Mistrzostw Świata w Narciarstwie Klasycznym 2017. Indywidualnie zajął na nich 5. miejsce na skoczni normalnej oraz 6. na skoczni dużej[30], zaś 4 marca zdobył wraz z Piotrem Żyłą, Dawidem Kubackim oraz Kamilem Stochem pierwszy w historii reprezentacji Polski złoty medal w konkursie drużynowym[34]. W marcowych zawodach Pucharu Świata zajmował miejsca w drugiej dziesiątce[30]. 18 marca podczas drużynowego konkursu lotów na Vikersundbakken w Vikersund ustanowił nowy rekord życiowy, wynoszący 244,5 metra[3]. Sezon ukończył na 5. pozycji w klasyfikacji generalnej Pucharu Świata z 985 punktami[24].

Sezon 2017/2018

W pięciu występach w Letnim Grand Prix 2017 Kot dwukrotnie stawał na podium – był drugi w Wiśle i Courchevel[35]. W klasyfikacji generalnej zakończył cykl na 4. pozycji[9].

W sezonie 2017/2018 Pucharu Świata najczęściej zajmował miejsca w drugiej dziesiątce. Najwyżej klasyfikowany w zawodach indywidualnych był na 8. miejscu, w grudniu 2017 w Niżnym Tagile oraz w lutym 2018 w Willingen. Wystąpił na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2018. Indywidualnie zajął 19. miejsce zarówno na normalnej, jak i na dużej skoczni[35], zaś w drużynie, startując razem z Stefanem Hulą, Dawidem Kubackim i Kamilem Stochem, zdobył brązowy medal, pierwszy w historii reprezentacji Polski w konkursach drużynowych igrzysk olimpijskich[36]. W klasyfikacji generalnej Pucharu Świata zakończył sezon na 21. pozycji z 261 punktami[24].

Lata 2018–2022

W Letnim Grand Prix 2018 dwukrotnie zajmował miejsca w pierwszej dziesiątce indywidualnie – we wrześniu w Râșnovie był 9. i 10. W sezonie 2018/2019 Pucharu Świata regularnie startował w zawodach, w większości występów nie zdobył jednak punktów. Najwyżej sklasyfikowany był na 21. miejscu, 27 stycznia 2019 w Sapporo. W lutym i marcu występował też w Pucharze Kontynentalnym; najwyżej znalazł się na 4. pozycji, w zawodach w Zakopanem[37].

W ramach Letniego Grand Prix 2019 dwukrotnie kończył konkursy w pierwszej dziesiątce. Najwyżej klasyfikowany był we wrześniowych zawodach w Hinzenbach, na 5. miejscu. W zimowej części sezonu 2019/2020 początkowo startował w Pucharze Świata. W większości swoich występów w cyklu nie zdobył punktów, a najwyżej sklasyfikowany był na 18. pozycji, w listopadzie 2019 w Ruce. W lutym 2020 występował w Pucharze Kontynentalnym. Dwukrotnie stanął na podium, zwyciężając w obu konkursach w Val di Fiemme[38].

W ramach Pucharu Świata 2020/2021 punkty zdobył dwukrotnie. W najlepszym występie, w otwierającym cykl konkursie w Wiśle, zajął 20. pozycję. W trakcie sezonu 2020/2021 startował głównie w Pucharze Kontynentalnym. Raz stanął na podium, w lutym 2021 zajmując 3. miejsce w Brotterode[39].

W Letnim Grand Prix 2021 najwyżej klasyfikowany był na 8. miejscu, w sierpniowych zawodach w Courchevel. W sezonie 2021/2022 nie zdobył żadnych punktów Pucharu Świata, a najwyżej klasyfikowany był na 32. pozycji. W Pucharze Kontynentalnym dwukrotnie stał na podium: w letniej części sezonu był 3. w siepniu 2021 we Frenštácie pod Radhoštěm, a zimą zajął tę samą pozycję w marcu 2022 w Lahti[40].

Igrzyska olimpijskie

Indywidualnie

2014 Rosja Soczi/Krasnaja Polana–7. miejsce (K-95), 12. miejsce (K-125)
2018 Korea Południowa Pjongczang–19. miejsce (K-98), 19. miejsce (K-125)

Drużynowo

2014 Rosja Soczi/Krasnaja Polana–4. miejsce[a]
2018 Korea Południowa Pjongczang–brązowy medal[b]

Starty M. Kota na igrzyskach olimpijskich – szczegółowo

MiejsceDzieńRokMiejscowośćSkoczniaPunkt KHSKonkursSkok 1Skok 2NotaStrataZwycięzca
7.9 lutego2014Rosja Krasnaja PolanaRusskije GorkiK-95HS-106indywid.101,5 m98,5 m255,8 pkt22,2 pktKamil Stoch
12.15 lutego2014Rosja Krasnaja PolanaRusskije GorkiK-125HS-140indywid.126,0 m123,5 m250,4 pkt28,3 pktKamil Stoch
4.17 lutego2014Rosja Krasnaja PolanaRusskije GorkiK-125HS-140druż.[a]131,5 m129,0 m1011,8 pkt (251,8 pkt)29,3 pktNiemcy
19.10 lutego2018Korea Południowa PjongczangAlpensia Jumping ParkK-98HS-109indywid.99,0 m102,0 m217,0 pkt42,3 pktAndreas Wellinger
19.17 lutego2018Korea Południowa PjongczangAlpensia Jumping ParkK-125HS-142indywid.128,5 m129,5 m244,6 pkt41,1 pktKamil Stoch
3.Bronze medal.svg19 lutego2018Korea Południowa PjongczangAlpensia Jumping ParkK-125HS-142druż.[b]129,5 m133,0 m1072,4 pkt (255,3 pkt)26,1 pktNorwegia

Mistrzostwa świata

Indywidualnie

2009 Czechy Liberec–45. miejsce (K-90)
2013 Włochy Val di Fiemme/Predazzo–11. miejsce (K-95), 27. miejsce (K-120)
2017 Finlandia Lahti–5. miejsce (K-90), 6. miejsce (K-116)

Drużynowo

2013 Włochy Val di Fiemme/Predazzo–brązowy medal (K-120)[c]
2017 Finlandia Lahti–złoty medal (K-116)[d]

Starty M. Kota na mistrzostwach świata – szczegółowo

MiejsceDzieńRokMiejscowośćSkoczniaPunkt KHSKonkursSkok 1Skok 2NotaStrataZwycięzca
45.21 lutego2009Czechy LiberecJeštědK-90HS-100indywid.86,0 m–103,5 pkt175,5 pktWolfgang Loitzl
11.23 lutego2013Włochy PredazzoTrampolino Dal BenK-95HS-106indywid.101,5 m97,0 m234,7 pkt17,9 pktAnders Bardal
27.28 lutego2013Włochy PredazzoTrampolino Dal BenK-120HS-134indywid.125,0 m122,5 m258,7 pkt37,1 pktKamil Stoch
3.FIS bronze medal.png2 marca2013Włochy PredazzoTrampolino Dal BenK-120HS-134druż.[c]123,0 m128,5 m1121,0 pkt (272,3 pkt)14,9 pktAustria
5.25 lutego2017Finlandia LahtiSalpausselkäK-90HS-100indywid.95,0 m95,5 m255,1 pkt15,7 pktStefan Kraft
6.2 marca2017Finlandia LahtiSalpausselkäK-116HS-130indywid.123,5 m126,5 m266,9 pkt12,4 pktStefan Kraft
1.FIS gold medal.png4 marca2017Finlandia LahtiSalpausselkäK-116HS-130druż.[d]130,5 m121,5 m1104,2 pkt (276,1 pkt)–

Mistrzostwa świata w lotach narciarskich

Indywidualnie

2012 Norwegia Vikersund–38. miejsce
2014 Czechy Harrachov–10. miejsce

Drużynowo

2012 Norwegia Vikersund–7. miejsce[e]

Starty M. Kota na mistrzostwach świata w lotach – szczegółowo

MiejsceDzieńRokMiejscowośćSkoczniaPunkt KHSKonkursSkok 1Skok 2Skok 3Skok 4NotaStrataZwycięzca
38.24-25 lutego2012Norwegia VikersundVikersundbakkenK-195HS-225indywid.159,5 m––[f]–[f]90,1 pkt318,6 pktRobert Kranjec
7.26 lutego2012Norwegia VikersundVikersundbakkenK-195HS-225druż.[e]174,0 m178,5 m1444,5 pkt (300,0 pkt)203,9 pktAustria
10.14-15 marca2014Czechy HarrachovČertakK-185HS-205indywid.184,5 m183,5 m–[f]–[f]347,8 pkt43,2 pktSeverin Freund

Mistrzostwa świata juniorów

Indywidualnie

2007 Włochy Tarvisio/Słowenia Planica–15. miejsce
2008 Polska Zakopane–7. miejsce
2009 Słowacja Szczyrbskie Jezioro–srebrny medal

Drużynowo

2007 Włochy Tarvisio/Słowenia Planica–6. miejsce[g]
2008 Polska Zakopane–brązowy medal[h]
2009 Słowacja Szczyrbskie Jezioro–brązowy medal[i]

Starty M. Kota na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo

MiejsceDzieńRokMiejscowośćSkoczniaPunkt KHSKonkursSkok 1Skok 2NotaStrataZwycięzca
15.15 marca2007Słowenia PlanicaSrednija VelikankaK-90HS-100indywid.90,5 m92,0 m230,5 pkt37,5 pktRoman Koudelka
6.17 lutego2007Słowenia PlanicaSrednija VelikankaK-90HS-100druż.[g]93,0 m85,5 m894,5 pkt (220,5 pkt)86,5 pktSłowenia
7.27 lutego2008Polska ZakopaneŚrednia KrokiewK-85HS-94indywid.88,0 m85,5 m235,0 pkt16,5 pktAndreas Wank
3.Bronze medal with cup.svg29 lutego2008Polska ZakopaneŚrednia KrokiewK-85HS-94druż.[h]86,5 m88,5 m942,5 pkt (240,0 pkt)28,5 pktNiemcy
2.Silver medal with cup.svg5 lutego2009Słowacja Szczyrbskie JezioroMS 1970 BK-90HS-100indywid.92,5 m96,5 m249,0 pkt4,0 pktLukas Müller
3.Bronze medal with cup.svg6 lutego2009Słowacja Szczyrbskie JezioroMS 1970 BK-90HS-100druż.[i]89,5 m96,0 m916,0 pkt (241,0 pkt)65,5 pktAustria

Uniwersjada

Indywidualnie

2011 Turcja Erzurum–srebrny medal (K-125), srebrny medal (K-95)

Drużynowo

2011 Turcja Erzurum–brązowy medal[j]

Starty M. Kota na uniwersjadzie – szczegółowo

MiejsceDzieńRokMiejscowośćSkoczniaPunkt KHSKonkursSkok 1Skok 2NotaStrataZwycięzca
2.Silver FISU.svg29 stycznia2011Turcja ErzurumKiremitliktepeK-125HS-140indywid.135,0 m139,5 m281,9 pkt3,8 pktMatej Dobovšek
2.Silver FISU.svg31 stycznia2011Turcja ErzurumKiremitliktepeK-95HS-109indywid.101,0 m99,5 m254,9 pkt14,1 pktMatej Dobovšek
3.Bronze FISU.svg3 lutego2011Turcja ErzurumKiremitliktepeK-95HS-109druż.[j]104,5 m103,5 m735,8 pkt (263,4 pkt)7,2 pktJaponia
Maciej Kot podczas Pucharu Świata 2008 w Zakopanem

Puchar Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

SezonMiejsce
2007/2008nieklasyfikowany
2008/2009nieklasyfikowany
2009/2010nieklasyfikowany
2010/2011nieklasyfikowany
2011/201235.
2012/201318.
2013/201417.
2014/201565.
2015/201631.
2016/20175.
2017/201821.
2018/201947.
2019/202042.
2020/202158.
2021/2022niesklasyfikowany

Miejsca na podium

Sezon PŚ1. miejsce2. miejsce3. miejsceRazem
2007/2008––––
2008/2009––––
2009/2010––––
2010/2011––––
2011/2012––––
2012/2013––––
2013/2014––––
2014/2015––––
2015/2016––––
2016/201721–3
2017/2018––––
2018/2019––––
2019/2020––––
Suma21–3

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie

NrDzieńRokMiejscowośćSkoczniaPunkt KHSSkok 1Skok 2NotaPrzypisy
1.11 lutego2017Japonia SapporoŌkurayamaK-123HS-137139,0 m138,0 m260,2 pkt*ex aequo z P. Prevcem
2.16 lutego2017Korea Południowa PjongczangAlpensia Jumping ParkK-98HS-109108,5 m110,5 m256,2 pkt–

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie

NrDzieńRokMiejscowośćSkoczniaPunkt KHSSkok 1Skok 2NotaLok.StrataZwycięzca
1.11 grudnia2016Norwegia LillehammerLysgårdsbakkenK-123HS-138129,5 m136,0 m289,3 pkt2.0,6 pktKamil Stoch
2.11 lutego2017Japonia SapporoŌkurayamaK-123HS-137139,0 m138,0 m260,2 pkt1.–
3.16 lutego2017Korea Południowa PjongczangAlpensia Jumping ParkK-98HS-109108,5 m110,5 m256,2 pkt1.–

Zwycięstwa w konkursach drużynowych Pucharu Świata chronologicznie

NrDzieńRokMiejscowośćSkoczniaPunkt KHSSkładSkok 1Skok 2NotaPrzypisy
1.3 grudnia2016Niemcy KlingenthalVogtland ArenaK-125HS-140[k]139,0 m139,0 m1128,7 pkt (296,9 pkt)–
2.28 stycznia2017Niemcy WillingenMühlenkopfschanzeK-130HS-145[d]137,5 m133,5 m931,5 pkt (229,4 pkt)–
3.27 stycznia2018Polska ZakopaneWielka KrokiewK-125HS-140[b]133,0 m130,0 m1092,0 pkt (260,1 pkt)–

Miejsca na podium w konkursach drużynowych Pucharu Świata chronologicznie

NrDzieńRokMiejscowośćSkoczniaPunkt KHSSkładSkok 1Skok 2NotaLok.StrataZwycięzca
1.3 marca2012Finlandia LahtiSalpausselkäK-90HS-97[l]86,5 m92,0 m877,5 pkt (215,8 pkt)3.14,1 pktAustria
2.11 stycznia2013Polska ZakopaneWielka KrokiewK-120HS-134[e]133,0 m127,0 m954,4 pkt (252,5 pkt)2.9,1 pktSłowenia
3.9 marca2013Finlandia LahtiSalpausselkäK-116HS-130[e]119,0 m127,5 m1036,2 pkt (262,1 pkt)3.43,3 pktNiemcy
4.22 marca2014Słowenia PlanicaBloudkova velikankaK-125HS-139[m]133,5 m130,0 m1007,6 pkt (261,8 pkt)2.38,0 pktAustria
5.23 stycznia2016Polska ZakopaneWielka KrokiewK-120HS-134[n]130,5 m131,0 m1056,7 pkt (264,3 pkt)3.65,7 pktNorwegia
6.3 grudnia2016Niemcy KlingenthalVogtland ArenaK-125HS-140[k]139,0 m139,0 m1128,7 pkt (296,9 pkt)1.–
7.21 stycznia2017Polska ZakopaneWielka KrokiewK-120HS-134[o]132,5 m133,5 m1111,2 pkt (282,2 pkt)2.5,1 pktNiemcy
8.28 stycznia2017Niemcy WillingenMühlenkopfschanzeK-130HS-145[d]137,5 m133,5 m931,5 pkt (229,4 pkt)1.–
9.11 marca2017Norwegia OsloHolmenkollbakkenK-120HS-134[k]124,5 m128,5 m986,7 pkt (237,9 pkt)3.13,0 pktAustria
10.18 marca2017Norwegia VikersundVikersundbakkenK-200HS-225[d]244,5 m238,5 m1538,6 pkt (403,8 pkt)2.34,0 pktNorwegia
11.25 marca2017Słowenia PlanicaLetalnicaK-200HS-225[d]240,0 m241,0 m1493,8 pkt (379,6 pkt)3.57,8 pktNorwegia
12.18 listopada2017Polska Wisłaim. Adama MałyszaK-120HS-134[d]124,0 m126,0 m1006,5 pkt (254,5 pkt)2.17,3 pktNorwegia
13.9 grudnia2017Niemcy Titisee-NeustadtHochfirstschanzeK-125HS-142[o]128,5 m137,0 m1082,8 pkt (267,7 pkt)2.0,8 pktNorwegia
14.27 stycznia2018Polska ZakopaneWielka KrokiewK-125HS-140[b]133,0 m130,0 m1092,0 pkt (260,1 pkt)1.–
15.3 marca2018Finlandia LahtiSalpausselkäK-116HS-130[b]129,0 m126,5 m1113,2 pkt (278,8 pkt)2.11,3 pktNiemcy
16.10 marca2018Norwegia OsloHolmenkollbakkenK-120HS-134[b]126,5 m129,5 m1039,8 pkt (241,2 pkt)2.58,9 pktNorwegia
17.19 stycznia2019Polska ZakopaneWielka KrokiewK-125HS-140[p]130,0 m132,5 m1117,2 pkt (267,5 pkt)3.40,3 pktNiemcy

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych Pucharu Świata

stan na 18 grudnia 2022

Sezon 2007/2008
Ruka HS142Trondheim HS131Trondheim HS131Villach HS98Villach HS98Engelberg HS137Engelberg HS137Oberstdorf HS137Garmisch-Partenkirchen HS140Bischofshofen HS140Bischofshofen HS140Predazzo HS134Predazzo HS134Harrachov HS205Zakopane HS134Zakopane HS134Sapporo HS134Sapporo HS134Liberec HS134Liberec HS134Willingen HS145Kuopio HS127Kuopio HS127Lillehammer HS138Oslo HS128Planica HS215Planica HS215punkty
qqq3552q4338q41q---q41--4431365048qq--0
Sezon 2008/2009
Ruka HS142Trondheim HS140Trondheim HS140Pragelato HS140Pragelato HS140Engelberg HS137Engelberg HS137Oberstdorf HS137Garmisch-Partenkirchen HS140Innsbruck HS130Bischofshofen HS140Tauplitz HS200Tauplitz HS200Zakopane HS134Zakopane HS134Whistler HS140Whistler HS140Sapporo HS134Willingen HS145Klingenthal HS140Oberstdorf HS213Lahti HS97Kuopio HS127Lillehammer HS138Vikersund HS207Planica HS215Planica HS215punkty
----------35---47------------0
Sezon 2009/2010
Ruka HS142Lillehammer HS138Lillehammer HS138Engelberg HS137Engelberg HS137Engelberg HS137Oberstdorf HS137Garmisch-Partenkirchen HS140Innsbruck HS130Bischofshofen HS140Tauplitz HS200Tauplitz HS200Sapporo HS134Sapporo HS134Zakopane HS134Zakopane HS134Oberstdorf HS213Klingenthal HS140Willingen HS145Lahti HS130Kuopio HS127Lillehammer HS138Oslo HS134punkty
------------q35qq-------0
Sezon 2010/2011
Ruka HS142Kuopio HS127Lillehammer HS138Lillehammer HS138Engelberg HS137Engelberg HS137Engelberg HS137Oberstdorf HS137Garmisch-Partenkirchen HS140Innsbruck HS130Bischofshofen HS140Harrachov HS205Harrachov HS205Sapporo HS134Sapporo HS134Zakopane HS134Zakopane HS134Zakopane HS134Willingen HS145Klingenthal HS140Oberstdorf HS213Vikersund HS225Vikersund HS225Lahti HS130Planica HS215Planica HS215punkty
-------------404546q----q-q-0
Sezon 2011/2012
Ruka HS142Lillehammer HS100Lillehammer HS138Harrachov HS142Harrachov HS142Engelberg HS137Engelberg HS137Oberstdorf HS137Garmisch-Partenkirchen HS140Innsbruck HS130Bischofshofen HS140Tauplitz HS200Tauplitz HS200Zakopane HS134Zakopane HS134Sapporo HS134Sapporo HS134Predazzo HS134Predazzo HS134Willingen HS145Oberstdorf HS213Lahti HS97Trondheim HS140Oslo HS134Planica HS215Planica HS215punkty
q19q45q463940373028342725183828264728q12401217-108
Sezon 2012/2013
Lillehammer HS100Lillehammer HS138Ruka HS142Krasnaja Polana HS106Krasnaja Polana HS106Engelberg HS137Engelberg HS137Oberstdorf HS137Garmisch-Partenkirchen HS140Innsbruck HS130Bischofshofen HS140Wisła HS134Zakopane HS134Sapporo HS134Sapporo HS134Vikersund HS225Vikersund HS225Harrachov HS205Harrachov HS205Klingenthal HS140Oberstdorf HS213Lahti HS130Kuopio HS127Trondheim HS140Oslo HS134Planica HS215Planica HS215punkty
2548322822171350591013510141614161613-6472411818460
Sezon 2013/2014
Klingenthal HS140Ruka HS142Lillehammer HS100Lillehammer HS138Titisee-Neustadt HS142Titisee-Neustadt HS142Engelberg HS137Engelberg HS137Oberstdorf HS137Garmisch-Partenkirchen HS140Innsbruck HS130Bischofshofen HS140Tauplitz HS200Tauplitz HS200Wisła HS134Zakopane HS134Sapporo HS134Sapporo HS134Willingen HS145Willingen HS145Falun HS134Lahti HS130Lahti HS130Kuopio HS127Trondheim HS140Oslo HS134Planica HS139Planica HS139punkty
621527131021192820272319102310--201610qq152520815398
Sezon 2014/2015
Klingenthal HS140Ruka HS142Ruka HS142Lillehammer HS138Lillehammer HS138Niżny Tagił HS134Niżny Tagił HS134Engelberg HS137Engelberg HS137Oberstdorf HS137Garmisch-Partenkirchen HS140Innsbruck HS130Bischofshofen HS140Tauplitz HS225Wisła HS134Zakopane HS134Sapporo HS134Sapporo HS134Willingen HS145Willingen HS145Titisee-Neustadt HS142Titisee-Neustadt HS142Vikersund HS225Vikersund HS225Lahti HS130Kuopio HS100Trondheim HS140Oslo HS134Oslo HS134Planica HS225Planica HS225punkty
29q41--2635-------45302924-46-----------17
Sezon 2015/2016
Klingenthal HS140Lillehammer HS100Lillehammer HS100Niżny Tagił HS134Niżny Tagił HS134Engelberg HS137Engelberg HS137Oberstdorf HS137Garmisch-Partenkirchen HS140Innsbruck HS130Bischofshofen HS140Willingen HS145Zakopane HS134Sapporo HS134Sapporo HS134Trondheim HS140Vikersund HS225Vikersund HS225Vikersund HS225Lahti HS130Lahti HS100Kuopio HS127Ałmaty HS140Ałmaty HS140Wisła HS134Titisee-Neustadt HS142Planica HS225Planica HS225Planica HS225punkty
4618341518q30323635282612121341303039---dq321925311715165
Sezon 2016/2017
Ruka HS142Ruka HS142Klingenthal HS140Lillehammer HS138Lillehammer HS138Engelberg HS140Engelberg HS140Oberstdorf HS137Garmisch-Partenkirchen HS140Innsbruck HS130Bischofshofen HS140Wisła HS134Wisła HS134Zakopane HS134Willingen HS145Oberstdorf HS225Oberstdorf HS225Sapporo HS137Sapporo HS137Pjongczang HS140Pjongczang HS109Oslo HS134Trondheim HS140Vikersund HS225Planica HS225Planica HS225punkty
5855212151276595121318614711113141214985
Sezon 2017/2018
Wisła HS134Ruka HS142Niżny Tagił HS134Niżny Tagił HS134Titisee-Neustadt HS142Engelberg HS140Engelberg HS140Oberstdorf HS137Garmisch-Partenkirchen HS140Innsbruck HS130Bischofshofen HS140Tauplitz HS235Zakopane HS140Willingen HS145Willingen HS145Lahti HS130Oslo HS134Lillehammer HS140Trondheim HS140Vikersund HS240Planica HS240Planica HS240punkty
191620832171615181341231421814q3116313119261
Sezon 2018/2019
Wisła HS134Ruka HS142Ruka HS142Niżny Tagił HS134Niżny Tagił HS134Engelberg HS140Engelberg HS140Oberstdorf HS137Garmisch-Partenkirchen HS142Innsbruck HS130Bischofshofen HS142Predazzo HS135Predazzo HS135Zakopane HS140Sapporo HS137Sapporo HS137Oberstdorf HS235Oberstdorf HS235Oberstdorf HS235Lahti HS130Willingen HS145Willingen HS145Oslo HS134Lillehammer HS140Trondheim HS138Vikersund HS240Planica HS240Planica HS240punkty
2953q36412642qqq403425305021---333730----35-25
Sezon 2019/2020
Wisła HS134Ruka HS142Niżny Tagił HS134Niżny Tagił HS134Klingenthal HS140Engelberg HS140Engelberg HS140Oberstdorf HS137Garmisch-Partenkirchen HS142Innsbruck HS130Bischofshofen HS142Predazzo HS104Predazzo HS104Titisee-Neustadt HS142Titisee-Neustadt HS142Zakopane HS140Sapporo HS137Sapporo HS137Willingen HS145Bad Mitterndorf HS235Bad Mitterndorf HS235Râșnov HS97Râșnov HS97Lahti HS130Lahti HS130Lillehammer HS140Lillehammer HS140punkty
25182724323435283344332736464944---------392840
Sezon 2020/2021
Wisła HS134Ruka HS142Ruka HS142Niżny Tagił HS134Niżny Tagił HS134Engelberg HS140Engelberg HS140Oberstdorf HS137Garmisch-Partenkirchen HS142Innsbruck HS128Bischofshofen HS142Titisee-Neustadt HS142Titisee-Neustadt HS142Zakopane HS140Lahti HS130Willingen HS147Willingen HS147Klingenthal HS140Klingenthal HS140Zakopane HS140Zakopane HS140Râșnov HS97Planica HS240Planica HS240Planica HS240punkty
20--2531--44353148--------38-----17
Sezon 2021/2022
Niżny Tagił HS134Niżny Tagił HS134Ruka HS142Ruka HS142Wisła HS134Klingenthal HS140Klingenthal HS140Engelberg HS140Engelberg HS140Oberstdorf HS137Garmisch-Partenkirchen HS142Innsbruck HS128Bischofshofen HS142Bischofshofen HS142Zakopane HS140Titisee-Neustadt HS142Titisee-Neustadt HS142Willingen HS147Willingen HS147Lahti HS130Lahti HS130Lillehammer HS140Oslo HS134Oslo HS134Oberstdorf HS235Oberstdorf HS235Planica HS240Planica HS240punkty
----q---------324036-----------0
Sezon 2022/2023
Wisła HS134Wisła HS134Ruka HS142Ruka HS142Titisee-Neustadt HS142Titisee-Neustadt HS142Engelberg HS140Engelberg HS140Oberstdorf HS137Garmisch-Partenkirchen HS142Innsbruck HS128Bischofshofen HS142Zakopane HS140Sapporo HS137Sapporo HS137Sapporo HS137Bad Mitterndorf HS235Bad Mitterndorf HS235Willingen HS147Willingen HS147Lake Placid HS128Lake Placid HS128Râșnov HS97Oslo HS134Oslo HS134Lillehammer HS140Lillehammer HS140Vikersund HS240Vikersund HS240Lahti HS130Planica HS240Planica HS240punkty
q50------0
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach
 q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych Pucharu Świata

stan po zakończeniu sezonu 2021/2022

Sezon
2006/2007		Willingen HS145Lahti HS130
-7
Sezon
2007/2008		Ruka HS142Willingen HS145Planica HS215
1110-
Sezon
2011/2012		Ruka HS142Harrachov HS142Willingen HS145Oberstdorf HS213Lahti HS97Planica HS215
--7635
Sezon
2012/2013		Lillehammer HS 100 (mikst)Ruka HS142Zakopane HS134Willingen HS145Oberstdorf HS213Lahti HS130Planica HS215
-112--34
Sezon
2013/2014		Klingenthal HS140Lillehammer HS100 (mikst)Zakopane HS134Lahti HS130Planica HS139
-14-72
Sezon
2015/2016		Klingenthal HS140Willingen HS145Zakopane HS134Oslo HS134Kuopio HS127Planica HS225
663--6
Sezon
2016/2017		Klingenthal HS140Zakopane HS134Willingen HS145Oslo HS134Vikersund HS225Planica HS225
121323
Sezon
2017/2018		Wisła HS134Ruka HS142Titisee-Neustadt HS142Zakopane HS140Lahti HS130Oslo HS134Vikersund HS240Planica HS240
262122--
Sezon
2018/2019		Wisła HS134Zakopane HS140Lahti HS130Willingen HS145Oslo HS134Vikersund HS240Planica HS240
-3-----
Sezon
2019/2020		Wisła HS134Klingenthal HS140Zakopane HS140Lahti HS130Oslo HS134
----4
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8

 -  – zawodnik nie wystartował

Turniej Czterech Skoczni

(c) Tadeusz Mieczyński, CC BY-SA 3.0
Maciej Kot podczas Adam’s Bull’s Eye – benefisu Adama Małysza

Miejsca w klasyfikacji generalnej

SezonMiejsce
2007/200854.
2008/200958.
2011/201234.
2012/201320.
2013/201412.
2015/201632.
2016/20174.
2017/201823.
2018/201961.
2019/202031.
2020/202142.

Turniej Nordycki

Miejsca w klasyfikacji generalnej

SezonMiejsce
200862.

Raw Air

Miejsca w klasyfikacji generalnej

SezonMiejsce
20177.
201832.
202028.

Willingen Five

Miejsca w klasyfikacji generalnej

SezonMiejsce
201817.
201936.

Planica 7

Miejsca w klasyfikacji generalnej

SezonMiejsce
201828.
201944.

Titisee-Neustadt Five

Miejsca w klasyfikacji generalnej

SezonMiejsce
202049.

Puchar Świata w lotach

Miejsca w klasyfikacji generalnej

SezonMiejsce
2011/201232.
2012/201316.
2013/201415.
2015/201625.
2016/201713.
2017/201831.
2018/2019niesklasyfikowany

Letnie Grand Prix

Miejsca w klasyfikacji generalnej

SezonMiejsce
200748.
200817.
200959.
201016.
20119.
20125.
20138.
201439.
201540.
20161.
20174.
201815.
201917.
202028.
202133.
202214.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych LGP chronologicznie

NrDzieńRokMiejscowośćSkoczniaPunkt KHSSkok 1Skok 2Nota
1.21 lipca2012Polska Wisłaim. Adama MałyszaK-120HS-134128,0 m123,0 m252,2 pkt
2.30 września2012Austria HinzenbachAigner-SchanzeK-85HS-9487,5 m88,5 m230,1 pkt
3.16 lipca2016Francja CourchevelTremplin Le PrazK-120HS-132129,5 m126,5 m275,1 pkt
4.23 lipca2016Polska Wisłaim. Adama MałyszaK-120HS-134133,5 m127,0 m250,3 pkt
5.6 sierpnia2016Szwajcaria EinsiedelnAndreas Küttel-SchanzeK-105HS-117115,0 m118,0 m277,0 pkt
6.1 października2016Austria HinzenbachAigner-SchanzeK-85HS-9492,0 m93,0 m257,2 pkt
7.2 października2016Niemcy KlingenthalVogtland ArenaK-125HS-140140,0 m143,5 m283,3 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LGP chronologicznie

NrDzieńRokMiejscowośćSkoczniaPunkt KHSSkok 1Skok 2NotaMiejsceStrataZwycięzca
1.15 sierpnia2010Szwajcaria Einsiedelnim. Andreasa KüttelaK-105HS-117114,5 m–[f]130,1 pkt3.8,3 pktDaiki Itō
2.21 lipca2012Polska Wisłaim. Adama MałyszaK-120HS-134128,0 m123,0 m252,2 pkt1.–
3.30 września2012Austria HinzenbachAigner-SchanzeK-85HS-9487,5 m88,5 m230,1 pkt1.–
4.3 sierpnia2013Polska Wisłaim. Adama MałyszaK-120HS-134130,0 m131,0 m274,4 pkt2.7,4 pktAndreas Wellinger
5.17 sierpnia2013Szwajcaria Einsiedelnim. Andreasa KüttelaK-105HS-117111,5 m114,0 m262,3 pkt2.1,4 pktKamil Stoch
6.16 lipca2016Francja CourchevelTremplin Le PrazK-120HS-132129,5 m126,5 m275,1 pkt1.–
7.23 lipca2016Polska Wisłaim. Adama MałyszaK-120HS-134133,5 m127,0 m250,3 pkt1.–
8.30 lipca2016Niemcy HinterzartenAdlerschanzeK-95HS-10899,0 m105,5 m269,0 pkt2.0,4 pktAndreas Wellinger
9.6 sierpnia2016Szwajcaria Einsiedelnim. Andreasa KüttelaK-105HS-117115,0 m118,0 m277,0 pkt1.–
10.1 października2016Austria HinzenbachAigner-SchanzeK-85HS-9492,0 m93,0 m257,2 pkt1.–
11.2 października2016Niemcy KlingenthalVogtland ArenaK-125HS-140140,0 m143,5 m283,3 pkt1.–
12.15 lipca2017Polska Wisłaim. Adama MałyszaK-120HS-134133,0 m127,5 m252,2 pkt2.3,4 pktDawid Kubacki
13.12 sierpnia2017Francja CourchevelTremplin Le PrazK-120HS-132130,5 m128,5 m266,0 pkt2.8,2 pktDawid Kubacki

Miejsca na podium w konkursach drużynowych LGP chronologicznie

NrDzieńRokMiejscowośćSkoczniaPunkt KHSSkładSkok 1Skok 2NotaLok.StrataZwycięzca
1.7 sierpnia2010Niemcy HinterzartenAdlerschanzeK-95HS-108druż.[q]103,0 m102,5 m1001,7 pkt (252,9 pkt)1.–
2.6 sierpnia2011Niemcy HinterzartenAdlerschanzeK-95HS-108druż.[c]101,0 m98,0 m995,8 pkt (247,8 pkt)2.25,5 pktAustria
3.20 lipca2012Polska Wisłaim. Adama MałyszaK-120HS-134druż.[c]125,0 m–[f]477,9 pkt (128,1 pkt)2.1,2 pktSłowenia
4.2 sierpnia2013Polska Wisłaim. Adama MałyszaK-120HS-134druż.[r]127,5 m130,5 m1058,4 pkt (265,9 pkt)1.–
5.25 lipca2014Polska Wisłaim. Adama MałyszaK-120HS-134druż.[c]129,0 m129,5 m1061,5 pkt (260,6 pkt)1.–
6.31 lipca2015Polska Wisłaim. Adama MałyszaK-120HS-134druż.[c]124,0 m130,5 m1042,7 pkt (260,4 pkt)1.–
7.7 sierpnia2015Niemcy HinterzartenAdlerschanzeK-95HS-108druż.[c]94,0 m99,5 m968,7 pkt (241,8 pkt)2.64,3 pktNiemcy
8.14 lipca2017Polska Wisłaim. Adama MałyszaK-120HS-134druż.[k]125,5 m127,0 m994,7 pkt (263,1 pkt)1.–
9.21 lipca2018Polska Wisłaim. Adama MałyszaK-120HS-134druż.[s]125,0 m127,0 m1073,3 pkt (249,7 pkt)1.–

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych LGP

stan po zakończeniu LGP 2022

2007
Hinterzarten HS108Courchevel HS132Pragelato HS140Einsiedeln HS117Zakopane HS134Zakopane HS134Hakuba HS131Hakuba HS131Oberhof HS140Klingenthal HS140punkty
393820242617--37q37
2008
Hinterzarten HS108Einsiedeln HS117Courchevel HS132Pragelato HS140Zakopane HS134Zakopane HS134Hakuba HS131Hakuba HS131Klingenthal HS140Liberec HS134punkty
161230247142638--104
2009
Hinterzarten HS108Pragelato HS140Courchevel HS132Einsiedeln HS117Zakopane HS134Zakopane HS134Hakuba HS131Hakuba HS131Klingenthal HS140punkty
q40282828312631-14
2010
Hinterzarten HS108Courchevel HS132Einsiedeln HS117Wisła HS134Wisła HS134Hakuba HS131Hakuba HS131Liberec HS134Klingenthal HS140punkty
1034333-1413--124
2011
Wisła HS134Szczyrk HS106Zakopane HS134Hinterzarten HS108Courchevel HS132Einsiedeln HS117Hakuba HS131Hakuba HS131Ałmaty HS140Hinzenbach HS94Klingenthal HS140punkty
121248814---1013222
2012
Wisła HS134Courchevel HS132Hinterzarten HS108Hakuba HS131Hakuba HS131Ałmaty HS140Ałmaty HS140Hinzenbach HS94Klingenthal HS140punkty
1711----14310
2013
Hinterzarten HS108Wisła HS134Courchevel HS132Einsiedeln HS117Hakuba HS131Hakuba HS131Niżny Tagił HS134Niżny Tagił HS134Ałmaty HS140Ałmaty HS140Klingenthal HS140punkty
102102------7248
2014
Wisła HS134Einsiedeln HS117Courchevel HS132Hakuba HS131Hakuba HS131Ałmaty HS140Ałmaty HS140Hinzenbach HS94Klingenthal HS140punkty
252116----11q55
2015
Wisła HS134Hinterzarten HS108Courchevel HS132Einsiedeln HS117Hakuba HS131Hakuba HS131Czajkowskij HS106Czajkowskij HS140Ałmaty HS140Ałmaty HS140Hinzenbach HS94punkty
1217--------1160
2016
Courchevel HS132Wisła HS134Hinterzarten HS108Einsiedeln HS117Hakuba HS131Hakuba HS131Czajkowskij HS140Czajkowskij HS140Hinzenbach HS94Klingenthal HS140punkty
1121----11580
2017
Wisła HS134Hinterzarten HS108Courchevel HS132Hakuba HS131Hakuba HS131Czajkowskij HS140Czajkowskij HS140Hinzenbach HS94Klingenthal HS140punkty
242----711270
2018
Wisła HS134Hinterzarten HS108Einsiedeln HS117Courchevel HS135Hakuba HS131Hakuba HS131Râșnov HS97Râșnov HS97Hinzenbach HS94punkty
111727---91015113
2019
Wisła HS134Hinterzarten HS108Courchevel HS135Zakopane HS140Hakuba HS131Hakuba HS131Hinzenbach HS94Klingenthal HS140punkty
1520731--514126
2020
Wisła HS134Wisła HS134punkty
20-11
2021
Wisła HS134Wisła HS134Courchevel HS135Szczuczyńsk HS99Szczuczyńsk HS99Czajkowskij HS140Hinzenbach HS94Klingenthal HS140punkty
21158-----58
2022
Wisła HS134Wisła HS134Courchevel HS135Râșnov HS97Hinzenbach HS94Klingenthal HS140punkty
51610---86
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 q  – zawodnik nie zakwalifikował się
 -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych LGP

stan po zakończeniu LGP 2021

2007Hinterzarten HS108
7
2008Hinterzarten HS108
7
2009Hinterzarten HS108
7
2010Hinterzarten HS108
1
2011Zakopane HS134Hinterzarten HS108
62
2012Wisła HS134Courchevel HS96 (mikst)Hinterzarten HS108 (mikst)
2--
2013Hinterzarten HS108 (mikst)Wisła HS134Courchevel HS132 (mikst)
-1-
2014Wisła HS134
1
2015Wisła HS134Hinterzarten HS108
12
2016Wisła HS134
6
2017Wisła HS134
1
2018Wisła HS134Czajkowskij HS140 (mikst)
1-
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8

 -  – brak startu

Turniej Czterech Narodów

Miejsca w klasyfikacji generalnej

SezonMiejsce
200725.
200815.
200934.
201021.

Lotos Poland Tour

Miejsca w klasyfikacji generalnej

SezonMiejsce
20119.[15]

Puchar Kontynentalny

Miejsca w klasyfikacji generalnej

SezonMiejsce
2007/200864.
2008/200962.
2009/201022.
2010/201142.
2011/201261.
2014/201515.
2018/201941.
2019/202013.
2020/20219.
2021/202219.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

Lp.DzieńRokMiejscowośćSkoczniaPunkt KHSSkok 1Skok 2Nota
1.11 stycznia2015Polska Wisłaim. Adama MałyszaK-120HS-134125,0 m–126,1 pkt
2.22 lutego2020Włochy PredazzoTrampolino Dal BenK-95HS-104101,0 m104,0 m281,1 pkt
3.23 lutego2020Włochy PredazzoTrampolino Dal BenK-95HS-104103,0 m104,0 m274,3 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

NrDzieńRokMiejscowośćSkoczniaPunkt KHSSkok 1Skok 2NotaLok.StrataZwycięzca
1.8 stycznia2010Japonia SapporoMiyanomoriK-90HS-10094,5 m91,0 m240,5 pkt2.1,0 pktAnders Bardal
2.6 lutego2010Polska ZakopaneWielka KrokiewK-120HS-134128,0 m132,0 m266,0 pkt2.12,5 pktManuel Fettner
3.11 stycznia2015Polska Wisłaim. Adama MałyszaK-120HS-134125,0 m–126,1 pkt1.–
4.15 lutego2015Finlandia LahtiSalpausselkäK-116HS-130122,5 m128,0 m274,7 pkt2.12,5 pktAnže Lanišek
5.21 lutego2015Stany Zjednoczone Iron MountainPine MountainK-120HS-133129,5 m122,0 m194,5 pkt2.11,6 pktAnže Semenič
6.22 lutego2020Włochy PredazzoTrampolino Dal BenK-95HS-104101,0 m104,0 m281,1 pkt1.–
7.23 lutego2020Włochy PredazzoTrampolino Dal BenK-95HS-104103,0 m104,0 m274,3 pkt1.–
8.21 lutego2021Niemcy BrotterodeInselbergschanzeK-105HS-117112,5 m110,5 m267,1 pkt3.5,1 pktTomasz Pilch
9.5 marca2022Finlandia LahtiSalpausselkäK-116HS-130121,0 m125,0 m268,6 pkt3.25,5 pktThomas Lackner

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego

stan na 18 grudnia 2022

Sezon 2007/2008
Pragelato HS140Pragelato HS140Rovaniemi HS100Rovaniemi HS100Rovaniemi HS100Garmisch-Partenkirchen HS140Garmisch-Partenkirchen HS140Engelberg HS137Engelberg HS137Kranj HS109Kranj HS109Sapporo HS100Sapporo HS134Sapporo HS134Brotterode HS110Zakopane HS134Zakopane HS134Hinterzarten HS108Hinterzarten HS108Iron Mountain HS133Ramsau HS98Ramsau HS98Whistler HS140Whistler HS140Trondheim HS131Trondheim HS131Vikersund HS100Vikersund HS100punkty
--------------2975-----------83
Sezon 2008/2009
Rovaniemi HS100Rovaniemi HS100Vikersund HS117Vikersund HS117Liberec HS134Liberec HS134Engelberg HS137Engelberg HS137Braunlage HS100Braunlage HS100Sapporo HS100Sapporo HS134Sapporo HS134Bischofshofen HS140Bischofshofen HS140Kranj HS109Kranj HS109Titisee-Neustadt HS142Titisee-Neustadt HS142Zakopane HS134Zakopane HS134Iron Mountain HS133Iron Mountain HS133Brotterode HS110Brotterode HS110Wisła HS134Wisła HS134Trondheim HS131Trondheim HS131Pragelato HS140Pragelato HS140Ruka HS142Ruka HS142punkty
54--44-35--104-----3119--4839------------88
Sezon 2009/2010
Rovaniemi HS100Rovaniemi HS100Vikersund HS117Vikersund HS117Otepää HS100Otepää HS100Engelberg HS137Engelberg HS137Sapporo HS100Sapporo HS134Sapporo HS134Titisee-Neustadt HS142Bischofshofen HS140Bischofshofen HS140Iron Mountain HS133Zakopane HS134Zakopane HS134Kranj HS109Kranj HS109Brotterode HS110Brotterode HS110Wisła HS134Oslo HS134Oslo HS134Ruka HS142Ruka HS142punkty
-45--135--21642----261723416352----302
Sezon 2010/2011
Rovaniemi HS100Rovaniemi HS100Vikersund HS117Vikersund HS117Erzurum HS109Erzurum HS109Engelberg HS137Engelberg HS137Sapporo HS134Sapporo HS134Sapporo HS134Pjongczang HS140Pjongczang HS140Titisee-Neustadt HS142Titisee-Neustadt HS142Bischofshofen HS140Bischofshofen HS140Brotterode HS110Brotterode HS110Iron Mountain HS133Iron Mountain HS133Kranj HS109Kranj HS109Zakopane HS134Zakopane HS134Kuopio HS127Kuopio HS127Wisła HS134Wisła HS134punkty
3231514812121632---------------2515232386169
Sezon 2011/2012
Rovaniemi HS100Rovaniemi HS100Ałmaty HS140Ałmaty HS140Erzurum HS109Erzurum HS140Engelberg HS137Engelberg HS137Titisee-Neustadt HS142Titisee-Neustadt HS142Sapporo HS100Sapporo HS134Sapporo HS134Bischofshofen HS140Bischofshofen HS140Brotterode HS117Brotterode HS117Iron Mountain HS133Oslo HS106Oslo HS106Oslo HS106Wisła HS134Wisła HS134Predazzo HS134Predazzo HS134Kuopio HS127Kuopio HS127punkty
------58-------------------77
Sezon 2014/2015
Rena HS111Rena HS139Rena HS139Engelberg HS137Engelberg HS137Wisła HS134Wisła HS134Sapporo HS100Sapporo HS134Sapporo HS134Planica HS139Planica HS139Zakopane HS134Zakopane HS134Brotterode HS117Lahti HS130Lahti HS130Iron Mountain HS133Iron Mountain HS133Titisee-Neustadt HS142Titisee-Neustadt HS142Titisee-Neustadt HS142Seefeld HS109Seefeld HS109Niżny Tagił HS134Niżny Tagił HS134punkty
---2537491--------42213616351933--403
Sezon 2018/2019
Lillehammer HS140Lillehammer HS140Ruka HS142Ruka HS142Engelberg HS140Engelberg HS140Klingenthal HS140Klingenthal HS140Bischofshofen HS140Bischofshofen HS140Sapporo HS137Sapporo HS137Sapporo HS137Planica HS139Planica HS139Iron Mountain HS133Iron Mountain HS133Iron Mountain HS133Oberstdorf HS137Oberstdorf HS137Brotterode HS117Brotterode HS117Rena HS139Rena HS139Zakopane HS140Zakopane HS140Czajkowskij HS140Czajkowskij HS140punkty
--------------------231639946--142
Sezon 2019/2020
Vikersund HS117Vikersund HS117Ruka HS142Ruka HS142Bischofshofen HS142Bischofshofen HS142Klingenthal HS140Klingenthal HS140Sapporo HS137Sapporo HS137Planica HS138Planica HS138Brotterode HS117Brotterode HS117Iron Mountain HS133Iron Mountain HS133Predazzo HS104Predazzo HS104Rena HS139Lahti HS130Lahti HS130punkty
----------5223015826114--358
Sezon 2020/2021
Ruka HS142Ruka HS142Ruka HS142Engelberg HS140Engelberg HS140Innsbruck HS128Innsbruck HS128Willingen HS147Willingen HS147Willingen HS147Willingen HS147Klingenthal HS140Klingenthal HS140Brotterode HS117Brotterode HS117Zakopane HS140Zakopane HS140Czajkowskij HS140Czajkowskij HS140punkty
945--61728141219--7330679435
Sezon 2021/2022
Zhangjiakou HS140Zhangjiakou HS140Vikersund HS117Vikersund HS117Ruka HS142Ruka HS142Engelberg HS140Engelberg HS140Oberstdorf HS137Oberstdorf HS137Innsbruck HS128Innsbruck HS128Iron Mountain HS133Iron Mountain HS133Iron Mountain HS133Brotterode HS117Brotterode HS117Rena HS139Rena HS139Planica HS138Planica HS138Lahti HS130Lahti HS130Zakopane HS140Zakopane HS140Zakopane HS140punkty
--352622292520----18311725294119715356715329
Sezon 2022/2023
Vikersund HS117Vikersund HS117Ruka HS142Ruka HS142Engelberg HS140Engelberg HS140Kranj HS109Kranj HS109Sapporo HS137Sapporo HS137Sapporo HS137Bischofshofen HS142Bischofshofen HS142Iron Mountain HS133Iron Mountain HS133Rena HS139Rena HS139Brotterode HS117Brotterode HS117Zakopane HS140Zakopane HS140Lahti HS130Lahti HS130punkty
3030211038
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodnik nie wystartował

Letni Puchar Kontynentalny

Miejsca w klasyfikacji generalnej

SezonMiejsce
200815.
200926.
201020.
201155.
20153.
201935.
202023.
202119.
202220.

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Letniego Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

Lp.DzieńRokMiejscowośćSkoczniaPunkt KHSSkok 1Skok 2NotaLok.StrataZwycięzca
1.6 lipca2008Słowenia KranjBauhenkK-100HS-109110,5 m104,5 m259,5 pkt1.–
2.12 września2015Austria StamsBrunnentalschanzenK-105HS-115113,0 m114,0 m266,9 pkt2.8,6 pktDaniel-André Tande
3.13 września2015Austria StamsBrunnentalschanzenK-105HS-115113,0 m107,5 m254,1 pkt2.7,1 pktDaniel-André Tande
4.20 września2015Norwegia OsloMidtstubakkenK-95HS-106105,0 m94,5 m245,5 pkt3.2,2 pktDaniel-André Tande
5.4 października2015Niemcy KlingenthalVogtland ArenaK-125HS-140135,0 m130,5 m257,9 pkt3.2,6 pktDomen Prevc
6.14 sierpnia2021Czechy Frenštát pod RadhoštěmAreal HorečkyK-95HS-106106,0 m99,5 m243,5 pkt3.7,1 pktMika Schwann

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego

stan po zakończeniu LPK 2022

2008
Velenje HS94Velenje HS94Kranj HS109Lillehammer HS138Lillehammer HS138Villach HS98Villach HS98Oberstdorf HS137Oberstdorf HS137Falun HS98Falun HS98punkty
3551--------145
2009
Velenje HS94Kranj HS109Kranj HS109Villach HS98Villach HS98Lillehammer HS138Lillehammer HS138Pjongczang HS109Pjongczang HS140Wisła HS134Wisła HS134punkty
---2413--1181525105
2010
Kranj HS109Kranj HS109Velenje HS94Garmisch-Partenkirchen HS140Garmisch-Partenkirchen HS140Courchevel HS132Courchevel HS132Lillehammer HS138Lillehammer HS138Oslo HS106Oslo HS106Ałmaty HS140Ałmaty HS106Wisła HS134Wisła HS134punkty
5971812--------1018184
2011
Kranj HS109Kranj HS109Stams HS115Stams HS115Courchevel HS132Courchevel HS132Trondheim HS140Trondheim HS140Klingenthal HS140Klingenthal HS140punkty
842--------32
2015
Kranj HS109Kranj HS109Wisła HS134Wisła HS134Kuopio HS127Kuopio HS127Frenštát pod Radhoštěm HS106Frenštát pod Radhoštěm HS106Stams HS115Stams HS115Oslo HS106Oslo HS106Klingenthal HS140Klingenthal HS140punkty
5dq------229343404
2019
Kranj HS109Kranj HS109Szczuczyńsk HS140Szczuczyńsk HS140Wisła HS134Wisła HS134Frenštát pod Radhoštěm HS106Frenštát pod Radhoštěm HS106Râșnov HS97Râșnov HS97Lillehammer HS140Lillehammer HS140Stams HS115Stams HS115Klingenthal HS140Klingenthal HS140punkty
45--------------95
2020
Wisła HS134Wisła HS134punkty
192617
2021
Kuopio HS127Kuopio HS127Frenštát pod Radhoštěm HS106Frenštát pod Radhoštěm HS106Râșnov HS97Râșnov HS97Bischofshofen HS142Bischofshofen HS142Oslo HS106Oslo HS106Klingenthal HS140Klingenthal HS140punkty
--53--293118172724145
2022
Lillehammer HS140Lillehammer HS140Stams HS115Stams HS115Klingenthal HS140Klingenthal HS140Lake Placid HS100Lake Placid HS128Lake Placid HS128punkty
--323924309610103
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 

 -  – zawodnik nie wystartował  dq  – dyskwalifikacja

FIS Cup

Miejsca w klasyfikacji generalnej

SezonMiejsce
2005/2006221.
2006/200716.
2007/200839.
2008/200982.
2010/201176.

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych FIS Cup chronologicznie

NrDzieńRokMiejscowośćSkoczniaPunkt KHSSkok 1Skok 2NotaLok.StrataZwycięzca
1.17 lutego2007Polska ZakopaneŚrednia KrokiewK-85HS-9485,0 m86,5 m228,0 pkt1.–
2.13 stycznia2008Niemcy LauschaMarktiegelschanzeK-92HS-10298,5 m99,0 m254,5 pkt2.16,5 pktŁukasz Rutkowski
3.20 grudnia2008Słowacja Szczyrbskie JezioroMS 1970 BK-90HS-10089,5 m96,0 m237,5 pkt3.4,0 pktDawid Kubacki
4.8 stycznia2011Słowacja Szczyrbskie JezioroMS 1970 BK-90HS-10092,0 m91,0 m233,0 pkt2.1,5 pktTomáš Zmoray

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cup

Sezon 2005/2006
Predazzo HS106Predazzo HS106Bischofshofen HS78Bischofshofen HS78Sankt Moritz HS100Sankt Moritz HS100Vikersund HS100Vikersund HS100Kuopio HS100Kuopio HS100Seefeld HS100Harrachov HS100Harrachov HS100Ljubno HS93Ljubno HS93Courchevel HS96Courchevel HS96Zaō HS100Zaō HS100Sapporo HS100Zakopane HS94punkty
-------------4646-----229
Sezon 2006/2007
Bischofshofen HS78Bischofshofen HS78Garmisch-Partenkirchen HS89Örnsköldsvik HS100Örnsköldsvik HS100Einsiedeln HS77Einsiedeln HS117Seefeld HS100Chaux-Neuve HS97Chaux-Neuve HS97Zakopane HS94Zakopane HS94Zaō HS100Zaō HS100Sapporo HS100punkty
----------16---140
Sezon 2007/2008
Bischofshofen HS78Bischofshofen HS78Oberwiesenthal HS106Oberwiesenthal HS106Falun HS98Falun HS98Einsiedeln HS77Einsiedeln HS117Notodden HS100Notodden HS100Harrachov HS100Harrachov HS100Lauscha HS102Lauscha HS102Eisenerz HS100Eisenerz HS100Kuopio HS100Kuopio HS100Szczyrk HS106Szczyrk HS106Whistler HS106Whistler HS106Sapporo HS100Zaō HS100Zaō HS100punkty
------------52-----------125
Sezon 2008/2009
Oberwiesenthal HS106Oberwiesenthal HS106Szczyrbskie Jezioro HS100Szczyrbskie Jezioro HS100Predazzo HS106Predazzo HS106Einsiedeln HS117Einsiedeln HS117Szczyrbskie Jezioro HS100Harrachov HS100Harrachov HS100Yabuli HS105Lauscha HS102Eisenerz HS100Eisenerz HS100Notodden HS100Notodden HS100Ljubno HS95Ljubno HS95Zaō HS100Zaō HS100Sapporo HS100punkty
--------3-------------60
Sezon 2010/2011
Villach HS98Villach HS98Szczyrbskie Jezioro HS100Szczyrbskie Jezioro HS100Örnsköldsvik HS100Örnsköldsvik HS100Falun HS98Falun HS98Einsiedeln HS117Einsiedeln HS117Notodden HS100Notodden HS100Szczyrbskie Jezioro HS100Szczyrbskie Jezioro HS100Szczyrk HS106Szczyrk HS106Kranj HS109Kranj HS109Ramsau HS98Ramsau HS98Ruhpolding HS128Ruhpolding HS128Zaō HS100Zaō HS100punkty
------------2-----------80
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 -  – zawodnik nie wystartował

Mistrzostwa Polski w skokach narciarskich

Zimowe mistrzostwa Polski seniorów w skokach narciarskich

Stan w trakcie sezonu 2022/2023. Opracowano na podstawie[41][t].

MiejsceDzieńRokMiejscowośćSkoczniaPunkt KHSKonkursSkok 1Skok 2NotaStrataZwycięzca
23.25 lutego2006ZakopaneWielka KrokiewK-120HS-134indywid.99,0 m98,0 m139,6 pkt139,3 pktRobert Mateja
34.26 lutego2006ZakopaneŚrednia KrokiewK-85HS-94indywid.73,0 m–82,5 pkt167,0 pktAdam Małysz
4.26 grudnia2007ZakopaneWielka KrokiewK-120HS-134indywid.122,5 m126,0 m241,8 pkt23,6 pktKamil Stoch
9.18 marca2008ZakopaneWielka KrokiewK-120HS-134indywid.119,5 m121,5 m228,8 pkt44,9 pktAdam Małysz
3.Bronze medal with cup.svg19 marca2008ZakopaneŚrednia KrokiewK-85HS-94druż.84,5 m87,0 m904 pkt (233 pkt)39,0 pktTS Wisła Zakopane
19.20 marca2008ZakopaneŚrednia KrokiewK-85HS-94indywid.79,0 m84,0 m210,5 pkt49,0 pktAdam Małysz
23.14 lutego2009Wisłaim. Adama MałyszaK-120HS-134indywid.98,5 m92,5 m123,8 pkt107,6 pktKamil Stoch
3.Bronze medal with cup.svg26 marca2009SzczyrkSkaliteK-95HS-106druż.88,5 m95,0 m917,5 pkt (212 pkt)56,0 pktKS Wisła Ustronianka
8.26 grudnia2009SzczyrkSkaliteK-95HS-106indywid.100,0 m87,0 m220,0 pkt36,0 pktAdam Małysz
3.Bronze medal with cup.svg18 lutego2011SzczyrkSkaliteK-95HS-106druż.105,5 m97,5 m953,0 (256,5 pkt)26,3 pktTS Wisła Zakopane
18.19 lutego2011SzczyrkSkaliteK-95HS-106indywid.88,5 m93,0 m206,0 pkt52,5 pktKamil Stoch
1.Gold medal with cup.svg24 marca2012ZakopaneWielka KrokiewK-120HS-134druż.126,5 m122,0 m1059,5 pkt (277,3 pkt)–
9.25 marca2012ZakopaneWielka KrokiewK-120HS-134indywid.110,5 m124,5 m216,5 pkt69,4 pktKamil Stoch
1.Gold medal with cup.svg26 marca2013Wisłaim. Adama MałyszaK-120HS-134druż.128,0 m128,5 m987,5 pkt (261,2 pkt)–
1.Gold medal with cup.svg27 marca2013Wisłaim. Adama MałyszaK-120HS-134indywid.131,5 m132,5 m316,8 pkt–
8.23 grudnia2014Wisłaim. Adama MałyszaK-120HS-134indywid.115,5 m115,5 m208,3 pkt46,8 pktPiotr Żyła
6.24 marca2015ZakopaneWielka KrokiewK-120HS-134indywid.121,0 m123,5 m247,2 pkt62,9 pktKamil Stoch
1.Gold medal with cup.svg25 marca2015ZakopaneWielka KrokiewK-120HS-134druż.130,5 m125,5 m973,6 pkt (259,3 pkt)–
1.Gold medal with cup.svg22 marca2016Wisłaim. Adama MałyszaK-120HS-134indywid.131,0 m132,0 m273,4 pkt–
1.Gold medal with cup.svg23 marca2016Wisłaim. Adama MałyszaK-120HS-134druż.105,5 m137,0 m962,6 pkt (224,5 pkt)–
3.Bronze medal with cup.svg26 grudnia2016ZakopaneWielka KrokiewK-120HS-134indywid.120,0 m139,0 m264,7 pkt8,7 pktPiotr Żyła
5.26 grudnia2017Wisłaim. Adama MałyszaK-120HS-134indywid.115,5 m111,0 m206,4 pkt47,9 pktStefan Hula
4.26 grudnia2018ZakopaneWielka KrokiewK-125HS-140indywid.126,5 m120,5 m281,5 pkt49,5 pktKamil Stoch
4.22 grudnia2020Wisłaim. Adama MałyszaK-120HS-134indywid.124,5 m–147,0 pkt9,3 pktTomasz Pilch
9.23 grudnia2021ZakopaneWielka KrokiewK-125HS-140indywid.134,5 m126,0 m280,3 pkt33,0 pktKamil Stoch
8.22 grudnia2022Wisłaim. Adama MałyszaK-120HS-134indywid.115,0 m114,5 m239,6 pkt60,6 pktKamil Stoch

Letnie mistrzostwa Polski seniorów w skokach narciarskich

Stan po zakończeniu sezonu letniego 2022. Opracowano na podstawie[41][t]

MiejsceDzieńRokMiejscowośćSkoczniaPunkt KHSKonkursSkok 1Skok 2NotaStrataZwycięzca
39.10 października2004ZakopaneŚrednia KrokiewK-85HS-94indywid.65,5 m–67,5 pkt186,5 pktAdam Małysz
24.16 października2005ZakopaneŚrednia KrokiewK-85HS-94indywid.74,5 m74,0 m176,5 pkt81,5 pktAdam Małysz
8.13 października2007ZakopaneWielka KrokiewK-120HS-134indywid.119,0 m116,5 m218,4 pkt53,5 pktAdam Małysz
7.14 października2007ZakopaneŚrednia KrokiewK-85HS-94indywid.82,5 m81,0 m214,0 pkt39,0 pktAdam Małysz
5.27 września2008Wisłaim. Adama MałyszaK-120HS-134indywid.118,5 m125,0 m235,8 pkt42,8 pktAdam Małysz
3.Bronze medal with cup.svg28 września2008Wisłaim. Adama MałyszaK-120HS-134druż.118,5 m121,0 m899,1 pkt (246,6 pkt)78,2 pktTS Wisła Zakopane
14.10 października2009ZakopaneŚrednia KrokiewK-85HS-94indywid.81,0 m81,0 m209,5 pkt36,5 pktAdam Małysz
22.11 października2009ZakopaneWielka KrokiewK-120HS-134indywid.101,0 m113,0 m173,2 pkt91,5 pktAdam Małysz
5.23 lipca2010SzczyrkSkaliteK-95HS-106indywid.97,0 m94,5 m231,5 pkt31,0 pktAdam Małysz
1.Gold medal with cup.svg24 lipca2010SzczyrkSkaliteK-95HS-106druż.99,00 m98,5 m966,5 pkt (245,0 pkt)–AZS Zakopane
3.Bronze medal with cup.svg25 lipca2010Wisłaim. Adama MałyszaK-120HS-134indywid.131,0 m120,0 m249,3 pkt28,8 pktAdam Małysz
4.17 września2011ZakopaneWielka KrokiewK-120HS-134indywid.128,0 m116,5 m236,1 pkt17,3 pktKamil Stoch
1.Gold medal with cup.svg2 września2012ZakopaneWielka KrokiewK-120HS-134indywid.129,0 m127,5 m255,7 pkt–
5.1 września2013SzczyrkSkaliteK-95HS-106indywid.100,5 m100,0 m260,5 pkt6,0 pktDawid Kubacki
2.Silver medal with cup.svg8 września2013ZakopaneWielka KrokiewK-120HS-134indywid.125,0 m129,5 m256,1 pkt7,7 pktJan Ziobro
4.19 lipca2014Wisłaim. Adama MałyszaK-120HS-134indywid.125,5 m124,5 m249,0 pkt30,6 pktKamil Stoch
1.Gold medal with cup.svg20 lipca2014Wisłaim. Adama MałyszaK-120HS-134druż.129,0 m120,5 m926,5 pkt (246,6 pkt)–AZS Zakopane
4.11 października2014SzczyrkSkaliteK-95HS-106indywid.99,0 m99,0 m245,5 pkt30,5 pktPiotr Żyła
3.Bronze medal with cup.svg18 lipca2015Wisłaim. Adama MałyszaK-120HS-134indywid.126,5 m127,5 m256,2 pkt10,4 pktDawid Kubacki
2.Silver medal with cup.svg9 października2015SzczyrkSkaliteK-95HS-106indywid.102,0 m105,0 m266,0 pkt2,5 pktDawid Kubacki
1.Gold medal with cup.svg10 października2015SzczyrkSkaliteK-95HS-106druż.107,0 m96,0 m960 pkt (257,5 pkt)–
1.Gold medal with cup.svg8 października2016Wisłaim. Adama MałyszaK-120HS-134indywid.131,5 m129,5 m292,4 pkt–
1.Gold medal with cup.svg9 października2016Wisłaim. Adama MałyszaK-120HS-134druż.125,5 m127,5 m972,8 pkt (307,9 pkt)–
7.27 października2018ZakopaneWielka KrokiewK-125HS-140indywid.123,5 m131,5 m273,5 pkt47,1 pktDawid Kubacki
1.Gold medal with cup.svg12 października2019SzczyrkSkaliteK-95HS-104druż.91,5 m–499,8 pkt (129,2 pkt)–
5.12 października2019SzczyrkSkaliteK-95HS-104indywid.102,0 m102,5 m250,0 pkt16,4 pktPiotr Żyła
5.17 października2020SzczyrkSkaliteK-95HS-104indywid.95,5 m97,5 m252,7 pkt10,0 pktDawid Kubacki
2.Silver medal with cup.svg18 października2020SzczyrkSkaliteK-95HS-104druż.100,5 m99,5 m913,5 pkt (251,5 pkt)125,0 pktWSS Wisła
9.28 października2021ZakopaneŚrednia KrokiewK-95HS-105indywid.97,0 m102,5 m255,7 pkt23,5 pktPiotr Żyła
3.Bronze medal with cup.svg29 października2021ZakopaneŚrednia KrokiewK-95HS-105druż.105,0 m103,5 m942,0 pkt (268,0 pkt)49,0 pktWSS Wisła
12.18 października2022ZakopaneŚrednia KrokiewK-95HS-105indywid.98,0 m96,5 m271,1 pkt38,2 pktDawid Kubacki
3.Bronze medal with cup.svg19 października2022ZakopaneŚrednia KrokiewK-95HS-105druż.98,0 m102,0 m900,7 pkt (229,4 pkt)46,4 pktTS Wisła Zakopane

Rekordy skoczni

DataMiejsceSkoczniaPunkt KHSRekordUwagi
20 lipca 2011Polska SzczyrkSkaliteK-95HS-106106,0 moficjalny, letni, LGP
12 lutego 2017Japonia SapporoŌkurayamaK-123HS-137144,0 mRekord nieaktualny.

Życie prywatne

Młodszy brat innego skoczka – Jakuba, syn byłego fizjoterapeuty polskiej reprezentacji w skokach – Rafała.

W 2013 został ambasadorem kampanii firmy Procter & Gamble pt. „Dziękuję Ci, mamo...”, w której wystąpił wraz ze swoją matką, Małgorzatą[42][43].

18 maja 2019 skoczek wziął ślub z Agnieszką Lewkowicz (obecnie Kot) trenerką personalną[44]. W listopadzie 2020 roku para ogłosiła, że spodziewają się dziecka[45]. W maju 2021 urodził się ich syn Filip[46].

Odznaczenia

Otrzymał przyznany przez Polski Komitet Olimpijski złoty medal „Za zasługi dla polskiego ruchu olimpijskiego”[47].

Postanowieniem prezydenta RP Andrzeja Dudy z 29 sierpnia 2019 został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski za wybitne osiągnięcia sportowe, za zasługi w działalności na rzecz propagowania i krzewienia kultury fizycznej[48].

Uwagi

  1. ↑ a b Skład zespołu: Maciej Kot, Piotr Żyła, Jan Ziobro, Kamil Stoch
  2. ↑ a b c d e f Skład zespołu: Maciej Kot, Stefan Hula, Dawid Kubacki, Kamil Stoch
  3. ↑ a b c d e f g Skład zespołu: Maciej Kot, Piotr Żyła, Dawid Kubacki, Kamil Stoch
  4. ↑ a b c d e f g Skład zespołu: Piotr Żyła, Dawid Kubacki, Maciej Kot, Kamil Stoch
  5. ↑ a b c d Maciej Kot, Piotr Żyła, Krzysztof Miętus, Kamil Stoch
  6. ↑ a b c d e f Seria konkursowa została odwołana.
  7. ↑ a b Skład zespołu: Łukasz Rutkowski, Maciej Kot, Krzysztof Miętus i Kamil Kowal
  8. ↑ a b Skład zespołu: Łukasz Rutkowski, Maciej Kot, Krzysztof Miętus i Dawid Kowal
  9. ↑ a b Skład zespołu: Grzegorz Miętus, Andrzej Zapotoczny, Jakub Kot i Maciej Kot
  10. ↑ a b Skład zespołu: Jakub Kot, Wojciech Gąsienica-Kotelnicki, Maciej Kot
  11. ↑ a b c d Skład zespołu: Piotr Żyła, Kamil Stoch, Dawid Kubacki, Maciej Kot
  12. ↑ Skład zespołu: Maciej Kot, Klemens Murańka, Aleksander Zniszczoł, Kamil Stoch.
  13. ↑ Skład zespołu: Maciej Kot, Piotr Żyła, Klemens Murańka, Kamil Stoch.
  14. ↑ Skład zespołu: Andrzej Stękała, Maciej Kot, Stefan Hula, Kamil Stoch
  15. ↑ a b Skład zespołu: Piotr Żyła, Maciej Kot, Dawid Kubacki, Kamil Stoch
  16. ↑ Skład zespołu: Piotr Żyła, Maciej Kot, Kamil Stoch, Dawid Kubacki
  17. ↑ Skład zespołu: Maciej Kot, Krzysztof Miętus, Dawid Kubacki, Adam Małysz
  18. ↑ Skład zespołu: Maciej Kot, Krzysztof Biegun, Dawid Kubacki i Kamil Stoch
  19. ↑ Skład zespołu: Maciej Kot, Dawid Kubacki, Kamil Stoch, Piotr Żyła
  20. ↑ a b Dane dotyczące drużynowych konkursów mogą być niepełne.

Przypisy

  1. ↑ a b c Dominik Formela: Maciej KOT (Polska). skijumping.pl, 2018-03-25. [dostęp 2020-09-17].
  2. ↑ Rekordy życiowe skoczków narciarskich. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2016-11-20].
  3. ↑ a b Andrzej Mysiak: Sobota w Vikersund: Dwa rekordy świata, trzy rekordy krajów, czternastu skoczków z życiówkami. skokinarciarskie.pl, 2017-03-19. [dostęp 2017-06-09].
  4. ↑ Paweł Wagner: MŚ Juniorów: Polacy przeciętnie podczas treningów. skokinarciarskie.pl, 2006-02-01. [dostęp 2016-11-18].
  5. ↑ KOT Maciej - Athlete Information; Season 2006. fis-ski.com. [dostęp 2019-07-30]. (ang.).
  6. ↑ KOT Maciej - Athlete Information; Season 2007. fis-ski.com. [dostęp 2019-07-30]. (ang.).
  7. ↑ KOT Maciej - Athlete Information; Season 2008. fis-ski.com. [dostęp 2019-07-30]. (ang.).
  8. ↑ a b KOT Maciej - Athlete Information; Season 2009. fis-ski.com. [dostęp 2019-07-30]. (ang.).
  9. ↑ a b c d e f g KOT Maciej - Athlete Information; Grand Prix Standings. fis-ski.com. [dostęp 2019-07-30]. (ang.).
  10. ↑ KOT Maciej - Athlete Information; Season 2010. fis-ski.com. [dostęp 2019-07-30]. (ang.).
  11. ↑ Marcin Hetnał: LGP w Hinterzarten: Historyczne zwycięstwo Polaków!. skijumping.pl, 2011-08-07. [dostęp 2013-01-09].
  12. ↑ Paweł Guzik: LGP w Einsiedeln: Ito wygrywa, Małysz i Kot na podium!. skijumping.pl, 2010-08-15. [dostęp 2013-01-09].
  13. ↑ a b KOT Maciej - Athlete Information; Season 2011. fis-ski.com. [dostęp 2019-07-30]. (ang.).
  14. ↑ Paweł Stawowczyk: Uniwersjada: Maciej Kot zdobywa srebrny medal!. skokinarciarskie.pl, 2011-01-29. [dostęp 2011-01-29].
  15. ↑ a b Marcin Hetnał: Lotos Poland Tour – pierwsza edycja za nami. skijumping.pl, 2011-07-27. [dostęp 2011-09-17].
  16. ↑ a b KOT Maciej - Athlete Information; Season 2012. fis-ski.com. [dostęp 2019-07-30]. (ang.).
  17. ↑ Paweł Guzik, Anna Szczepankiewicz: PŚ w Lillehammer: Kofler zwycięża, Stoch na podium!. skijumping.pl, 2011-12-03. [dostęp 2013-01-09].
  18. ↑ Skoki narciarskie – Puchar Świata 2011/2012. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2013-01-09].
  19. ↑ Andrzej Mysiak: PŚ Planica: 16 rekordów życiowych i dwa rekordy krajów podczas czwartkowych lotów. skokinarciarskie.pl, 15 marca 2012. [dostęp 2012-03-16].
  20. ↑ Paweł Guzik: LGP w Wiśle: Maciej Kot zwycięzcą!!!. skijumping.pl, 21 lipca 2012. [dostęp 2012-08-06].
  21. ↑ LGP w Hinzenbach: Maciej Kot wygrywa!. skijumping.pl, 30 września 2012. [dostęp 2012-10-29].
  22. ↑ a b c d KOT Maciej - Athlete Information; Season 2013. fis-ski.com. [dostęp 2019-07-30]. (ang.).
  23. ↑ Tadeusz Mieczyński, Marcin Hetnał: TCS w Ga-Pa: Jacobsen ponownie triumfuje, dwóch Polaków w czołowej "6"!. skijumping.pl, 2013-01-01. [dostęp 2013-01-09].
  24. ↑ a b c d e f KOT Maciej - Athlete Information; World Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2019-07-30]. (ang.).
  25. ↑ a b KOT Maciej - Athlete Information; Season 2014. fis-ski.com. [dostęp 2019-07-30]. (ang.).
  26. ↑ KOT Maciej - Athlete Information; Season 2015. fis-ski.com. [dostęp 2019-07-30]. (ang.).
  27. ↑ a b KOT Maciej - Athlete Information; Season 2016. fis-ski.com. [dostęp 2019-07-30]. (ang.).
  28. ↑ Letni Puchar Kontynentalny 2015. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2016-11-21].
  29. ↑ Andrzej Mysiak: PŚ Planica: Cztery życiówki w niedzielę, podsumowanie weekendu z lotami. skokinarciarskie.pl, 2016-03-20. [dostęp 2016-11-21].
  30. ↑ a b c d e f g KOT Maciej - Athlete Information; Season 2017. fis-ski.com. [dostęp 2019-07-30]. (ang.).
  31. ↑ Adam Bucholz: PŚ w Klingenthal: Historyczne zwycięstwo reprezentacji Polski!. skijumping.pl, 2016-12-03. [dostęp 2016-12-04].
  32. ↑ Adam Bucholz: PŚ w Lillehammer: Polski dublet! Stoch wygrywa, Kot drugi!. skijumping.pl, 2016-12-11. [dostęp 2016-12-13].
  33. ↑ Adam Bucholz: PŚ w Sapporo: Premierowe zwycięstwo Macieja Kota, ex aequo z Peterem Prevcem!. skijumping.pl, 2017-02-11. [dostęp 2020-02-22].
  34. ↑ Andrzej Mysiak: MŚ Lahti: Historyczne zwycięstwo Polaków w konkursie drużynowym!. skokinarciarskie.pl, 2017-03-04. [dostęp 2017-05-10].
  35. ↑ a b KOT Maciej - Athlete Information; Season 2018. fis-ski.com. [dostęp 2019-07-30]. (ang.).
  36. ↑ Adam Bucholz, Dominik Formela: ZIO w Pjongczangu: Pewny triumf Norwegów, Polacy z historycznym, brązowym medalem!. skijumping.pl, 2018-02-19. [dostęp 2018-05-24].
  37. ↑ KOT Maciej - Athlete Information; Season 2019. fis-ski.com. [dostęp 2019-07-30]. (ang.).
  38. ↑ KOT Maciej - Athlete Information; Season 2020. fis-ski.com. [dostęp 2020-11-12]. (ang.).
  39. ↑ KOT Maciej - Athlete Information; Season 2021. fis-ski.com. [dostęp 2021-08-12]. (ang.).
  40. ↑ KOT Maciej - Athlete Information; Season 2022. fis-ski.com. [dostęp 2022-04-22]. (ang.).
  41. ↑ a b Mistrzostwa Polski. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2015-11-16].
  42. ↑ Polscy sportowcy w zimowej kampanii P&G „Dziękuję Ci, Mamo”. wirtualnemedia.pl, 2013-10-30. [dostęp 2017-12-19].
  43. ↑ Dziękuję Ci, mamo.... olimpijski.pl, 2013-11-06. [dostęp 2017-12-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-30)].
  44. ↑ Ślub Macieja Kota z Agnieszką Lewkowicz, Skoki narciarskie online, gry, transmisje na żywo, klasyfikacja, 19 maja 2019 [dostęp 2019-05-19] (pol.).
  45. ↑ Maciej Kot zostanie ojcem! "Kocur Junior nadchodzi", sport.onet.pl [dostęp 2020-12-14].
  46. ↑ Antoni Cichy: Szczęśliwy dzień Macieja i Agnieszki Kot. Synek Filip już na świecie. sport.tvp.pl, 2021-05-06. [dostęp 2021-06-03].
  47. ↑ Uroczyste wręczenie odznaczeń na gali 100-lecia PZN. skijumping.pl, 2019-09-23.
  48. ↑ M.P. z 2019 r. poz. 1006

Bibliografia

Medaliści olimpijscy w skokach narciarskich (duża skocznia drużynowo)
Złoty medal
Srebrny medal
Brązowy medal

Olympic flag.svg
Skoczek.svg

Polscy medaliści na zimowych igrzyskach olimpijskich
Złoto
1972
Wojciech Fortuna (skoki narciarskie)
2010
Justyna Kowalczyk (biegi narciarskie)
2014
Zbigniew Bródka (łyżwiarstwo szybkie)
Justyna Kowalczyk (biegi narciarskie)
Kamil Stoch (skoki narciarskie) (dwukrotnie)
2018
Kamil Stoch (skoki narciarskie)
Srebro
1960
Elwira Seroczyńska (łyżwiarstwo szybkie)
2002
Adam Małysz (skoki narciarskie)
2006
Tomasz Sikora (biathlon)
2010
Justyna Kowalczyk (biegi narciarskie)
Adam Małysz (skoki narciarskie) (dwukrotnie)
2014
drużyna: Katarzyna Bachleda-Curuś – Natalia Czerwonka – Katarzyna Woźniak – Luiza Złotkowska (łyżwiarstwo szybkie)
Brąz:
1956
Franciszek Gąsienica Groń (kombinacja norweska)
1960
Helena Pilejczyk (łyżwiarstwo szybkie)
2002
Adam Małysz (skoki narciarskie)
2006
Justyna Kowalczyk (biegi narciarskie)
2010
Justyna Kowalczyk (biegi narciarskie)
drużyna: Katarzyna Bachleda-Curuś – Katarzyna Woźniak – Luiza Złotkowska (łyżwiarstwo szybkie)
2014
drużyna: Zbigniew Bródka – Konrad Niedźwiedzki – Jan Szymański (łyżwiarstwo szybkie)
2018
drużyna: Stefan Hula – Dawid Kubacki – Maciej Kot – Kamil Stoch (skoki narciarskie)
2022
Dawid Kubacki (skoki narciarskie)

Flag of Poland 2.svg

Medaliści mistrzostw świata w skokach narciarskich (duża skocznia drużynowo)
Złoty medal
Srebrny medal
Brązowy medal

Skoczek.svg

Zwycięzcy Letniego Grand Prix w skokach narciarskich
  • mężczyźni
  • kobiety
Indywidualni mistrzowie Polski w skokach narciarskich
Zimowe MP (do 1961)
Zimowe MP na normalnej
skoczni (od 1962)
Zimowe MP na dużej
skoczni (od 1962)
Letnie MP na normalnej
skoczni
Letnie MP na dużej
skoczni
Reprezentacja Polski w skokach narciarskich w sezonie 2022/2023
Mężczyźni – Kadra A
trener
Thomas Thurnbichler
Mężczyźni – Kadra B
trener
Maciej Maciusiak
Mężczyźni – Kadra B (grupa regionalna)
Mężczyźni – Kadra młodzieżowa
trener
Daniel Kwiatkowski
Kobiety – Kadra narodowa
trenerzy
Marcin Bachleda, Szczepan Kupczak
Kobiety – Kadra młodzieżowa
  • Pola Bełtowska
  • Paulina Cieślar
  • Wiktoria Przybyła
  • Natalia Słowik
  • Sara Tajner
  • Anna Twardosz

Media użyte na tej stronie

Ski jumping pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Ski jumping
Gold medal with cup.svg
Autor: Michał460, Licencja: CC BY-SA 3.0
Złoty medal z pucharem.
Bronze medal with cup.svg
Autor: Michał460, Licencja: CC BY-SA 3.0
Brązowy medal z pucharem.
Bronze medal.svg
Autor: B1mbo, Licencja: CC BY-SA 2.5
Drawing of a bronze medal, based on Olympic rings.svg.
Flag of Finland.svg
Flaga Finlandii
FIS gold medal.png
Autor: Fanmalysza, own work with Inkscape and Nero PhotoSnap Essentials, edited by Micgryga with Adobe Photoshop, Licencja: CC BY-SA 4.0
Złoty medal FIS
Silver medal with cup.svg
Autor: Michał460, Licencja: CC BY-SA 3.0
Srebrny medal z pucharem.
Silver FISU.svg
Autor: Cesco 82, Licencja: CC BY-SA 3.0
Silver medal for Universiade
Civil Ensign of Switzerland.svg
Flag of Switzerland at sea
Flag of Japan (bordered).svg
Flag of Japan (bordered, unrounded corners)
Flag of Slovenia (bordered).svg
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
Flag of Canada (bordered).svg
Flag of Canada with a black border
Flag of the United States.svg
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Flag of USA.svg
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Olympic flag.svg
Olympic Movement flag

Proportions 2:3, created 1913, adopted 1914, first used 1920.

Flag of Poland 2.svg
Obramowana flaga Polski w interpretacji szeroko popieranej przez Polskich wikipedystów (więcej niż 85% za). Biały pasek jest koloru "white", a czerwony koloru "crimson" (nazwy HTML - biały i karmazynowy). Należy zwrócić uwagę, że nie jest to wersja wzorcowa. Polska ustawa mówi o tym, że flaga powinna wyglądać inaczej (zobacz: Image:Flag of Poland.svg), chociaż nie precyzuje wprost jak flaga powinna wyglądać w przestrzeni pl:RGB (sRGB).
Olympic rings.svg
Olympic Rings without "rims" (gaps between the rings), As used, eg. in the logos of the 2008 and 2016 Olympics. The colour scheme applied here pertains to the 2016 Olympics in Rio de Janeiro.
Olympic rings without rims.svg
Olympic Rings without "rims" (gaps between the rings), As used, eg. in the logos of the 2008 and 2016 Olympics. The colour scheme applied here pertains to the 2016 Olympics in Rio de Janeiro.
Maciej Kot Signature.jpg
Podpis Macieja Kota.
Bronze FISU.svg
Autor: Cesco 82, Licencja: CC BY-SA 3.0
Bronze medal for Universiade
Adams Bulls Eye - Maciej Kot.jpg
(c) Tadeusz Mieczyński, CC BY-SA 3.0
Maciej Kot during Adam's Bull's Eye on 26 March 2011 in Zakopane.
Maciej Kot 1 - WC Zakopane - 27-01-2008.JPG
Autor: Miho NL, Licencja: CC BY-SA 3.0
ski jumper Maciej Kot from Poland during the World Cup in Zakopane on 27-1-2008
Treningi mężczyzn na skoczni K-120 (k. druż.) - Maciej Kot (2).jpg
(c) Tadeusz Mieczyński, CC BY-SA 3.0
Oficjalne treningi mężczyzn na skoczni K-120 przed konkursem indywidualnym mężczyzn podczas Mistrzostw Świata w Narciarstwie Klasycznym 2013
FIS bronze medal.png
Autor: Fanmalysza, own work with Inkscape, GIMP and Nero PhotoSnap Essentials, edited by Micgryga with Adobe Photoshop, Licencja: CC BY-SA 4.0
Brązowy medal FIS
20161001 FIS Sommer Grand Prix Hinzenbach 5482.jpg
(c) Ailura, CC BY-SA 3.0 AT
Hinzenbach, Austria, FIS Ski Jumping Grand Prix 2016