Maciej Kurak

Maciej Kurak
Data i miejsce urodzenia

15 kwietnia 1972
Poznań

Alma Mater

Uniwersytet Artystyczny w Poznaniu

Dziedzina sztuki

sztuki wizualne

Maciej Kurak (ur. 15 kwietnia 1972 w Poznaniu) – polski artysta wizualny, dr hab. profesor nadzwyczajny Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu, członek grupy artystycznej Wunderteam, mieszka w Poznaniu.

Studiował na Wydziale Grafiki ASP w Poznaniu. W 2003 roku obronił doktorat w zakresie grafiki warsztatowej. Jest laureatem nagrody Fundacji Deutsche Bank w konkursie Spojrzenia na najciekawszego artystę młodego pokolenia w 2005 roku[1]. W 2006 został uhonorowany Medalem Młodej Sztuki. Laureat Paszportu „Polityki” w kategorii Sztuki wizualne w 2009 roku. Jest prorektorem ds. rozwoju kadry i promocji oraz kierownikiem VI Pracowni Grafiki (Grafiki Cyfrowej) UAP.

Twórczość

Macieja Kuraka intrygują prace instalacyjne i symulacje przestrzenne. Przestrzeń fizyczna, organizowana przez architekturę; przestrzeń historyczna, nawarstwiająca się na przedmiotach; przestrzeń symboliczna, odwołująca się do tkwiących w naszej świadomości wyobrażeń i przyzwyczajeń. Artysta wizualizuje sobie wszystkie te nasze wyobrażenia, oraz przestrzenie, i przetwarza .

Obrazuje to katalog prac Macieja Kuraka, ten obejmujący ważne dla niego lata 2000-2010, który nosi tytuł „Sag mir wo die Blumen sind"? Maciej Kurak tłumaczy: „Jest to tytuł piosenki śpiewanej przez Marlenę Dietrich dla żołnierzy Wermachtu"[2].

Realizując w tych latach instalacje, instalacje inspirowane architekturą, artysta proponuje nam nowe na nie spojrzenie. Uważa bowiem, że "odsłania ono ukryte, nigdy nie zwerbalizowane historie z naszej wyobraźni". Na przykład w Poznaniu przy ulicy Żydowskiej, na ścianie, gdzie widoczne były ślady po zburzonym domu, przymocował przypadkowe meble do ścian nośnych budynku - Serenada (2001). Według Macieja Kuraka, było to wspomnienie miejsca, które przestało istnieć. Nostalgiczna, przerwana w połowie „Serenada”, doczekała się prawdopodobnie wielu zakończeń. W Zielonej Górze, również w przestrzeni miejskiej, Maciej Kurak przedstawił Symulację autentyczności (2002), ustawiając w miejscu dwóch zburzonych wcześniej budynków konstrukcje przypominające zapadnięte pod ziemię domy. W tej konstrukcji widoczne były tylko wierzchołki murów, dachy z kominami i antenami satelitarnymi. Ta atrapa, zaistniała na zasadzie, zapadającego się w przestrzeń wspomnienia. W pracy Sweet harmony (2004) z kolei, zestawił w jedno, swoje wyobrażenie idealnego mieszkania z przestrzenią tradycyjnie zamieszkanego domu, która to przestrzeńwy była już wypełniona przez mieszkańców. Mieszkanie "idealne", znajdowało się wewnątrz tego mieszkania tradycyjnego,i wypełniało niemal całą przestrzeń. Mieszkanie zewnętrzne zmieniło się więc w korytarz otulający mieszkanie wewnętrzne, które w ten sposób, dla artysty, oraz mieszkańców, stało się intruzem zagarniającym przestrzeń. Dlatego, ieszkanie to, pomimo tego, że "idealne", nie przystawało więc do otaczającej rzeczywistości. Na pracę To tu i to tam (2006) składała się pokazywana w domku z kartonu też "idealna", zdaniem Macieja Kuraka, przestrzeń skonstruowana z tego właśnie materiału. Ten cały pokoik, wszystkie sprzęty, jakie się w nim znajdowały, zostały przez artystę wykonane z kartonu.

Wszystkie te prace Macieja Kuraka, poruszają zwykle problem autentyczności przestrzeni. Maciej Kurak, wyjaśnia to tak-"Moja praca mówi o doszukiwaniu się czegoś, podglądaniu, o różnicy między widzeniem a wiedzeniem. Bo czy widzieć to także wiedzieć?"[3]

Wybrane wystawy i prace

2017Shortcuts, MUSE Gallery, Hong Kong
2016„Higiena”, realizacja w przestrzeni miejskiej, Park Wilsona, Poznań
2014Efemeryda, instalacja w Centrum Kultury Zamek, Poznań; udział w wystawie zbiorowej Instalatorzy, realizacja in situ „koronka” Art. Stations Foundation, Poznań,
2013Już!, Bunkier Sztuki, Kraków; „spółka z o.o.”, instalacja w przestrzeni publicznej Poznań Jeżyce-Sokołowsko; udział w wystawie zbiorowej Twisted Entities, realizacja in situ „1000bar”, Museum Morsbroich, Leverkusen; Concerto for Two Desks, realizacja video w ramach Galerii Niewielkiej (Maciej Kurak/Max Skorwider) Essex, Anglia
2011Organic life, Galeria Śródka, Poznań; wystawa zbiorowa The Power of Fantasy, pokaz pracy „fifty-fifty”, Bozar Centre for fine Arts, Bruksela; działanie w przestrzeni publicznej „Migracja”, w ramach Galerii Niewielkiej (Maciej Kurak/ Max Skorwider), Malmo, Szwecja
2010Retrospective, prace 2000-2010, High Tension Gallery, Warszawa; Re-kreacja, Wyższa Szkoła Nauk Humanistycznych i Dziennikarstwa, Poznań
2009Skratch, lokal_30, Warszawa i Manhattan Gallery, Łódź
2008Poznań stawia na sport, Cafe Mięsna, Poznań; In between (z Zuzanną Janin), Galeria Piekary, Poznań; Bicie rekordu, Witryna, Warszawa;
2006Biurowiec 24h, Wszędzie dobrze tam, gdzie nas nie ma, ind. akcja, ul. Ratajczaka 19, Poznań; To tu i to tam, Galeria AT, Poznań; Fifty fifty, wyst. ind. Ośrodek Propagandy Sztuki, Łódź; W samym centrum uwagi, cz. 5, CSW Warszawa; I wilk syty i owca cała, Kronika, Bytom; Architektura intymna, architektura porzucona, Kronika, Bytom;
2005Ogródek Jordanowski, Białystok; Crying Game, wyst. ind. Sligo (Irlandia); Pojedynek, Stary Browar, Poznań; Spojrzenia, Galeria Zachęta, Warszawa;
2004Granice, wyst. ind. Uniwersytet Zielonogórski, Zielona Góra; Sweet harmony wyst. ind. Wildard, ul.Wierzbięcicie 30/4 Poznań, patronat Galeria ON; Zone/strefa, Festiwal Era Nowe Horyzonty, Cieszyn; Bez tytułu, Triennale Młodych, CRP Orońsko; Poznań Art Now, Łódź;
2003Prototyp, wyst. ind. Wieża Ciśnień, Konin; Oder/Odra, Galeria 2yk, Berlin; Oder/Odra, działanie w przest. publ.- jez. Słoneczne, Szczecin;
2002Dekonstrukcja, wyst. ind. Galeria Wschodnia, Łódź; Precedens 02. Symulacja autentyczności, Zielona Góra;
2001Serenada, proj. ind. ul. Żydowska, Poznań; Precedens 01. Globalizacja, Tarnowskie Góry;
2000Przestrzeń, wyst. ind. Galeria Garbary 48, Poznań; Praktiker, Inner Spaces, Poznań.

Rzeźby plenerowe

Przypisy

  1. Druga edycja konkursu „Spojrzenia” w serwisie Culture.pl
  2. Biec w tej przestrzeni... | Magazyn Sztuki, www.magazynsztuki.eu [dostęp 2020-07-09] (pol.).
  3. Wyborcza.pl, poznan.wyborcza.pl [dostęp 2020-07-09].

Bibliografia

  • Piotr Bernatowicz, Maciej Kurak na Dzień Babci, www.obieg.pl 2005;
  • Piotr Kowalik, Kiedy ściana, sufit i podłoga przestają pełnić swoje funkcje. O twórczości Macieja Kuraka, www.sekcja.org, 2006;
  • Marcin Krasny, „Mamy cię!”, czyli pułapki Macieja Kuraka, „Obieg” 2/2005.

Linki zewnętrzne