Maciej Mosiński

Maciej Mosiński, Maciej z Bnina Moszyński herbu Łodzia (ur. po 1420 – zm. w 1492/1493 roku) – starosta generalny Wielkopolski w latach 1473-1484, wojewoda poznański w latach 1477-1492/1493, wojewoda kaliski w latach 1475-1477, krajczy koronny w latach 1467-1475, starosta przemyski w latach 1481-1492[1], starosta Mosiny w latach 1448-1493, starosta Ujścia w latach 1473-1493[2].

Życiorys

Pochodził z rodziny Bnińskich - wielkopolskiej rodziny magnackiej, wywodzącej się z Bnina pod Poznaniem (komesowie na Bninie). W Samostrzelu zachował się pałac rodziny Bnińskich. Przyjął on nazwisko od miasta Mosina, gdzie ojciec Piotr Bniński (1390-1448; kasztelan gnieźnieński, podróżnik i geograf) był starostą. Matką była Elżbieta z Gułtów[3] - Gułtowska (z 1427 r.).

Jego braćmi byli:

Maciej Mosiński miał cztery siostry; Barbarę, Dorotę i Annę oraz Małgorzatę.

Był dwukrotnie żonaty. Jego pierwszą żoną była Anna Dembińska z Dębna - córka Jakuba Dembińskiego (ok. 1427-1490) - kasztelana krakowskiego.

Drugą była poślubiona przed 1467 roku Nawojka z Koniecpola (zm. między 3 I 1531 r. a 1 III 1532 r.), córka Mikołaja z Koniecpola - podkomorzego i starosty przemyskiego i Doroty Zarembianki z Kalinowy.

Potomkowie

Z pierwszego małżeństwa:

Z drugiego małżeństwa:

  • Hieronim Jarosławski (lub Mosiński) (h. Leliwa) (1498-1521) - pisał się niemal stale Mosiński, trzymając po ojcu królewszczyzny: Mosinę i Ujście.
  • Jadwiga Jarosławska z Bnina (1496-1501) - początkowo niezamężna, potem żona Andrzeja Myjomskiego.

Bibliografia

  • J. Knopka; Polacy w Grecji Historia i współczesność, Bydgoszcz 1997
  • Polski Słownik Biograficzny (t. 19 s. 14) (t. 26 s. 386)
  • Teki Dworzaczka, hasła Bnińscy, Moszyńscy, [1]

Przypisy

  1. Urzędnicy centralni i nadworni Polski XIV-XVIII wieku. Spisy". Oprac. Krzysztof Chłapowski, Stefan Ciara, Łukasz Kądziela, Tomasz Nowakowski, Edward Opaliński, Grażyna Rutkowska, Teresa Zielińska. Kórnik 1992, s. 158.
  2. Antoni Gąsiorowski, Starostowie wielkopolskich miast królewskich w dobie jagiellońskiej, Warszawa-Poznań 1981, s. 71.
  3. A. Gąsiorowski, W. Albrecht-Szymanowska, Wielkopolski słownik biograficzny, 1981.